Verliescorrectie-uitgave (LAE)
Een verliescorrectie-uitgave (LAE) is een uitgave die verband houdt met het onderzoeken en afwikkelen van een schadeclaim. Medisch gezien is LAE een afkorting voor linkeratriumvergroting. Dit verwijst naar een vergroting van het linkeratrium, dat verband houdt met hartfalen en atriumfibrilleren.
Belangrijkste leerpunten
- Een verliesaanpassingsuitgave is een kostenverzekering die verzekeringsmaatschappijen nemen om verzekeringsclaims te onderzoeken en af te wikkelen.
- Hoewel verliesaanpassingskosten in de onderste regel van een verzekeringsmaatschappij bezuinigen, betalen ze ze zodat ze kunnen voorkomen dat ze frauduleuze claims betalen.
- Er zijn twee soorten verliesaanpassingskosten: toegewezen en niet-toegewezen.
- De toegewezen kosten zijn de kosten die zijn opgeteld tijdens het actieve onderzoek van een claim. Niet-toegewezen kosten zijn kosten die worden gemaakt door de overhead van het moeten onderzoeken.
- Sommige verliesaanpassingskosten kunnen door verzekeringsmaatschappijen worden terugverdiend door de verzekeringnemer te verplichten deze te betalen.
Hoe Loss Adjustment Expense (LAE) werkt
Wanneer verzekeraars een claim ontvangen, openen ze hun chequeboekjes niet onmiddellijk. Ze doen hun uiterste best om ervoor te zorgen dat het bedrag van de door de verzekeringnemer geclaimde schade correct is. Ze sturen onderzoekers om ervoor te zorgen dat wat beweerd werd daadwerkelijk is gebeurd. Het niet uitvoeren van een onderzoek kan leiden tot verliezen door frauduleuze claims.
De LAE zal sterk variëren, afhankelijk van hoe moeilijk een claim is om te onderzoeken. Zelfs in gevallen waarin de LAE vrij hoog is, achten verzekeringsmaatschappijen de kosten toch waard, omdat het kennen van claims wordt onderzocht als een afschrikmiddel voor degenen die mogelijk frauduleuze claims indienen voor een gemakkelijke betaaldag. De kennis dat bedrijven onderzoeksclaims zijn, zal veel mensen ervan weerhouden valse claims in te dienen. Te dien einde is het betalen van de LAE de moeite waard voor de bedrijven die anders in de val zouden kunnen lopen door frauduleuze claims.
Er wordt aangenomen dat frauduleuze verzekeringsclaims miljarden dollars kosten. Deze claims verhogen de verzekeringspremies voor de rest van de klanten, omdat verzekeringsmaatschappijen frauduleuze claims moeten tellen in hun kosten van zakendoen.
Speciale overwegingen
Sommige commerciële aansprakelijkheidspolissen bevatten aantekeningen die van polishouders vereisen dat zij haar verzekeringsmaatschappij vergoeden voor kosten voor verliesaanpassing. Deze kosten kunnen kosten omvatten die worden aangerekend door advocaten, onderzoekers, experts, arbiters, bemiddelaars en andere vergoedingen of kosten die voortvloeien uit het aanpassen van een claim.
Het is belangrijk om de taal van de goedkeuring zorgvuldig te lezen, wat erop kan duiden dat een verliescorrectie niet bedoeld is om de advocaatkosten en kosten van de verzekeringnemer te omvatten als een verzekeraar dekking weigert en een verzekeringnemer de verzekeraar met succes aanklaagt. In deze situatie, wanneer de verzekeringsmaatschappij de claim niet daadwerkelijk heeft "aangepast", zou ze niet het recht mogen hebben om haar aftrekbare bedrag toe te passen op de kosten die de verzekeringnemer heeft gemaakt om de door de verzekeringsmaatschappij achtergelaten claim te verdedigen.
Soorten verliesaanpassingskosten (LAE)
Voor verlies gecorrigeerde kosten die aan een specifieke claim worden toegewezen, worden toegewezen verliesaanpassingskosten (ALAE) genoemd, terwijl kosten die niet aan een specifieke claim worden toegewezen, niet-toegewezen verliesaanpassingskosten (ULAE) worden genoemd.
Toegewezen verliesaanpassingskosten komen voor wanneer de verzekeringsmaatschappij betaalt voor een onderzoeker om claims op een specifieke polis te onderzoeken. Een bestuurder met een autoverzekering kan bijvoorbeeld nodig zijn om een beschadigd voertuig naar een erkende winkel van een derde te brengen, zodat een monteur de schade kan beoordelen.
In het geval van een externe beoordeling van het voertuig, zijn de kosten in verband met het inhuren van die professional een toegewezen verliescorrectiekost. Andere toegewezen uitgaven omvatten de kosten voor het verkrijgen van politierapporten of de kosten die nodig zijn om te evalueren of een gewonde bestuurder echt gewond is.
Verzekeringsmaatschappijen kunnen ook niet-toegewezen verliesaanpassingskosten maken. Niet-toegewezen kosten kunnen verband houden met de salarissen van personeel aan huiskantoren, onderhoudskosten van het wagenpark dat door interne onderzoekers wordt gebruikt en andere kosten die in het kader van de normale bedrijfsvoering worden gemaakt. Een verzekeringsmaatschappij die personeel in dienst heeft om claims te evalueren, maar het geluk heeft om nooit een claim in te dienen, heeft salaris en overhead als niet-toegewezen verliesaanpassingskosten, maar heeft geen toegewezen verliesaanpassingskosten.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.