Voorraadwaardering - LIFO versus FIFO

Analyseer je routinematig je bedrijven, maar kijk je niet hoe ze hun voorraad verwerken? Voor veel bedrijven vertegenwoordigt de inventaris een groot, zo niet het grootste deel van hun activa; als zodanig is inventaris een kritisch onderdeel van de balans. Het is daarom belangrijk dat serieuze beleggers begrijpen hoe ze het voorraadregelitem moeten beoordelen bij het vergelijken van bedrijven in verschillende bedrijfstakken of in hun eigen portefeuilles.

Wat is inventaris?

Over het algemeen hebben we het over goederen van een bedrijf in drie productiestadia: 1) goederen die grondstoffen zijn, 2) goederen die in productie zijn en 3) goederen die gereed zijn en klaar zijn voor verkoop. Met andere woorden, u neemt de goederen die het bedrijf in het begin heeft, voegt de materialen toe die het heeft gekocht om meer goederen te maken, trekt de goederen af ​​die het bedrijf heeft verkocht, de kosten van de verkochte goederen (COGS) en het resultaat is wat overblijft - voorraad.

Voorraadadministratie kent waarden toe aan de goederen in elke productiefase en classificeert ze als bedrijfsactiva, omdat de voorraad kan worden verkocht, waardoor het in de nabije toekomst in contanten wordt omgezet. Activa moeten nauwkeurig worden gewaardeerd, zodat het bedrijf als geheel nauwkeurig kan worden gewaardeerd. De formule voor het berekenen van inventaris is:

BI + Netto aankopen −COGS = EIwhere: BI = Begin inventarisEI = ​​Eindvoorraad \ begin {uitgelijnd} & \ text {BI} + \ text {Netto aankopen} - \ text {COGS} = \ text {EI} \\ & \ textbf {where:} \\ & \ text {BI = Begin inventaris} \\ & \ text {EI = Ending Inventory} \\ \ end {alignment} BI + Netto aankopen −COGS = EIwhere: BI = Begin inventarisEI = ​​Ending Inventory

Inventarisatie: FIFO, LIFO

Methoden voor het waarderen van inventaris — LIFO en FIFO

De boekhoudmethode die een bedrijf gebruikt om zijn voorraadkosten te bepalen, kan een directe invloed hebben op zijn belangrijkste financiële overzichten (financiële gegevens) - balans, resultatenrekening en kasstroomoverzicht. Met de algemeen aanvaarde Amerikaanse boekhoudprincipes (GAAP) kunnen bedrijven een van de volgende methoden voor voorraadboekhouding gebruiken: first-in, first-out (FIFO), last-in, first-out (LIFO) en gemiddelde kosten.

• First-In, First-Out (FIFO) : bij deze methode wordt ervan uitgegaan dat de eerste eenheid die de inventaris binnenkomt de eerste is die wordt verkocht. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat een bakkerij op maandag 200 broden produceert voor $ 1 per stuk, en 200 meer op dinsdag voor elk $ 1, 25. FIFO stelt dat als de bakkerij op woensdag 200 broden verkocht, de COGS ( op de winst- en verliesrekening ) $ 1 per brood is, omdat dat de kosten waren van elk van de eerste broden in de inventaris. De broden van $ 1, 25 worden toegewezen aan de eindvoorraad ( op de balans ).
• Last-In, First-Out (LIFO) : Bij deze methode wordt ervan uitgegaan dat de laatste eenheid die in de inventaris aankomt eerst wordt verkocht. De oudere inventaris blijft dus over aan het einde van de boekhoudperiode. Voor de 200 broden die op woensdag werden verkocht, zou dezelfde bakkerij $ 1, 25 per brood toewijzen aan COGS, terwijl de resterende $ 1 broden zouden worden gebruikt om de waarde van de inventaris aan het einde van de periode te berekenen.
• Gemiddelde kosten : deze methode is vrij eenvoudig. Het neemt het gewogen gemiddelde van alle eenheden die beschikbaar zijn voor verkoop tijdens de boekhoudperiode en gebruikt vervolgens die gemiddelde kosten om de waarde van COGS en eindvoorraad te bepalen. In ons bakkerij-voorbeeld zouden de gemiddelde kosten voor voorraad $ 1, 25 per eenheid zijn, berekend als [(200 x $ 1) + (200 x $ 1, 25)] / 400.

De rol van inflatie in de inventaris van waarderingen

Als inflatie niet zou bestaan, zouden alle drie de methoden voor voorraadwaardering dezelfde exacte resultaten opleveren. Als de prijzen stabiel zijn, zou onze bakkerij al haar broden kunnen produceren voor $ 1, en LIFO, FIFO en gemiddelde kosten zouden ons een kost van $ 1 per brood opleveren. Maar prijzen stijgen meestal op de lange termijn, wat betekent dat de keuze van de boekhoudmethode de waarderingen dramatisch kan beïnvloeden.

LIFO en FIFO gecorrigeerd voor inflatie

Ervan uitgaande dat de prijzen stijgen, zouden de drie waarderingsmethoden zich als volgt gedragen:

• LIFO is geen goede indicator voor het beëindigen van de inventariswaarde omdat de overgebleven inventaris extreem oud kan zijn, misschien verouderd, wat resulteert in een waardering die veel lager is dan de huidige prijzen. De LIFO-methode resulteert in minder netto-inkomsten omdat COGS groter is.
• FIFO geeft ons een goede indicatie van de beëindiging van de inventariswaarde, maar het verhoogt ook de netto-inkomsten omdat inventaris die enkele jaren oud kan zijn, wordt gebruikt om COGS te waarderen. En hoewel het verhogen van het netto-inkomen goed klinkt, moet u er rekening mee houden dat het ook het potentieel heeft om de hoeveelheid belastingen die een bedrijf moet betalen te verhogen.
• Gemiddelde kosten produceren resultaten die ergens tussen FIFO en LIFO vallen.

Merk op dat, in plaats van te stijgen, de prijzen dalen, het volkomen tegenovergestelde van het bovenstaande waar is.

Bovendien zullen veel bedrijven verklaren dat zij de "laagste van kosten of markt" gebruiken bij het waarderen van inventaris. Dit betekent dat als de inventariswaarden zouden dalen, hun waarderingen de marktwaarde (of vervangingskosten) vertegenwoordigen in plaats van LIFO, FIFO of gemiddelde kosten.

Voorbeeld - ABC Bottling Company

In de onderstaande tabellen gebruiken we de inventaris van een fictieve drankproducent om te zien hoe de waarderingsmethoden de uitkomst van de financiële analyse van een bedrijf kunnen beïnvloeden.

We beginnen met de veronderstelling dat ABC een begininventaris heeft van 4.000 eenheden — 1.000 eenheden gekocht bij $ 8 elk = $ 8.000.

Vervolgens gaan we voor alle berekeningen ervan uit dat er 1.000 eenheden over zijn voor het beëindigen van de inventaris - 4.000 eenheden - 3.000 verkochte eenheden = 1.000 eenheden.

Hier zijn de inventarisresultaten op basis van onze drie GAAP-methoden:

• Eindinventaris per LIFO: 1.000 eenheden x $ 8 = $ 8.000 . Vergeet niet dat de laatste eenheden in (de nieuwste) het eerst worden verkocht; daarom laten we de oudste eenheden over voor het beëindigen van de inventaris.
• Eindinventaris per FIFO: 1.000 eenheden x $ 15 elk = $ 15.000 . Vergeet niet dat de eerste eenheden in (de oudste) het eerst worden verkocht; daarom laten we de nieuwste eenheden over voor het beëindigen van de inventaris.
• Eindinventaris per gemiddelde kosten: (1.000 x 8) + (1.000 x 10) + (1.000 x 12) + (1.000 x 15)] / 4000 eenheden = $ 11, 25 per eenheid; 1.000 eenheden X $ 11, 25 elk = $ 11, 250 . Vergeet niet dat we een gewogen gemiddelde nemen van alle eenheden in de inventaris.

LIFO of FIFO? Het doet er echt toe

Het verschil tussen $ 8.000, $ 15.000 en $ 11.250 is aanzienlijk. In een complete fundamentele analyse van ABC Company, zouden we deze inventariscijfers kunnen gebruiken om andere statistieken te berekenen - factoren die de huidige financiële gezondheid van een bedrijf blootleggen, en die ons in staat stellen om bijvoorbeeld toekomstvoorspellingen te doen. Het maakt dus niet uit met welk inventariscijfer een bedrijf begint bij het waarderen van zijn inventaris. En bedrijven zijn wettelijk verplicht om aan te geven welke boekhoudmethode zij in hun gepubliceerde financiële overzichten hebben gebruikt.

Hoewel het bovenstaande voorbeeld van ABC Company eenvoudig is, is het onderwerp van inventarisatie en of LIFO, FIFO of gemiddelde kosten moeten worden gebruikt complex. Weten hoe voorraad te beheren is een cruciaal hulpmiddel voor bedrijven, klein of groot; evenals een belangrijke succesfactor voor elk bedrijf dat voorraad heeft. Het beheren van voorraad kan een bedrijf helpen zijn inkomsten te beheersen en te voorspellen. Omgekeerd kan niet weten hoe een inventaris in zijn voordeel moet worden gebruikt, voorkomen dat een bedrijf efficiënt werkt.

Ken je inventaris!

Besteed aandacht aan inventaris bij het analyseren van een bedrijf. Voor bepaalde soorten bedrijven is inventaris een van de belangrijkste items die u moet analyseren, omdat het u inzicht kan geven in wat er met de kernactiviteiten gebeurt op manieren die niets anders kunnen. Het kan zelfs dingen onthullen die u niet wist over een bedrijf waarvan u dacht dat u het wist - misschien een van uw eigen bedrijven, of misschien een aandeel dat u wilt kopen.