Structuur master-feeder
Een master-feeder-structuur is een apparaat dat gewoonlijk door hedgefondsen wordt gebruikt om belastbaar en belastingvrij kapitaal bijeengebracht door beleggers in de Verenigde Staten en daarbuiten als masterfonds te bundelen. Voor elke groep beleggers worden afzonderlijke beleggingsvehikels opgericht, ook wel feeders genoemd.
Beleggers steken kapitaal in hun respectieve feederfondsen, die uiteindelijk activa beleggen in een gecentraliseerd voertuig dat bekend staat als het masterfonds. Het masterfonds is verantwoordelijk voor het doen van alle portefeuillebeleggingen en het uitvoeren van alle handelsactiviteiten. Beheer- en prestatievergoedingen worden betaald op feeder-niveau.
Belangrijkste leerpunten
- In een master-feeder-structuur worden beleggingsfondsen gevormd uit investeerderskapitaal; deze feederfondsen investeren op hun beurt in een gecentraliseerd masterfonds.
- Hedgefondsen gebruiken meestal master-feeder-structuren om zowel Amerikaanse als niet-Amerikaanse beleggers te huisvesten.
- Dankzij de master-feeder-structuur kunnen fondsen profiteren van schaalvoordelen en een gunstige "pass-through" -behandeling.
Hoe de master-feederstructuur werkt
De master-feeder-structuur begint bij de investeerders, die kapitaal storten in het feeder-fonds. Het feeder-fonds, dat al het beperkte partnerschap / aandeelhouderskapitaal bevat, koopt vervolgens 'aandelen' van het masterfonds, net zoals het aandelen van aandelen van elk bedrijf zou kopen. Het primaire verschil is natuurlijk dat een feederfonds - door in te kopen in het masterfonds - alle inkomstenattributen van het masterfonds ontvangt, inclusief rente, winst, belastingaanpassingen en dividenden.
Hoewel deze tweeledige structuur in verschillende vormen kan bestaan, zoals 'fondsen van fondsen' beleggingsfondsen, is de master-feeder-structuur vooral gebruikelijk bij hedgefondsen die zowel Amerikaanse als offshore- of buitenlandse beleggers bedienen. Het gebruik van de master-feeder-fondsstructuur stelt vermogensbeheerders in staat om te profiteren van een grote kapitaalpool en tegelijkertijd beleggingsfondsen te vormen die zich richten op nichemarkten.
Samenstelling van master-feeders
De gemiddelde master-feeder structuur omvat één offshore masterfonds met één onshore feeder en één offshore feeder. Feederfondsen die in hetzelfde masterfonds beleggen, kunnen kiezen en variëren. Met andere woorden, de feeders kunnen verschillen in beleggingstype, vergoedingsstructuren, beleggingsminima, intrinsieke waarden en verschillende andere operationele kenmerken. Op deze manier hoeven de feederfondsen zich niet aan een specifiek masterfonds te houden, maar kunnen ze juridisch als onafhankelijke entiteiten functioneren met de mogelijkheid om in verschillende masterfondsen te beleggen.
Als feeder fonds A's $ 100 bijdrage en feeder fonds B $ 200 bijdrage de totale investeringen aan een masterfonds opleverde, dan zou fonds A een derde van de masterfondswinsten ontvangen, terwijl fonds B tweederde van het rendement zou ontvangen.
Voordelen van de master-feederstructuur
Een belangrijk voordeel van de master-feeder-structuur is de consolidatie van verschillende portefeuilles in één entiteit. Consolidatie zorgt voor lagere operationele kosten en handelskosten. Een grotere portefeuille heeft het voordeel van schaalvoordelen. Vanwege de omvang heeft de portefeuille ook betere opties als het gaat om service en gunstiger voorwaarden aangeboden door prime brokers en andere instellingen.
Pros
Schaalvoordelen
Fiscaal bevoordeelde partnerschapsstatus
Handig voor zowel binnenlandse als internationale beleggers
Cons
Dividenden onderworpen aan roerende voorheffing (indien offshore)
Moeilijkheid bij het bepalen van een universele beleggingsstrategie
Nadelen van de master-feederstructuur
Het belangrijkste nadeel van de master-feeder-structuur is dat fondsen die offshore worden gehouden, doorgaans worden onderworpen aan een bronbelasting van 30% op Amerikaanse dividenden. Er is nog een nadeel inherent aan de structuur, omdat het een combinatie van beleggers samenbrengt die vaak een breed spectrum van kenmerken en investeringsprioriteiten hebben.
Vaak is de strijd om een middenweg te vinden bergopwaarts, zo niet volledig onmogelijk, omdat investeringen en strategieën die geschikt zijn voor een specifiek type belegger ongeschikt zijn, of zelfs tegengesteld, aan de vereisten van een ander type belegger.
Voorbeeld uit de echte wereld van de structuur van de master-feeder
De relaties tussen een masterfonds en zijn feederfondsen kunnen complex zijn, zoals een rechtszaak van 2018 liet zien. Het ging erom hoe aflossingen door een feederfonds van een masterfonds worden behandeld in een liquidatiescenario.
Het Ardon Maroon Asia Dragon Feeder Fund was een feederfonds voor het Ardon Maroon Asia Master Fund. Dezelfde mensen dienden als directeur van twee fondsen. Beide fondsen hebben ook dezelfde beleggingsbeheerder, beheerder en overdrachtsagent aangesteld.
In 2014 diende een van de beleggers van het feederfonds een terugbetalingsbericht in. Het feeder-fonds, dat zelf geen activa bezat, ging ervan uit dat het masterfonds automatisch zou voldoen aan het terugbetalingsverzoek - een zogenaamde "back-to-back-terugkoop". Beide fondsen gingen echter enkele maanden later in liquidatie. Toen de oorspronkelijke belegger een bewijs van schuld overlegde en probeerde zijn geld te innen, werd dit afgewezen door de vereffenaars van het masterfonds van Ardon Maroon Asia, op basis van het feit dat Asia Dragon nooit officieel een afzonderlijk verzoek tot terugkoop had ingediend.
Een rechtszaak volgde, ingediend op de Kaaimaneilanden, waar de fondsen waren gevestigd. Medio 2018 besliste het Grand Court of the Cayman Islands voor het masterfonds. Hoewel back-to-back-aflossingen veel voorkomende industriële praktijken zijn, merkte de rechtbank op dat de grondwettelijke documenten van Ardon Maroon Asia wel een schriftelijke kennisgeving van terugbetaling van zijn feeder-fondsen vereisten.
Asia Dragon had dus afstand gedaan van het feit dat het zijn masterfonds niet afzonderlijk had aangemeld, hoewel dezelfde mensen als directeur van twee fondsen dienden en beide dezelfde beleggingsbeheerder, beheerder en overdrachtsagent hadden benoemd.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.