Voorraadbeheer
Voorraadbeheer verwijst naar het proces van bestellen, opslaan en gebruiken van de inventaris van een bedrijf. Deze omvatten het beheer van grondstoffen, componenten en eindproducten, evenals opslag en verwerking van dergelijke artikelen.
Voor bedrijven met complexe toeleveringsketens en productieprocessen is het vooral moeilijk om de risico's van voorraadverlies en tekorten in evenwicht te brengen. Om deze saldi te bereiken, hebben bedrijven twee belangrijke methoden voor voorraadbeheer ontwikkeld: just-in-time en materiaalbehoefteplanning: just-in-time (JIT) en materiaalbehoefteplanning (MRP).
Sommige bedrijven, zoals financiële dienstverleners, hebben geen fysieke inventaris en moeten daarom vertrouwen op serviceprocesbeheer.
01:35Voorraadbeheer
Hoe voorraadbeheer werkt
De inventaris van een bedrijf is een van de meest waardevolle activa. In de detailhandel, productie, foodservice en andere voorraadintensieve sectoren vormen de input en afgewerkte producten van een bedrijf de kern van haar activiteiten. Een tekort aan inventaris wanneer en waar dat nodig is, kan uiterst schadelijk zijn.
Tegelijkertijd kan inventaris worden beschouwd als een verplichting (zo niet in boekhoudkundige zin). Een grote voorraad houdt het risico in van bederf, diefstal, schade of verschuivingen in de vraag. De inventaris moet verzekerd zijn en als deze niet op tijd wordt verkocht, moet deze mogelijk tegen inklaringsprijzen worden afgevoerd of gewoon worden vernietigd.
Om deze redenen is voorraadbeheer belangrijk voor bedrijven van elke omvang. Weten wanneer bepaalde artikelen moeten worden aangevuld, wat er moet worden gekocht of geproduceerd, welke prijs moet worden betaald - en wanneer te verkopen en tegen welke prijs - kunnen gemakkelijk complexe beslissingen worden. Kleine bedrijven houden de voorraad vaak handmatig bij en bepalen de bestelpunten en hoeveelheden met behulp van Excel-formules. Grotere bedrijven zullen gespecialiseerde ERP-software (enterprise resource planning) gebruiken. De grootste bedrijven gebruiken sterk aangepaste software als een service (SaaS) -applicaties.
Passende voorraadbeheerstrategieën variëren afhankelijk van de branche. Een oliedepot kan grote hoeveelheden voorraad voor langere tijd opslaan, waardoor het kan wachten tot de vraag aantrekt. Hoewel het opslaan van olie duur en riskant is - een brand in het Verenigd Koninkrijk in 2005 leidde tot miljoenen ponden aan schade en boetes - is er geen risico dat de inventaris bederft of uit de mode raakt. Voor bedrijven die handelen in bederfelijke goederen of producten waarvoor de vraag extreem tijdgevoelig is, bijvoorbeeld 2019 kalenders of fast-fashion items, is op voorraad zitten geen optie, en een verkeerde inschatting van de timing of hoeveelheden bestellingen kan kostbaar zijn.
Belangrijkste leerpunten
- Voorraadbeheer verwijst naar het proces van bestellen, opslaan en gebruiken van de inventaris van een bedrijf. Deze omvatten het beheer van grondstoffen, componenten en afgewerkte producten, evenals opslag en verwerking van dergelijke artikelen.
- Voor bedrijven met complexe toeleveringsketens en productieprocessen is het vooral moeilijk om de risico's van voorraadverlies en tekorten in evenwicht te brengen.
- Om deze saldi te bereiken, hebben bedrijven twee belangrijke methoden voor voorraadbeheer ontwikkeld: just-in-time en materiaalbehoefteplanning: just-in-time (JIT) en materiaalbehoefteplanning (MRP).
Voorraadadministratie
Voorraad is een actueel actief, aangezien een bedrijf doorgaans van plan is zijn eindproducten binnen een korte tijd, meestal een jaar, te verkopen. De inventaris moet fysiek worden geteld of gemeten voordat deze op een balans kan worden geplaatst. Bedrijven onderhouden doorgaans geavanceerde voorraadbeheersystemen die realtime voorraadniveaus kunnen volgen. De voorraad wordt verwerkt op een van de volgende drie manieren: kosten voor first-in-first-out (FIFO); last-in-first-out (LIFO) -kosten; of gewogen gemiddelde kostprijs.
Een inventarisaccount bestaat meestal uit vier afzonderlijke categorieën:
- Grondstoffen
- Werk in uitvoering
- Afgewerkte producten
- Handelswaar
Grondstoffen vertegenwoordigen verschillende materialen die een bedrijf voor zijn productieproces koopt. Deze materialen moeten veel werk ondergaan voordat een bedrijf ze kan transformeren in een gereed product dat klaar is voor verkoop.
Works-in-process vertegenwoordigen grondstoffen die worden omgezet in een afgewerkt product. Eindproducten zijn voltooide producten die direct beschikbaar zijn voor verkoop aan klanten van een bedrijf. Merchandise vertegenwoordigt eindproducten die een bedrijf van een leverancier koopt voor toekomstige wederverkoop.
Methoden voor voorraadbeheer
Afhankelijk van het type bedrijf of product dat wordt geanalyseerd, zal een bedrijf verschillende methoden voor voorraadbeheer gebruiken. Sommige van deze beheersmethoden omvatten just-in-time (JIT) productie, materiaalbehoefteplanning (MRP), economische bestelhoeveelheid (EOQ) en dagenverkoop van voorraad (DSI).
Just-in-time management
Just-in-time (JIT) productie is ontstaan in Japan in de jaren zestig en zeventig; Toyota Motor Corp. (TM) droeg het meest bij aan zijn ontwikkeling. Met de methode kunnen bedrijven aanzienlijke hoeveelheden geld besparen en verspilling verminderen door alleen de inventaris bij te houden die ze nodig hebben om producten te produceren en verkopen. Deze aanpak vermindert de opslag- en verzekeringskosten, evenals de kosten voor het liquideren of weggooien van overtollige voorraden.
JIT inventarisbeheer kan riskant zijn. Als de vraag onverwachts toeneemt, is het mogelijk dat de fabrikant niet in staat is om de inventaris te vinden die hij nodig heeft om aan die vraag te voldoen, waardoor zijn reputatie bij klanten wordt geschaad en de zaken richting concurrenten worden gestimuleerd. Zelfs de kleinste vertragingen kunnen problematisch zijn; als een belangrijke invoer niet 'net op tijd' aankomt, kan er een knelpunt ontstaan.
Materiaalbehoefteplanning
De voorraadbenamingsmethode voor materiaalbehoefteplanning (MRP) is afhankelijk van de verkoopprognose, wat betekent dat fabrikanten moeten beschikken over nauwkeurige verkooprecords om een nauwkeurige planning van inventarisbehoeften mogelijk te maken en deze behoeften tijdig met materiaalleveranciers te communiceren. Een skifabrikant die een MRP-voorraadsysteem gebruikt, kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat materialen zoals plastic, glasvezel, hout en aluminium op voorraad zijn op basis van voorspelde bestellingen. Het onvermogen om de verkoop nauwkeurig te voorspellen en inventarisaankopen te plannen resulteert in het onvermogen van een fabrikant om bestellingen uit te voeren.
Economische bestelhoeveelheid
Het model van de economische bestelhoeveelheid (EOQ) wordt gebruikt bij voorraadbeheer door het aantal eenheden te berekenen dat een bedrijf bij elke batchorder aan zijn voorraad moet toevoegen om de totale kosten van zijn voorraad te verminderen, uitgaande van een constante consumentenvraag. De voorraadkosten in het model zijn inclusief bewaar- en instellingskosten.
Het EOQ-model wil ervoor zorgen dat de juiste hoeveelheid voorraad per batch wordt besteld, zodat een bedrijf niet te vaak hoeft te bestellen en er geen overtollige voorraad aanwezig is. Er wordt van uitgegaan dat er een afweging is tussen de voorraadkosten en de voorraadinstellingskosten en dat de totale voorraadkosten worden geminimaliseerd wanneer zowel de instellingskosten als de beheerkosten worden geminimaliseerd.
Dagen verkoop van inventaris
Dagen verkoop van voorraad (DSI) is een financiële verhouding die de gemiddelde tijd in dagen aangeeft die een bedrijf nodig heeft om zijn voorraad, inclusief goederen die in uitvoering zijn, om te zetten in verkoop.
DSI staat ook bekend als de gemiddelde leeftijd van inventaris, uitstaande dagen inventaris (DIO), dagen in inventaris (DII), dagen verkoop in inventaris of dagen inventaris en wordt op meerdere manieren geïnterpreteerd. De figuur geeft de liquiditeit van de voorraad aan en geeft aan hoeveel dagen de huidige voorraad van een bedrijf zal duren. Over het algemeen heeft een lagere DSI de voorkeur omdat deze een kortere duur aangeeft om de inventaris op te ruimen, hoewel de gemiddelde DSI van branche tot sector varieert.
Kwalitatieve analyse van inventaris
Er zijn andere methoden om de inventaris van een bedrijf te analyseren. Als een bedrijf regelmatig van methode voor voorraadboekhouding wisselt zonder redelijke rechtvaardiging, is het waarschijnlijk dat het management probeert een beter beeld van zijn bedrijf te schetsen dan wat waar is. De SEC vereist dat openbare bedrijven LIFO-reserves openbaar maken die voorraden onder LIFO-kostprijs vergelijkbaar kunnen maken met FIFO-kostprijs.
Frequente afschrijving van voorraden kan duiden op problemen van een bedrijf met de verkoop van afgewerkte producten of voorraadveroudering. Dit kan ook rode vlaggen opleveren met het vermogen van een bedrijf om concurrerend te blijven en producten te maken die de consument in de toekomst aanspreken.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.