Lookback-optie
Ook bekend als een achteraf optie, een terugblikoptie biedt de houder het voordeel van het kennen van geschiedenis bij het bepalen wanneer hij zijn optie moet uitoefenen. Dit type optie vermindert onzekerheden in verband met de timing van markttoegang en vermindert de kansen dat de optie waardeloos vervalt. Terugkijkopties zijn duur om uit te voeren, dus deze voordelen zijn duur.
Belangrijkste leerpunten
- Terugblikopties zijn exotische opties waarmee een koper spijt kan minimaliseren.
- Terugblikopties zijn alleen beschikbaar via de toonbank (OTC) en niet op een van de belangrijkste beurzen.
- Deze opties zijn duur om vast te stellen en de potentiële winst wordt vaak tenietgedaan door de kosten.
Hoe een terugblikoptie werkt
Als een soort exotische optie stelt de lookback de gebruiker in staat om de prijzen van een onderliggende waarde te "terugkijken" of te herzien gedurende de levensduur van de optie nadat deze is gekocht. De houder kan vervolgens de optie uitoefenen op basis van de voordeligste prijs van de onderliggende waarde. De houder kan profiteren van het grootste verschil tussen de uitoefenprijs en de prijs van de onderliggende waarde. Terugkijkopties worden niet verhandeld op belangrijke beurzen. In plaats daarvan staan ze niet op de beurs en verhandelen ze over-the-counter (OTC).
Terugkijkopties zijn contante afgerekende opties, wat betekent dat de houder een contante afrekening ontvangt bij uitvoering op basis van het meest voordelige verschil tussen hoge en lage prijzen tijdens de aankoopperiode. Verkopers van terugblikopties zouden de optie op of nabij de grootste verwachte afstand van het prijsverschil op basis van de volatiliteit in het verleden en de vraag naar de opties waarderen. De kosten om deze optie te kopen zouden vooraf worden genomen. De afrekening komt overeen met de winst die ze hadden kunnen maken bij het kopen of verkopen van de onderliggende waarde. Als de afrekening groter was dan de initiële kosten van de optie, zou de optiekoperer winst hebben bij afrekening, anders verlies.
Vaste versus zwevende lookback-opties
Bij gebruik van een vaste terugstakingsoptie wordt de uitoefenprijs ingesteld of vastgesteld bij aankoop, vergelijkbaar met de meeste andere soorten optietransacties. In tegenstelling tot andere opties wordt op het moment van uitoefening echter de meest voordelige prijs van de onderliggende waarde gedurende de looptijd van het contract gebruikt in plaats van de huidige marktprijs. In het geval van een call kan de optiehouder de prijsgeschiedenis bekijken en ervoor kiezen om uit te oefenen op het punt met het hoogste rendementspotentieel. Voor een putoptie kan de houder uitvoeren tegen het laagste prijspunt van het actief om de grootste winst te realiseren. Het optiecontract wordt afgerekend tegen de geselecteerde marktprijs in het verleden en tegen de vaste staking.
Bij gebruik van een zwevende terugblikoptie wordt de uitoefenprijs automatisch op de vervaldag ingesteld op de meest gunstige onderliggende prijs die tijdens de looptijd van het contract wordt bereikt. Oproepopties bepalen de staking tegen de laagste onderliggende activaprijs. Omgekeerd, putopties fix de staking op het hoogste prijspunt. De optie wordt dan verrekend met de marktprijs die de winst of het verlies berekent tegen de zwevende staking.
De vaste stakingsoptie lost het probleem van de marktuitgang op - de beste tijd om eruit te komen. De zwevende staking lost het probleem van de markttoegang op - de beste tijd om binnen te komen.
Voorbeelden van lookback-opties
In voorbeeld nummer één, als u ervan uitgaat dat een aandeel wordt verhandeld op $ 50 aan zowel het begin als het einde van het optiecontract van drie maanden, dus er is geen netto wijziging, winst of verlies. Het pad van de voorraad is hetzelfde voor zowel de versies met vaste als zwevende slag. Op een gegeven moment tijdens de levensduur van de optie is de hoogste prijs $ 60 en de laagste prijs $ 40.
- Voor een vaste terugblikoptie is de uitoefenprijs $ 50. De beste prijs tijdens de levensduur is $ 60. Bij staking is de voorraad $ 50. De winst voor de oproephouder is $ 60 - 50 = $ 10.
- Voor een zwevende staking-lookback-optie is de laagste prijs tijdens de levensduur $ 40. Op de vervaldag is het aandeel $ 50, wat de uitoefenprijs is. De winst van de houder is $ 50 - 40 = $ 10.
De winst is hetzelfde omdat het aandeel tijdens de looptijd van de optie steeds hoger en lager werd.
In voorbeeld nummer twee, laten we aannemen dat het aandeel dezelfde high van $ 60 en low van $ 40 had, maar aan het einde van het contract op $ 55 sloot, voor een netto winst van $ 5.
- Voor een vaste terugblikoptie is de hoogste prijs $ 60. De uitoefenprijs is $ 50, die was ingesteld bij aankoop. Winst is $ 10 (60 - 50 = 10).
- Voor een zwevende terugblikoptie is de uitoefenprijs $ 55, die is ingesteld op de vervaldatum van de optie. De laagste prijs is $ 40. Een winst maken van $ 15 (55 - 40 = 15).
Laten we ten slotte in voorbeeld nummer drie aannemen dat het aandeel op $ 45 is gesloten voor een nettoverlies van $ 5.
- Voor een vaste terugblikoptie is de hoogste prijs $ 60. Minder de uitoefenprijs van $ 50, die was ingesteld bij aankoop. Geeft een winst van $ 10 (60 - 50 = 10).
- Voor een zwevende terugblikoptie is de uitoefenprijs $ 45, die is ingesteld op de vervaldatum van de optie. Minder de laagste prijs van $ 40, geeft een winst van $ 5 (45 - 40 = 5).