Welke invloed heeft expansief economisch beleid op de aandelenmarkt?

Expansief economisch beleid leidt tot stijgingen op de aandelenmarkt omdat het een verhoogde economische activiteit genereert. Beleidsmakers kunnen expansief beleid voeren via monetaire en fiscale kanalen. Meestal wordt het gebruikt wanneer de economie in een recessie terechtkomt en de inflatoire druk sluimert.

Fiscaal gezien zal expansief beleid leiden tot een toename van de totale vraag en werkgelegenheid. Dit vertaalt zich in meer uitgaven en een hoger consumentenvertrouwen. De voorraden stijgen, omdat deze interventies leiden tot meer omzet en inkomsten voor bedrijven.

Fiscaal beleid is vrij effectief in het stimuleren van economische activiteit en consumentenbestedingen. Het is eenvoudig in zijn transmissiemechanisme. De overheid leent geld of steekt het overschot in en geeft het terug aan de consument in de vorm van een belastingverlaging, of het besteedt het geld aan stimuleringsprojecten.

Aan de monetaire kant is het transmissiemechanisme omslachtiger. Expansief monetair beleid werkt door de financiële omstandigheden te verbeteren in plaats van de vraag. Door de kosten van geld te verlagen, neemt de geldhoeveelheid toe, waardoor de rente en de financieringskosten dalen.

Dit is met name gunstig voor de grote multinationale ondernemingen, die het grootste deel van de belangrijkste indices van de aandelenmarkt uitmaken, zoals de S&P 500 en Dow Jones Industrial Average. Vanwege hun omvang en enorme balansen hebben ze enorme schulden.

Dalingen van rentebetalingen vloeien rechtstreeks naar de winst, waardoor de winst omhoog gaat. Lage tarieven zetten bedrijven ertoe aan om aandelen terug te kopen of dividenden uit te geven, wat ook bullish is voor aandelenkoersen. Over het algemeen doen activaprijzen het goed in een omgeving waarin het risicovrije rendement stijgt, met name inkomstengenererende activa zoals dividenduitkerende aandelen. Dit is een van de doelstellingen van beleidsmakers om investeerders ertoe te bewegen meer risico te nemen.

Consumenten krijgen ook verlichting door expansief monetair beleid als gevolg van lagere rentebetalingen, waardoor de consumentenbalans in het proces verbetert. Bovendien stijgt de marginale vraag naar grote aankopen zoals auto's of huizen naarmate de financieringskosten dalen. Dit is bullish voor bedrijven in deze sectoren. Dividend-betalende sectoren zoals onroerendgoedbeleggingsfondsen, nutsbedrijven en basisproducten voor consumenten verbeteren ook met monetaire stimulans.

In termen van wat beter is voor aandelen - expansief fiscaal beleid of expansief monetair beleid - is het antwoord duidelijk. Expansief monetair beleid is beter. Fiscaal beleid leidt tot looninflatie, waardoor de bedrijfsmarges dalen. Deze daling van de marges compenseert een deel van de winstgroei. Hoewel de looninflatie goed is voor de reële economie, is deze niet goed voor de bedrijfswinsten.

Met monetair beleid als gevolg van het transmissiemechanisme is looninflatie geen zekerheid. Een recent voorbeeld van het effect van het monetaire beleid op aandelen was na de Grote Recessie, toen de Federal Reserve de rentetarieven tot nul verlaagde en begon met kwantitatieve versoepeling. Uiteindelijk nam de centrale bank voor $ 3, 7 biljoen aan effecten op haar balans aan. Gedurende deze periode bleef de looninflatie laag en steeg de S&P 500 meer dan verdrievoudigd van zijn dieptepunt van 666 in maart 2009 naar 2.100 in maart 2015. (Zie voor meer informatie "Wat zijn enkele voorbeelden van expansief monetair beleid?")