De fiscale gevolgen van het openen van een buitenlandse bankrekening

Voor Amerikanen die om welke reden dan ook activa bij buitenlandse instellingen aanhouden, vormen de fiscale gevolgen een ernstig punt van zorg. De Internal Revenue Service (IRS) behandelt geld in buitenlandse banken anders dan geld in binnenlandse bankrekeningen. Kort gezegd, ze houden er niet van dat Amerikaanse burgers offshore- of buitenlandse rekeningen hebben - meestal uit angst dat ze geen inkomsten uit dergelijke rekeningen kunnen halen - en daarom ontmoedigen ze de praktijk.

En eerlijk gezegd willen de meeste buitenlandse banken tegenwoordig ook geen deposito's van Amerikaanse burgers - zelfs niet die op de traditionele bestemmingen, zoals Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk. Hun terughoudendheid is te wijten aan de toegenomen agressiviteit van de IRS en het ministerie van Justitie (DOJ). Buitenlandse banken zijn alleen bereid zoveel tijd en energie te steken in het aanspreken van Amerikaanse klanten, en zeer weinigen hebben het type compliance-afdeling dat complexe Amerikaanse regelgeving en verhoogde controle aankan.

Amerikanen die buitenlandse bankrekeningen willen openen, moeten deze hindernissen overwegen en doen wat ze kunnen om kredietproblemen of andere risicovlaggen op te lossen. Als u gewoon een Amerikaans staatsburger bent die onderworpen is aan IRS-belasting, kan een buitenlandse bank aarzelen, dus het is een goed idee om op individueel niveau minder riskant te lijken.

belangrijkste leerpunten

• Elke Amerikaanse staatsburger met buitenlandse bankrekeningen voor een totaalbedrag van meer dan $ 10.000 moet deze aangeven bij de IRS en de US Treasury, zowel op aangiften inkomstenbelasting als op FinCEN-formulier 114.
• De Foreign Account Tax Compliance Act (FATCA) vereist dat buitenlandse banken rekeningnummers, saldi, namen, adressen en identificatienummers van rekeninghouders rapporteren aan de IRS.
• De federale overheid kan civiele en strafrechtelijke vervolging instellen tegen degenen die geen buitenlandse rekeningen openbaar maken of belasting betalen over activa van buitenlandse rekeningen.

Dubbele belasting van Amerikaanse expatriates

In tegenstelling tot bijna elk ander land op de planeet, heft de Amerikaanse overheid belastingen op haar burgers op inkomsten overal ter wereld, zelfs als de activiteit uitsluitend op buitenlands grondgebied, met buitenlands kapitaal en met buitenlandse handelspartners plaatsvond. In feite is de VS de enige ontwikkelde natie die wereldwijde activiteiten belast.

Wat dit betekent is dat een Amerikaanse expat die in Duitsland woont en werkt, inkomstenbelasting moet betalen aan zowel de Duitse regering als de Amerikaanse federale overheid. Als de Amerikaanse werknemer zijn maandelijkse inkomsten bij een Duitse bank stort, kan de IRS zichzelf toegang tot die rekening verlenen om belastingen te innen. Er zijn enkele voorzieningen voor vrijstelling, waaronder een gedeeltelijk krediet voor buitenlandse belastingen betaald op buitenlandse inkomsten, maar deze zijn vaak onvoldoende.

Niet alle buitenlandse rekeninghouders zijn actief in het buitenland, wat betekent dat ze zich geen zorgen hoeven te maken over deze dubbele belasting. Betrokken werknemers en investeerders moeten echter aangiften indienen bij de IRS.

FinCEN-formulier 114

Omdat buitenlandse rekeningen belastbaar zijn, hebben de IRS en US Treasury een zeer rigide proces voor het aangeven van overzeese activa. Elke Amerikaanse staatsburger met buitenlandse bankrekeningen voor een totaal van meer dan $ 10.000 in totaal, of op enig moment tijdens het kalenderjaar, is verplicht om dergelijke rekeningen aan de Treasury Department te melden. Ze zijn ook verplicht om belasting te rapporteren en te betalen over alle inkomsten van deze rekeningen, behalve de zogenaamde 'handtekeningautoriteitenrekeningen'.

Van de jaren zeventig tot juni 2013 dienden buitenlandse rekeninghouders onder Treasury Form TD F 90-22.1, Report of Foreign Bank and Financial Accounts, beter bekend als een FBAR, in. Formulieren moesten jaarlijks worden betaald en verwerkt in het Treasury-kantoor in Detroit.

Na juni 2013 kondigde de Schatkist aan dat de papieren FBAR niet langer acceptabel was. In plaats daarvan waren alle Amerikaanse belastingbetalers met offshore-accounts van in totaal meer dan $ 10.000 nodig om het nieuwe Financial Crimes Enforcement Network (FinCEN) formulier 114, ook wel FBAR genoemd, elektronisch in te vullen. FinCEN 114 bevatte meer informatie en moest het E-Filing-systeem van de Treasury's Bank Secrecy Act passeren. Deze nieuwe FBAR verving geen aangifte inkomstenbelasting, maar was een afzonderlijk document dat afzonderlijk moest worden ingediend. Belastingbetalers hadden tot 30 juni 2014 de tijd om het nieuwe formulier in te dienen, of anders worden ze onderworpen aan een boete van maximaal 50% van hun activa.

De belastingwetgeving buitenlandse rekeningen

Het Congres heeft in 2010 de FATCA-wet (Foreign Account Tax Compliance) aangenomen zonder veel fanfare. Een van de redenen waarom de wet zo stil was, was de vier jaar durende ramp: FATCA trad pas in 2014 in werking. Nooit eerder had een enkele nationale regering geprobeerd, en tot nu toe, naleving van normen aan banken over de hele wereld te dwingen.

FATCA vereist dat een niet-Amerikaanse bank rekeningen van Amerikaanse staatsburgers met een waarde van meer dan $ 50.000 rapporteert of anders onderworpen is aan 30% inhoudingstraffen en mogelijke uitsluiting van Amerikaanse markten. Medio 2015 waren meer dan 100.000 buitenlandse entiteiten overeengekomen om financiële informatie met de IRS te delen. Zelfs Rusland en China stemden in met de FATCA. De enige grote wereldeconomie om de FBI te bestrijden is Canada; het waren echter burgers, niet de Canadese overheid, die een rechtszaak aanspande om FATCA te blokkeren volgens de clausule van de International Governmental Agreement, waardoor het illegaal was om privé-bankrekeninggegevens over te dragen.

Via FATCA ontvangt de IRS rekeningnummers, saldi, namen, adressen en identificatienummers van rekeninghouders. Amerikanen met buitenlandse rekeningen moeten naast het grotendeels overbodige FBAR-formulier ook formulier 8938 indienen bij de IRS. Degenen die geïnteresseerd zijn in het openen van een buitenlandse bankrekening moeten zich bewust zijn van deze vereisten en mogelijke fiscale boetes, met name voor pensioenrekeningen in het buitenland, die hun eigen unieke behandeling hebben.

Alle buitenlandse rekeningen moeten aan de IRS worden gemeld, zelfs als de rekeningen geen belastbaar inkomen genereren.

Buitenlandse bankrekeningen en belastingontduiking

De populaire omgangstaal van offshore belastingontduiking omvat een multi-miljonair Amerikaans staatsburger die een ultrageheime bankrekening heeft in Genève. In werkelijkheid openen miljoenen Amerikanen offshore-bankrekeningen om een ​​groot aantal redenen. Of ze ze rapporteren is een ander verhaal.

Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken schatte dat in 2016 ongeveer 9 miljoen Amerikanen in het buitenland woonden; het "2016 Overseas Citizen Population Analysis Report" van het Federal Assistance Voting Program, uitgegeven in september 2018, bracht het aantal op 5, 5 miljoen. Het is veilig om te raden dat vele miljoenen meer levende staten buitenlandse rekeningen hebben. Toch hebben minder dan 1 miljoen belastingbetalers FBAR's ingediend om deze activa in 2016 aan te geven.

Het is duidelijk dat veel buitenlandse rekeninghouders geen activa rapporteren. Sinds 2009 legt de IRS echter de nadruk op de naleving en zullen Amerikanen vaker dan ooit te maken krijgen met hoge boetes en boetes wegens niet-openbaarmaking. Individuen kunnen worden bestraft met maximaal $ 500.000 en een gevangenisstraf van maximaal 10 jaar wegens het niet indienen van een FBAR.

Nog ernstiger dan niet-openbaarmaking is het niet betalen van belastingen op inkomsten die zijn verdiend en gestort op een buitenlandse bankrekening. De federale overheid kan civiele en strafrechtelijke vervolging instellen tegen degenen die Uncle Sam niet betalen, zelfs per ongeluk.