Hoe globalisering van invloed is op ontwikkelde landen

Het fenomeen globalisering begon in een primitieve vorm toen mensen zich voor het eerst vestigden in verschillende delen van de wereld; het heeft de afgelopen tijd echter een vrij gestage en snelle vooruitgang laten zien en is een internationale dynamiek geworden die door technologische vooruitgang in snelheid en schaal is toegenomen, zodat landen op alle vijf continenten zijn getroffen en betrokken.

Wat is globalisering?

Globalisering wordt gedefinieerd als een proces dat, op basis van internationale strategieën, tot doel heeft de bedrijfsactiviteiten op een wereldwijd niveau uit te breiden en werd gestimuleerd door het faciliteren van wereldwijde communicatie als gevolg van technologische vooruitgang en sociaal-economische, politieke en ecologische ontwikkelingen.

Het doel van globalisering is om organisaties een superieure concurrentiepositie te bieden met lagere bedrijfskosten, om een ​​groter aantal producten, diensten en consumenten te verkrijgen. Deze benadering van concurrentie wordt verkregen door diversificatie van middelen, het creëren en ontwikkelen van nieuwe investeringsmogelijkheden door extra markten te openen en toegang te krijgen tot nieuwe grondstoffen en middelen. Diversificatie van middelen is een bedrijfsstrategie die de verscheidenheid aan zakelijke producten en diensten binnen verschillende organisaties vergroot. Diversificatie versterkt instellingen door organisatorische risicofactoren te verlagen, belangen op verschillende gebieden te spreiden, voordeel te halen uit marktkansen en bedrijven zowel horizontaal als verticaal over te nemen.

Geïndustrialiseerde of ontwikkelde landen zijn specifieke landen met een hoog niveau van economische ontwikkeling en voldoen aan bepaalde sociaaleconomische criteria op basis van economische theorie, zoals het bruto binnenlands product (BBP), de industrialisatie en de index voor menselijke ontwikkeling (HDI) zoals gedefinieerd door het Internationaal Monetair Fonds (IMF) ), de Verenigde Naties (VN) en de Wereldhandelsorganisatie (WTO). Volgens deze definities zijn sommige geïndustrialiseerde landen: Verenigd Koninkrijk, België, Denemarken, Finland, Frankrijk, Duitsland, Japan, Luxemburg, Noorwegen, Zweden, Zwitserland en de Verenigde Staten.

ZIE: Wat is de Wereldhandelsorganisatie?

Componenten van globalisering

De componenten van globalisering omvatten GDP, industrialisatie en de Human Development Index (HDI). Het bbp is de marktwaarde van alle afgewerkte goederen en diensten die binnen een jaar binnen de grenzen van een land worden geproduceerd en dient als een maat voor de totale economische output van een land. Industrialisatie is een proces dat, aangedreven door technologische innovatie, sociale verandering en economische ontwikkeling bewerkstelligt door een land te transformeren in een gemoderniseerde industriële of ontwikkelde natie. De Human Development Index bestaat uit drie componenten: de levensverwachting, kennis en opleiding van de bevolking van een land gemeten aan de hand van de alfabetisering van volwassenen en het inkomen.

De mate waarin een organisatie geglobaliseerd en gediversifieerd is, heeft invloed op de strategieën die zij gebruikt om grotere ontwikkelings- en investeringsmogelijkheden na te streven.

De economische impact op ontwikkelde landen

Globalisering dwingt bedrijven om zich aan te passen aan verschillende strategieën op basis van nieuwe ideologische trends die proberen een evenwicht te vinden tussen rechten en belangen van zowel het individu als de gemeenschap als geheel. Deze verandering stelt bedrijven in staat om wereldwijd te concurreren en betekent ook een dramatische verandering voor bedrijfsleiders, arbeid en management door de deelname van werknemers en de overheid aan het ontwikkelen en implementeren van bedrijfsbeleid en -strategieën. Risicovermindering via diversificatie kan worden bereikt door betrokkenheid van bedrijven bij internationale financiële instellingen en samenwerking met zowel lokale als multinationale ondernemingen.

ZIE: Evaluatie van het landenrisico voor internationaal beleggen

Globalisering brengt reorganisatie met zich mee op internationaal, nationaal en subnationaal niveau. Concreet brengt het de reorganisatie van de productie, de internationale handel en de integratie van financiële markten met zich mee. Dit beïnvloedt kapitalistische economische en sociale relaties, via multilateralisme en micro-economische fenomenen, zoals het concurrentievermogen van bedrijven, op mondiaal niveau. De transformatie van productiesystemen heeft invloed op de klassenstructuur, het arbeidsproces, de toepassing van technologie en de structuur en organisatie van kapitaal. Globalisering wordt nu gezien als het marginaliseren van de lager opgeleide en laaggeschoolde werknemers. Bedrijfsuitbreiding betekent niet langer automatisch meer werkgelegenheid. Bovendien kan het een hoge beloning van kapitaal veroorzaken, vanwege de hogere mobiliteit in vergelijking met arbeid.

Het fenomeen lijkt te worden aangedreven door drie grote krachten: globalisering van alle product- en financiële markten, technologie en deregulering. Globalisering van product- en financiële markten verwijst naar een verhoogde economische integratie in specialisatie en schaalvoordelen, wat zal resulteren in meer handel in financiële diensten door zowel kapitaalstromen als grensoverschrijdende activiteit. De technologiefactor, met name telecommunicatie en beschikbaarheid van informatie, heeft levering op afstand mogelijk gemaakt en nieuwe toegangs- en distributiekanalen geboden, terwijl industriële structuren voor financiële diensten zijn vernieuwd door de toegang tot niet-bancaire entiteiten, zoals telecommunicatie en nutsbedrijven, toe te staan.

Deregulering heeft betrekking op de liberalisering van kapitaalrekening en financiële diensten in producten, markten en geografische locaties. Het integreert banken door een breed scala aan diensten aan te bieden, biedt toegang tot nieuwe aanbieders en vergroot de multinationale aanwezigheid in veel markten en meer grensoverschrijdende activiteiten.

In een mondiale economie is macht het vermogen van een bedrijf om zowel materiële als immateriële activa te beheren die klantloyaliteit creëren, ongeacht de locatie. Ongeacht de grootte of geografische locatie, kan een bedrijf voldoen aan wereldwijde normen en profiteren van wereldwijde netwerken, gedijen en optreden als een denker, maker en handelaar van wereldklasse, door zijn grootste troeven te gebruiken: zijn concepten, competentie en verbindingen.

Gunstige effecten

Sommige economen hebben een positieve kijk op de netto-effecten van globalisering op economische groei. Deze effecten zijn in de loop der jaren geanalyseerd door verschillende studies die probeerden de impact van globalisering op de economieën van verschillende landen te meten met behulp van variabelen zoals handel, kapitaalstromen en hun openheid, BBP per hoofd van de bevolking, directe buitenlandse investeringen (DBI) en meer. Deze studies onderzochten de effecten van verschillende componenten van globalisering op groei met behulp van tijdreeksdoorsnedegegevens op handel, directe buitenlandse investeringen en portefeuille-investeringen. Hoewel ze een analyse bieden van afzonderlijke componenten van globalisering op economische groei, zijn sommige resultaten niet doorslaggevend of zelfs tegenstrijdig. Over het algemeen lijken de bevindingen van die studies de positieve positie van de economen te ondersteunen, in plaats van de mening van het publiek en niet-economen.

Handel tussen landen via het gebruik van comparatief voordeel bevordert de groei, die wordt toegeschreven aan een sterke correlatie tussen de openheid voor handelsstromen en het effect op economische groei en economische prestaties. Bovendien is er een sterk positief verband tussen kapitaalstromen en hun impact op de economische groei.

De impact van buitenlandse directe investeringen op de economische groei heeft een positief groei-effect gehad in rijke landen en een toename van de handel en directe buitenlandse investeringen, wat heeft geleid tot hogere groeicijfers. Empirisch onderzoek naar de effecten van verschillende componenten van globalisering op groei, met behulp van tijdreeksen en transversale gegevens over handel, directe buitenlandse investeringen en portefeuille-investeringen, heeft aangetoond dat een land doorgaans een lagere mate van globalisering heeft als het hogere inkomsten uit handelsbelastingen genereert. Verder bewijs geeft aan dat er een positief groei-effect is in landen die voldoende rijk zijn, net als de meeste ontwikkelde landen.

De Wereldbank meldt dat integratie met wereldwijde kapitaalmarkten desastreuze gevolgen kan hebben, zonder dat er degelijke binnenlandse financiële systemen bestaan. Bovendien hebben geglobaliseerde landen een lagere toename van overheidsuitgaven en belastingen en een lager niveau van corruptie bij hun regeringen.

Een van de potentiële voordelen van globalisering is het bieden van mogelijkheden om de macro-economische volatiliteit van productie en consumptie te verminderen via risicospreiding.

Schadelijke gevolgen

Niet-economen en het brede publiek verwachten dat de kosten van de globalisering opwegen tegen de voordelen, vooral op de korte termijn. Minder rijke landen uit de geïndustrialiseerde landen hebben misschien niet hetzelfde sterk geaccentueerde gunstige effect van globalisering als meer welvarende landen, gemeten naar BBP per hoofd van de bevolking enz. Hoewel vrijhandel de kansen voor internationale handel vergroot, verhoogt het ook het faalrisico voor kleinere bedrijven die niet wereldwijd kunnen concurreren. Bovendien kan vrijhandel de productie- en arbeidskosten opdrijven, inclusief hogere lonen voor meer geschoolde arbeidskrachten, wat opnieuw kan leiden tot uitbesteding van banen uit landen met hogere lonen.

Binnenlandse industrieën in sommige landen kunnen in gevaar worden gebracht door een comparatief of absoluut voordeel van andere landen in specifieke industrieën. Een ander mogelijk gevaar en schadelijk effect is het overmatig gebruik en misbruik van natuurlijke hulpbronnen om te voldoen aan nieuwe hogere eisen bij de productie van goederen.

ZIE: Het globaliseringsdebat

Hoe globalisering van invloed is op ontwikkelde landen

Het komt neer op

Een van de belangrijkste potentiële voordelen van globalisering is het bieden van mogelijkheden om de macro-economische volatiliteit van productie en consumptie te verminderen via risicospreiding. Het algemene bewijs van het globaliseringseffect op de macro-economische volatiliteit van de output geeft aan dat hoewel directe effecten dubbelzinnig zijn in theoretische modellen, financiële integratie helpt bij de diversificatie van de productiebasis van een land en leidt tot een toename van de specialisatie van de productie. De specialisatie van de productie, gebaseerd op het concept van comparatief voordeel, kan echter ook leiden tot hogere volatiliteit in specifieke industrieën binnen een economie en samenleving van een land. Naarmate de tijd verstrijkt, zullen succesvolle bedrijven, ongeacht hun grootte, degenen zijn die deel uitmaken van de wereldeconomie. (Zie "Wat is de rol van de natiestaat in globalisering?" Voor meer informatie.)