Geïnterpoleerde opbrengstcurve (I-curve)
Een geïnterpoleerde rentecurve (I-curve) is een rentecurve die is afgeleid met behulp van Treasuries die onderweg zijn. Omdat schatkisten tijdens de looptijd beperkt zijn tot specifieke looptijden, moet de opbrengst van looptijden die liggen tussen de schatkisten tijdens de looptijd worden geïnterpoleerd. Het kan worden bereikt met een aantal methoden, waaronder bootstrapping en regressies.
Inzicht in de geïnterpoleerde opbrengstcurve (I-curve)
De rentecurve is de curve die op een grafiek wordt gevormd wanneer het rendement en de verschillende looptijden van schatkistpapier worden uitgezet. De grafiek is uitgezet met de y-as die rentevoeten weergeeft en de x-as de toenemende duur van de tijd. Aangezien kortlopende obligaties doorgaans lagere rendementen hebben dan langlopende obligaties, loopt de curve van linksonder naar rechts omhoog.
Wanneer de rentecurve wordt uitgezet met behulp van gegevens over de opbrengst en looptijden van Treasuries onderweg, wordt dit een geïnterpoleerde rentecurve of I-curve genoemd. Merk op dat Treasuries die onderweg zijn de meest recent uitgegeven Amerikaanse schatkistpapier, bankbiljetten of obligaties met een bepaalde looptijd zijn. Omgekeerde Treasuries zijn verhandelbare Treasury-schulden die bestaan uit meer doorgewinterde emissies. De on-the-run Treasury zal een lager rendement en een hogere prijs hebben dan een vergelijkbare off-the-run-uitgifte, en ze vormen slechts een klein percentage van de totale uitgegeven Treasury-effecten.
Interpolatie is gewoon een methode die wordt gebruikt om de waarde van een onbekende entiteit te bepalen. Door de Amerikaanse overheid uitgegeven schatkisteffecten zijn niet voor elke periode beschikbaar. U kunt bijvoorbeeld het rendement vinden voor een obligatie met een looptijd van 1 jaar, maar geen obligatie met een looptijd van 1, 5 jaar. Om de waarde van een ontbrekend rendement of rentevoet te bepalen om een rentecurve af te leiden, kan de ontbrekende informatie worden geïnterpoleerd met behulp van verschillende methoden, waaronder bootstrapping of regressieanalyse. Nadat de geïnterpoleerde rendementscurve is afgeleid, kunnen de rendementspreads daaruit worden berekend, aangezien maar weinig van de obligaties een looptijd hebben die vergelijkbaar is met die van de on-the-run Treasuries.
De bootstrapping-methode maakt gebruik van interpolatie om de rendementen te bepalen voor Treasury zero-coupon-effecten met verschillende looptijden. Met behulp van deze methode wordt een coupon-dragende obligatie ontdaan van zijn toekomstige kasstromen, dat wil zeggen couponbetalingen, en omgezet in meerdere nulcouponobligaties. Gewoonlijk zullen sommige snelheden aan het korte einde van de curve bekend zijn. Voor tarieven die onbekend zijn vanwege onvoldoende liquiditeit aan de korte kant, kunnen interbancaire geldmarkttarieven worden gebruikt.
Om samen te vatten, interpoleer eerst de tarieven voor elke ontbrekende tenor. Dit kan met behulp van een lineaire interpolatiemethode. Nadat alle termstructuursnelheden zijn bepaald, gebruikt u de bootstrapping-methode om de nulcurve af te leiden uit de par term-structuur. Het is een iteratief proces dat het mogelijk maakt om een nulcouponrendementscurve af te leiden uit de tarieven en prijzen van coupon-dragende obligaties.
Verschillende soorten vastrentende effecten worden verhandeld tegen rendementspreads naar de geïnterpoleerde rendementscurve, waardoor het een belangrijke benchmark is. Bijvoorbeeld, bepaalde agentschap Collateralized Mortgage Obligations (CMO's) worden verhandeld tegen een spread naar de I-curve op een plek op de curve die gelijk is aan hun gewogen gemiddelde levensduur. De gewogen gemiddelde levensduur van een CMO zal hoogstwaarschijnlijk ergens in de schatkisten liggen, waardoor de geïnterpoleerde rentecurve noodzakelijk is.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.