Hoe besparingen de economie besparen

Amerikanen staan ​​bekend om veel dingen, maar sparen is daar niet een van. In de door krediet gestimuleerde bestedingsfacturen die het afgelopen decennium hebben gepersonifieerd, zakte de nationale spaarquote naar een dieptepunt - zelfs negatief in 2005.
We weten allemaal dat sparen belangrijk is en wanneer de economie het moeilijk heeft, kan geld op de bank een uitkomst zijn. Met de inflatie vrees loopt echter, is sparen echt de moeite waard? Dit is de reden waarom geld besparen nog steeds wijs is in een economie die moeite heeft om te herstellen. (Meer informatie over opslaan in Opslaan zonder opoffering en het is nooit te vroeg om te beginnen met opslaan .)
Credit oorzaak
De afgelopen twee maanden hebben ons laten zien dat herstel niet iets is dat beleggers als vanzelfsprekend kunnen beschouwen. Sinds het begin van 2010 zien we dat de belangrijkste economische statistieken de verwachtingen van analisten missen en dat de aandelen daardoor lager zijn gedaald. Er is een verband tussen onze smachtende spaarquote en de economische situatie waarin we ons momenteel bevinden. Het begint allemaal met krediet ...
De brede acceptatie van krediet in de afgelopen twee decennia heeft bijgedragen tot een aanzienlijke groei in de VS, maar het heeft ook aanzienlijke kosten met zich meegebracht. Omdat krediet vrij beschikbaar was, vooral in de afgelopen jaren, gebruikten consumenten hun kredietlijnen (en hun eigen vermogen trouwens) als een spaarrekening. Als gevolg hiervan stopten ze met sparen. In januari 1959 spaarden Amerikanen 8, 3% van hun inkomen, maar begin 2008 was dat aantal gedaald tot 0, 8%.
Toen de kredietmarkt in beslag nam en de kredietlijnen van consumenten begonnen te krimpen, begonnen mensen zich te realiseren dat de kredietlimieten op hun rekeningen niet hetzelfde waren als contant geld bij de bank. (Meer informatie in 9 redenen om 'Nee' te zeggen tegen krediet .)
Besparingen brengen herstel
Het idee dat besparingen helpen in een moeilijke economie is geen wereldschokkende onthulling. Maar het zal je misschien verbazen hoeveel een hoge spaarquote het economisch herstel kan versnellen.
Een van de grootste uitdagingen voor onze economie in de afgelopen 18 maanden was de kettingreactie van wanbetalingen die eigen is aan ons kredietstelsel. Terwijl een instortende onroerendgoedmarkt consumenten overmatig overstakte bij hun hypotheekbetalingen, merkten diezelfde consumenten dat ze op het laatste moment hun uitgaven verlaagden en in gebreke kwamen, wat op zijn beurt de economische output en het banenverlies verminderde waardoor nog meer mensen op moeilijke plekken kwamen .
Een klein aantal consumenten en kredietverstrekkers was zeer snel in staat om een ​​groter deel van de economie te beïnvloeden vanwege de onderlinge verbondenheid van het financiële stelsel.
Hoe besparingen helpen
Zeker, hogere spaarreserves betekenen dat consumenten kussens hebben die overweldigende kosten kunnen helpen absorberen zonder het gat dieper te graven. Maar net zo belangrijk is dat een hoger deel van het inkomen dat wordt besteed aan spaargeld betekent dat de kosten van levensonderhoud lager zijn - en dat consumenten hun budgetten kunnen aanpassen om een ​​groter deel van hun inkomen te besteden aan hogere hypotheekbetalingen of beter compenseren als ze hun baan verliezen.
Dat vermogen om financiële moeilijkheden het hoofd te bieden, betekent uiteindelijk dat de economie zich veel sneller herstelt. Immers, wanneer de rekeningen worden betaald, kunnen de banken, nutsbedrijven en supermarkten hun deuren open houden - en hun werknemers in dienst.
Sparen, overheid en risico
Dat wil niet zeggen dat besparingen zonder risico zijn; iedereen die in oktober 2008 aandelen op zijn pensioenrekeningen aanhield, kan dat bevestigen. Zelfs overheidsinterventie kan werken tegen spaarders - stimuleringsuitgaven en verhoogde inflatie werken beide tegen uw geld. (Meer informatie over overheidsinterventie in economische afsmelting: laat ze verbranden of uitroeien? )
Wanneer een overheid haar burgers stimuleert, financiert ze die uitgaven meestal door extra overheidsschuld, die door toekomstige generaties moet worden afbetaald. In zekere zin zijn de spaarders gedwongen om niet-spaarders te redden als de overheid erbij betrokken raakt. Eenvoudig extra geld afdrukken is een andere manier waarop overheden voor stimulus betalen. Wanneer dat gebeurt, is er een ernstig risico op inflatie, de grootste moordenaar van besparingen.
Met inflatie heeft elke dollar op uw spaarrekening minder echte koopkracht. Het is de reden waarom een ​​brood vijf cent kostte in 1910 en vandaag gemiddeld meer dan $ 2 kost.
En hoewel deze risico's zeer reëel zijn, elimineert wijdverbreide besparingen in wezen de noodzaak van overheidsstimulansen door de financiën van de natie op het niveau van de consument te ondersteunen. Net als bij de meeste economische crises schoot de nationale spaarquote omhoog na de ineenstorting van het onroerend goed in 2008, omdat degenen die het zich konden veroorloven om te sparen, hun contant geld ophoopten en anticipeerden op zwaardere tijden. Maar we hebben al gezien dat de spaarrente een hit werd toen de economie en de aandelenmarkt zich vorig jaar herstelden.
Bottom Line
Zowel op persoonlijk als op nationaal niveau is het handhaven van een solide spaarquote een van de beste remedies voor economische ellende. Hoewel dat betekent dat Amerikanen binnen hun mogelijkheden moeten leven, betekent dit ook dat we in de toekomst minder vatbaar zijn voor economische neergang. Wat nog te bezien is, is of consumenten de lessen van de afgelopen jaren zullen onthouden en een voorzichtiger besparingsniveau zullen handhaven wanneer het krediet weer vrijelijk stroomt.
Als we niet van onze fouten kunnen leren, zijn we tenslotte gedoemd om ze te herhalen.