Impact van inflatie op aandelenrendementen

Beleggers, de Federal Reserve en bedrijven houden voortdurend toezicht op en maken zich zorgen over de inflatie. Inflatie - de stijging van de prijs van goederen en diensten - vermindert de koopkracht die elke munteenheid kan kopen. Stijgende inflatie heeft een sluipend effect: invoerprijzen zijn hoger, consumenten kunnen minder goederen kopen, inkomsten en winstdaling en de economie vertraagt ​​een tijdje totdat een stabiele toestand is bereikt.

De onderstaande grafiek geeft een idee van hoe dramatisch inflatie de koopkracht kan verminderen:

Deze negatieve impact van stijgende inflatie houdt de Fed ijverig en gericht op het detecteren van vroege waarschuwingssignalen om te anticiperen op een onverwachte stijging van de inflatie. De plotselinge toename van de inflatie wordt over het algemeen als de meest pijnlijke beschouwd, omdat bedrijven meerdere kwartalen nodig hebben om hogere inputkosten aan de consument door te berekenen. Evenzo voelen consumenten het onverwachte 'knijpen' wanneer goederen en diensten meer kosten. Bedrijven en consumenten raken echter uiteindelijk gewend aan de nieuwe prijsomgeving. Deze consumenten hebben minder kans om contant geld aan te houden omdat de waarde ervan in de loop van de tijd afneemt met de inflatie. Voor beleggers kan dit verwarrend zijn, omdat inflatie de economie en aandelenkoersen lijkt te beïnvloeden, maar niet in hetzelfde tempo.

Hoge inflatie kan goed zijn, omdat het de banengroei kan stimuleren. Maar hoge inflatie kan ook bedrijfswinsten beïnvloeden door hogere inputkosten. Dit zorgt ervoor dat bedrijven zich zorgen maken over de toekomst en stoppen met aannemen, waardoor de levensstandaard van individuen, met name die met een vast inkomen, wordt verlaagd. Omdat er geen goed antwoord is, moeten individuele beleggers de verwarring doornemen om verstandige beslissingen te nemen over hoe te beleggen in perioden van inflatie. Verschillende groepen aandelen lijken beter te presteren tijdens periodes van hoge inflatie.

Inflatie en voorraadrendementen

Onderzoek van historische rendementsgegevens tijdens periodes van hoge en lage inflatie kan beleggers enige duidelijkheid verschaffen. Talrijke studies hebben gekeken naar de impact van inflatie op aandelenrendementen. Helaas hebben deze studies tegenstrijdige resultaten opgeleverd wanneer verschillende factoren in aanmerking worden genomen, namelijk geografie en tijdsperiode. De meeste studies concluderen dat de verwachte inflatie een positieve of negatieve invloed kan hebben op aandelen, afhankelijk van het vermogen van de belegger om zich in te dekken en het monetaire beleid van de overheid.

Onverwachte inflatie toonde meer overtuigende bevindingen, met name een sterke positieve correlatie met aandelenrendementen tijdens economische krimp, waaruit blijkt dat de timing van de economische cyclus bijzonder belangrijk is voor beleggers die de impact op aandelenrendementen meten. Men denkt ook dat deze correlatie voortkomt uit het feit dat onverwachte inflatie nieuwe informatie over toekomstige prijzen bevat. Evenzo was een grotere volatiliteit van aandelenbewegingen gecorreleerd met hogere inflatiecijfers.

De gegevens hebben dit bewezen in opkomende landen, waar de volatiliteit van aandelen groter is dan in ontwikkelde markten. Sinds de jaren 1930 suggereert het onderzoek dat bijna elk land het slechtste reële rendement leed tijdens periodes van hoge inflatie. Het reële rendement is het werkelijke rendement minus inflatie. Bij het onderzoeken van S&P 500 rendementen per decennium en het corrigeren voor inflatie, tonen de resultaten aan dat het hoogste reële rendement optreedt wanneer de inflatie 2% tot 3% is. Inflatie groter dan of kleiner dan dit bereik neigt naar een macro-economische omgeving in de VS met grotere problemen die verschillende effecten hebben op aandelen. Misschien nog belangrijker dan het werkelijke rendement, zijn de volatiliteit van de oorzaken van inflatie en het weten hoe te investeren in die omgeving.

Groei versus waarde Aandelenprestaties en inflatie

Aandelen worden vaak onderverdeeld in subcategorieën van waarde en groei. Waardeaandelen hebben sterke huidige kasstromen die in de loop van de tijd zullen vertragen, terwijl groeiaandelen vandaag weinig of geen kasstroom hebben, maar deze zullen geleidelijk toenemen.

Bij het waarderen van aandelen met behulp van de verdisconteerde kasstroommethode worden groeiaandelen daarom, in tijden van stijgende rentetarieven, veel meer negatief beïnvloed dan waardeaandelen. Aangezien rentetarieven meestal worden verhoogd om hoge inflatie te bestrijden, is het gevolg dat groeimarkten in tijden van hoge inflatie meer negatieve gevolgen zullen hebben. Dit suggereert een positieve correlatie tussen inflatie en het rendement op waardeaandelen en een negatieve voor groeiaandelen.

Interessant is dat de snelheid van de inflatie niet zoveel invloed heeft op het rendement van waarde versus groeiaandelen als op het absolute niveau. De gedachte is dat beleggers hun toekomstige groeiverwachtingen voorbijschieten en groeiaandelen opwaarts verkeerd prijzen. Met andere woorden, beleggers herkennen niet wanneer groeiaandelen waardeaandelen worden, en de neerwaartse impact op groeiaandelen is hard.

Inkomsten genererende aandelen en inflatie

Wanneer de inflatie toeneemt, daalt de koopkracht en kan elke dollar minder goederen en diensten kopen. Voor beleggers die geïnteresseerd zijn in inkomensgenererende aandelen, of aandelen die dividenden betalen, maakt de impact van hoge inflatie deze aandelen minder aantrekkelijk dan tijdens lage inflatie, omdat dividenden de inflatie doorgaans niet bijbenen. Naast het verlagen van de koopkracht heeft de belasting op dividenden een dubbel negatief effect. Hoewel de inflatie en belastingniveaus niet worden bijgehouden, bieden aandelen die dividend opleveren een gedeeltelijke afdekking tegen inflatie.

Inflatie vergelijkbaar met de manier waarop obligaties de prijs van dividenduitkerende aandelen beïnvloeden, wordt beïnvloed door rentetarieven. Wanneer de inflatie stijgt, dalen de aandelenkoersen meestal. Dus het bezit van dividenduitkerende aandelen in tijden van toenemende inflatie betekent meestal dat de aandelenkoersen zullen dalen. Maar beleggers die posities willen innemen in aandelen die dividend opleveren, mogen ze goedkoop kopen wanneer de inflatie stijgt, wat aantrekkelijke instappunten oplevert.

Het komt neer op

Beleggers proberen te anticiperen op de factoren die van invloed zijn op de prestaties van de portefeuille en nemen beslissingen op basis van hun verwachtingen. Inflatie is een van die factoren die van invloed zijn op een portefeuille. In theorie zouden aandelen enige indekking tegen inflatie moeten bieden, omdat de inkomsten en winsten van een bedrijf na een aanpassingsperiode met dezelfde snelheid moeten groeien als de inflatie. De wisselende invloed van de inflatie op aandelen verwart echter de beslissing om reeds ingenomen posities te verhandelen of om nieuwe posities in te nemen. Op de Amerikaanse markt is het historische bewijs luidruchtig, maar het vertoont wel een verband met hoge inflatie en lagere rendementen voor de totale markt in de meeste periodes.

Wanneer aandelen worden onderverdeeld in groei- en waardecategorieën, is het bewijs duidelijker dat waardeaandelen beter presteren in perioden met hoge inflatie en groeiaandelen beter presteren tijdens lage inflatie. Een manier waarop beleggers de verwachte inflatie kunnen voorspellen, is door de grondstoffenmarkten te analyseren, hoewel de neiging is om te denken dat als grondstoffenprijzen stijgen, aandelen moeten stijgen omdat bedrijven grondstoffen 'produceren'. Hoge grondstofprijzen drukken echter vaak op winst, wat op zijn beurt het rendement op aandelen vermindert. Daarom kan het volgen van de grondstoffenmarkt inzicht geven in toekomstige inflatiepercentages.