Belangrijke overheidsvoorschriften die van invloed zijn op beleggen in de banksector

In de nasleep van de wereldwijde financiële crisis van 2008 werd de banksector in de Verenigde Staten onderworpen aan enkele nieuwe voorschriften die door de overheidswetgeving waren vastgesteld. Dit bankreglement blijft van invloed op de administratie en activiteiten van banken en andere ondersteunende financiële entiteiten. Ze roepen ook op tot verhoogde waakzaamheid en waarborgen om de overheid, financiële instellingen en vooral de mensen te beschermen.

Wettelijke voorschriften

De Housing and Economic Recovery Act van 2008 was de eerste in een reeks regelgevingswetten ter versterking van de Amerikaanse economie. Deze wet is gemaakt om verhinderingen van huizen te voorkomen door middel van schuldadvies en programma's voor gemeenschapsontwikkeling. Deze wet vereiste ook dat hypotheekverstrekkers en andere bankinstellingen zich via de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) bij het Nationwide Mortgage Licensing System en Register registreerden, terwijl de reikwijdte van het te goeder trouw geschatte document werd uitgebreid tot een bredere groep leningproducten. Bijgevolg moeten banken en geldschieters zaken doen met een grotere transparantie ten opzichte van hun klanten.

De tweede wetgeving was de Emergency Economic Stabilization Act van 2008, die de federale overheid machtigde om verschillende banken en financiële instellingen te redden die het risico liepen volledig failliet te gaan als gevolg van hun investeringen in door bederf door hypotheek gedekte effecten. Deze wetgeving dient om de kasstroom van deze instellingen te reguleren en plaatst ze onder direct overheidstoezicht totdat ze in staat zijn om solvabiliteit te verklaren. Dit vereist dat banken het kapitaal verhogen en een lagere schuldquote handhaven.

De wet helpt gezinnen hun huizen te redden van 2009 stelt de FDIC in staat om met robuuste financiering - meer dan $ 100 miljard - banken en hun klanten te helpen om faillissementen te voorkomen. Deze wet verplichtte banken en kredietverstrekkers ook om informatie over hun klanten te verzamelen om het verliesbeperkende proces te helpen door middel van leningsaanpassingsprogramma's en te werken aan het herstellen van de kredietwaardigheid van leners wier krediet werd beschadigd door defecte leningsproducten.

De vierde belangrijke wet, de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act, legt de nadruk op de voorschriften voor het verzamelen, beheren en beoordelen van klantgegevens. De wet roept banken en financiële instellingen op om hun "know-your-customer" (KYC) -procedures te verbeteren en te voldoen aan de nieuwe regelgevende bevoegdheden van de FDIC. Het heeft ook het Consumer Financial Protection Bureau (CFPB) ingesteld om de kapitaalvereisten en financiële praktijken van banken, kredietverenigingen, geldschieters, dienstverleners en incassobureaus te reguleren met betrekking tot hun beloning op directieniveau, governance, risicobeheer, derivatenportefeuille en kredietratings. Banken zijn verplicht deze gegevens bekend te maken aan de FDIC en andere federale organen onder toezicht van de US Treasury.

De wet op de financiële hervorming vereist dat banken zich houden aan de federale regelgeving die transparantie bij kredietverlening bevordert, institutionele risico's beperkt, de bedrijfsverantwoordelijkheid verbetert en een herhaling van de wereldwijde financiële crisis voorkomt.