Inter Vivos Trust versus Testamentary Trust: wat is het verschil?

Estate planning biedt tools om effectieve controle over contant geld, beleggingen en onroerend goed in te stellen en te behouden gedurende iemands leven en bij overlijden. Hoewel testamenten en bestemmingsaanduidingen goed werken om ervoor te zorgen dat een landgoedplan voldoet aan de unieke behoeften van de persoon die het plan opstelt, heeft elk zijn grenzen. Vertrouwensdocumenten verbeteren de vermogensplanning en de effectieve overdracht van activa aan erfgenamen. Een vertrouwen gecreëerd terwijl een individu nog in leven is, is een inter vivos vertrouwen, terwijl iemand die gevestigd is bij de dood van het individu een testamentair vertrouwen is.

Belangrijkste leerpunten

• Trusts zijn een belangrijk onderdeel van estate planning en zijn met name relevant voor mensen met activa die moeten worden beschermd of nagelaten.
• Inter vivos (levende) trusts worden gecreëerd terwijl een individu nog in leven is om de begunstigden van eigendommen en activa bij overlijden te benoemen, terwijl probate wordt vermeden. Deze trusts kunnen herroepbaar of onherroepelijk zijn.
• Testamentaire (wil) vertrouwensrelaties worden vastgesteld wanneer een persoon sterft en het vertrouwen wordt gedetailleerd in zijn testament. Deze trusts zijn onherroepelijk maar kunnen onderworpen zijn aan erfrecht.

Inter Vivos Trusts

Ook bekend als een levende trust, wordt een inter vivos (soms geschreven met een koppelteken of als 'intervivos') vertrouwen gecreëerd voor het doel van estate planning terwijl een individu nog leeft. Het is opgesteld als een herroepbaar of onherroepelijk levend vertrouwen en geeft de persoon voor wie het document is opgesteld toegang tot activa zoals contanten, beleggingen en onroerend goed, genoemd in de titel van de trust, terwijl ze nog in leven zijn. Inter vivos trusts die herroepbaar zijn, hebben meer flexibiliteit dan die welke als onherroepelijk worden beschouwd, maar beide soorten levende trusts omzeilen het proces van erfrecht nadat de trust-eigenaar is overleden.

Een inter vivos vertrouwen is in feite een juridisch document dat is gecreëerd terwijl de persoon waarvoor het vertrouwen is opgesteld nog steeds leeft. De activa worden in de naam van het levende vertrouwen genoemd door de trusteigenaar en worden gebruikt of uitgegeven door de trusteigenaar terwijl ze in leven zijn. Na het overlijden van de trusteigenaar krijgen de aangewezen begunstigden van de trust toegang tot de activa, die vervolgens worden beheerd door een opvolger. Een levend vertrouwen wordt gecreëerd als een herroepbaar of onherroepelijk, en elk type van inter vivos vertrouwen heeft een specifiek doel.

Testamentary Trusts

Een testamentair vertrouwen (of wilsvertrouwen) wordt gecreëerd wanneer een individu sterft en het vertrouwen wordt gedetailleerd in zijn testament. Omdat het vestigen van een testamentair vertrouwen niet tot de dood gebeurt, is het van nature onherroepelijk zodra de dood plaatsvindt. Het testamentaire vertrouwen is een bepaling in het testament die de uitvoerder van de nalatenschap opdraagt ​​het vertrouwen te creëren. Dus hoewel de erflater de wil maakt terwijl hij leeft, speelt het vertrouwen pas na hun dood. Na de dood moet de wil door probate gaan om zijn authenticiteit te bepalen voordat het testamentaire vertrouwen kan worden gecreëerd. Nadat het vertrouwen is gecreëerd, volgt de uitvoerder de aanwijzingen in de wil om eigendom over te dragen naar het testamentaire vertrouwen.

Een testamentair vertrouwen beschermt de activa van een individu niet tegen het proces van erfrecht, en als zodanig is de distributie van contanten, beleggingen, onroerend goed of andere eigendommen mogelijk niet in overeenstemming met de specifieke wensen van de trusteigenaar. Dit type vertrouwen is ontworpen om specifieke planningsdoelen te bereiken, zoals:

• Behoud van bezittingen voor kinderen uit een eerder huwelijk
• De financiële toekomst van uw echtgenoot beschermen door levenslange inkomsten te bieden (ook wel gekwalificeerd vertrouwen in beëindigde rentebedragen genoemd)
• Ervoor zorgen dat een begunstigde met speciale behoeften wordt verzorgd
• Voorkomen dat minderjarigen op 18- of 21-jarige leeftijd ronduit erfelijk worden geërfd. Minderjarigen kunnen de wettelijke eigendom van activa of eigendommen niet nemen totdat ze de wettelijke leeftijd hebben bereikt, die per staat varieert. Trusts worden vaak gebruikt voor de bewaring van hun activa totdat ze de volledige titel kunnen nemen.
• De overlevende echtgenoot volledig als begunstigde overslaan
• Geschenken aan goede doelen

Het testamentaire vertrouwen stelt schenkers in staat te profiteren van een verlaging van de vermogensbelasting via de verenigde kredietopvang. Dit verwijst naar het maximale bedrag aan activa waarmee de IRS u tijdens het leven of bij overlijden belastingvrij kunt overdragen. Het bedrag kan een aanzienlijk deel van het landgoed zijn, waardoor dit een zeer goede optie is voor financiële planning.