Immuniteit
Immuniteit is een vrijstelling van een wettelijke plicht, vervolging of boete, verleend door de wet of een overheidsinstantie. Er zijn vier verschillende soorten immuniteit:
- Getuige-immuniteit - of immuniteit tegen vervolging, verleend aan iemand in ruil voor informatie of getuigenissen in een strafproces;
- Bescherming van openbare ambtenaren tegen aansprakelijkheid - die ambtenaren zoals stadsbestuurders en politiechefs beschermt tegen aansprakelijkheid voor hun beslissingen;
- Soevereine of gouvernementele immuniteit - die een soevereine staat of instantie beschermt tegen rechtszaken zonder zijn toestemming;
- Diplomatieke immuniteit - verleend aan diplomatiek personeel dat hen vrijstelt van de wetten van een buitenlandse jurisdictie.
UITBREIDING Immuniteit
Bepaalde misdaden - zoals georganiseerde misdaad en racketeering - kunnen alleen worden bewezen door het getuigenis van iemand die een "partner in crime" is en die betrokken is bij dezelfde criminele activiteit. In ruil voor hun getuigenis en medewerking kunnen aanklagers in de VS dergelijke terughoudende getuigen immuniteit bieden tegen vervolging. In dergelijke gevallen zijn er twee soorten immuniteit:
- Transactionele immuniteit - biedt algemene bescherming tegen vervolging voor misdaden waarover een getuige moet getuigen;
- Gebruik immuniteit - verbiedt dat door iemand verstrekte informatie tegen hem of haar wordt gebruikt.
Er zijn een aantal risico's die voortvloeien uit het verlenen van dergelijke immuniteit. Een risico is dat een persoon anderen ten onrechte beschuldigt en persoonlijke schuld minimaliseert. Anderzijds genereert transactionele immuniteit het risico van een 'immuniteitsbad', waarin een getuige een breed scala aan misdaden vermeldt die hij of zij heeft begaan, zeker in de wetenschap dat hij of zij immuniteit heeft tegen vervolging. Een ander risico is dat geïmmuniseerde getuigenissen als onbetrouwbaar kunnen worden beschouwd, omdat ze bij wijze van spreken 'gekocht' zijn.
Bij de beslissing om een getuige immuniteit te verlenen, worden de volgende factoren in aanmerking genomen:
- De ernst van het misdrijf - een immuniteitsovereenkomst wordt meestal alleen overwogen wanneer een getuigenis vereist is voor een ernstig misdrijf; immuniteit kan niet worden overwogen voor kleine gevallen.
- De betrouwbaarheid van de getuige - het openbaar ministerie moet bepalen in hoeverre de getuigenverklaring of informatie van de getuige kan worden bevestigd, en ook zijn of haar betrouwbaarheid peilen.
- Betrokkenheid bij de criminele activiteit - Het zou niet in het algemeen belang zijn om op de getuigenis van iemand die diep in de criminele activiteit is verankerd een andere persoon te veroordelen die slechts een minder belangrijke deelnemer is aan dezelfde criminele activiteit, of door immuniteit te bieden tegen vervolging aan een persoon die een ernstig misdrijf heeft begaan.
Diplomatieke immuniteit, een andere bekende vorm van immuniteit, wordt beheerst door regels die zijn vastgelegd in het Verdrag van Wenen inzake diplomatieke betrekkingen van 1961 en is overeengekomen door 187 landen. Het verdrag stelt dat diplomatieke agenten immuniteit genieten van de strafrechtelijke jurisdictie van de ontvangende staat, en ook immuniteit genieten tegen civiele procedures, tenzij het gaat om zaken of zakelijke belangen die geen verband houden met hun diplomatieke taken.
Beperkingen van diplomatieke immuniteit
Er zijn echter grenzen aan dergelijke immuniteit. In 1997 zag de Republiek Georgië bijvoorbeeld af van de immuniteit van haar op een na hoogste diplomaat nadat hij een 16-jarig meisje had vermoord tijdens het rijden onder invloed. Hij werd vervolgd en veroordeeld voor doodslag, waarvoor hij drie jaar werd opgesloten in North Carolina voordat hij terugkeerde naar Georgia, waar hij nog twee jaar in de gevangenis diende.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.