Lening Credit Default Swap (LCDS) Definitie
Een lening credit default swap (LCDS) is een type kredietderivaat waarbij de kredietblootstelling van een onderliggende lening wordt uitgewisseld tussen twee partijen. De structuur van een leningkredietverzuimswap is hetzelfde als een reguliere kredietverzuimswap (CDS), behalve dat de onderliggende referentieverplichting strikt beperkt is tot gesyndiceerde gedekte leningen, in plaats van elk type bedrijfsschuld. Kredietverzuimswaps op leningen worden ook wel 'kredietkredietverzuimswaps alleen' genoemd.
Hoe een lening Credit Default Swap (LCDS) werkt
De LCDS werd in 2006 op de markt geïntroduceerd. Destijds toonde de hete markt voor credit default swaps aan dat er nog steeds behoefte was aan meer kredietderivaten, en werd de LCDS grotendeels gezien als een CDS waarbij de referentieplicht verschoof naar gesyndiceerde schuld in plaats van bedrijfsschuld. De International Swaps and Derivatives Association (ISDA) hielp bij het standaardiseren van de contracten die werden gebruikt, terwijl ook de oprichting van gesyndiceerde beveiligde leningen met het oog op leveraged buy-outs toenam.
Een lening kredietverzuimswap (LCDS) gebruikt gesyndiceerde veilige leningen als referentieverplichting in plaats van bedrijfsschuld.
De LCDS is er in twee soorten. Een opzegbare LCDS wordt vaak een US LCDS genoemd en is over het algemeen ontworpen als een handelsproduct. Zoals de naam al doet vermoeden, kunnen de opzegbare LCDS worden geannuleerd op een afgesproken datum of data in de toekomst zonder boete kosten. Een niet-opzegbare LCDS, of Europese LCDS, is een afdekkingsproduct dat vooruitbetalingsrisico's in zijn samenstelling opneemt. De niet-opzegbare LCDS blijft van kracht totdat de onderliggende gesyndiceerde leningen volledig zijn afgelost (of een kredietgebeurtenis dit veroorzaakt). Omdat een US LCDS de optie heeft om te annuleren, worden deze swaps verkocht tegen een hoger tarief dan vergelijkbare niet-annuleerbare swaps.
Lening krediet standaard swaps versus krediet standaard swaps
Net als bij een gewone CDS kunnen deze derivaten worden gebruikt om zich in te dekken tegen kredietblootstelling die de koper heeft of om kredietblootstelling voor de verkoper te verkrijgen. Een LCDS kan ook worden gebruikt om te wedden op de kredietkwaliteit van een onderliggende entiteit waaraan partijen niet eerder zijn blootgesteld.
Het grootste verschil tussen een LCDS en een CDS is de herstelsnelheid. De onderliggende schuld van een LCDS is gewaarborgd voor activa en heeft voorrang bij elke liquidatieprocedure, terwijl de onderliggende schuld van een CDS, hoewel senior van aandelen, ondergeschikt is aan gewaarborgde leningen. De referentieverplichting van hogere kwaliteit voor een LCDS leidt dus tot hogere herstelwaarden als die lening in gebreke blijft. Als gevolg hiervan worden LCDS's over het algemeen verhandeld tegen nauwere spreads.
Interessant is dat studies hebben aangetoond dat LCDS's en CDS's van dezelfde bedrijven met dezelfde looptijd en clausules tijdens de financiële crisis van 2007-2008 bij pariteit werden verhandeld, maar de uitbetalingen van de LCDS waren in bijna alle gevallen hoger. In werkelijkheid bood het houden van een LCDS in dit scenario een sterke, risicovrije premie ten opzichte van de vergelijkbare CDS.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.