NCUA-verzekerde instelling
Een NCUA-verzekerde instelling is een financiële instelling die deelneemt aan het programma van de National Credit Union Administration (NCUA). De meeste NCUA-verzekerde instellingen zijn federale en door de staat gecharterde kredietverenigingen en spaarbanken.
Rekeningen bij NCUA-verzekerde instellingen zijn meestal verzekerd via het National Credit Union Share Insurance Fund (NCUSIF). De NCUA werkt met een raad van bestuur met drie leden en functioneert als een onafhankelijk federaal agentschap dat beleid bepaalt.
Hoe een NCUA-verzekerde instelling werkt
Rekeningen verzekerd bij NCUA-verzekerde instellingen zijn spaargeld, aandelencheques (controle), geldmarkten, aandeelbewijzen (CD's), individuele pensioenrekeningen (IRA) en herroepbare trustrekeningen. Het maximale bedrag dat in een NCUA-instelling is verzekerd, is $ 250.000 per instelling. Met andere woorden, een deposant met $ 1 miljoen kan dit bedrag volledig verzekeren door $ 250.000 in vier verschillende NCUA-instellingen te deponeren.
Belangrijkste leerpunten
- De National Credit Union Association (NCUA) en de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) dienen vergelijkbare doeleinden voor verschillende financiële instellingen.
- De NCUA is opgericht ter ondersteuning van federale kredietverenigingen, die door NCUA verzekerde instellingen zijn.
- De NCUA werd opgericht in 1970, tijd van stagflatie in de Verenigde Staten.
De National Credit Union Association (NCUA) is gelijk aan de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC). De enige verschillen zijn dat de NCUA alleen met kredietinstellingen handelt en dat de NCUA het National Credit Union Share Insurance Fund (NCUSIF) gebruikt, terwijl de FDIC het Deposit Insurance Insurance Fund gebruikt.
NCUA-verzekerde instellingen zijn
Een geschiedenis van NCUA-verzekeringen
Overheidstoezicht op kredietverenigingen en bescherming voor fondsen die in kredietverenigingen zijn gedeponeerd, begon in de nasleep van de Grote Depressie toen president Franklin D. Roosevelt de Federal Credit Union Act in 1934 ondertekende. Verschillende toezichthoudende instanties hielden toezicht op de kredietverenigingen van de Verenigde Staten tot de oprichting van de NCUA. De NCUA werd opgericht in 1970, toen het congres ook de NCUASIF oprichtte om deposito's bij kredietverenigingen in de hele natie te beschermen.
Eind 2009 voldeed meer dan 96 procent van de NCUA-verzekerde instellingen aan de criteria voor een goed gekapitaliseerde aanwijzing.
Economische omwentelingen, waaronder de spaar- en kredietcrisis van de jaren 1980 en 1990 en de Grote Recessie van 2008-2009, bedreigden de veiligheid van de NCUSIF. Door NCUA verzekerde instellingen werkten samen om de NCUSIF in 1985 te herkapitaliseren door een procent van hun aandelen in het fonds te storten. Tijdens de Grote Recessie werkte de NCUA samen met het Amerikaanse ministerie van Financiën en het Congres om het fonds en de door NCUA verzekerde instellingen te beschermen door het tijdelijke stabilisatiefonds voor bedrijfsleningen op te richten.
Niettemin faalde een aantal kredietverenigingen van bedrijven en consumenten tijdens de Grote Recessie. De NCUA keurde een systeem met rode vlaggen goed om bedreigde aangesloten instellingen te identificeren voordat hun financiële status onhoudbaar werd, inclusief een onderzoekcyclus van 12 maanden voor door NCUA verzekerde instellingen.