Bijna geld
Bijna-geld is een term in de financiële economie die niet-contante activa beschrijft die zeer liquide zijn en gemakkelijk in contanten kunnen worden omgezet. Bijna-geld kan ook worden aangeduid als quasi-geld of kasequivalenten. De nabijheid van bijna-gelden is belangrijk voor het bepalen van de liquiditeitsniveaus. Voorbeelden van activa in de buurt van geld zijn spaarrekeningen, depositocertificaten (CD's), vreemde valuta, geldmarktrekeningen, verhandelbare effecten en schatkistpapier. Over het algemeen variëren activa in de buurt van geld die zijn opgenomen in de bijna-geldanalyse, afhankelijk van het type analyse.
Belangrijkste leerpunten
- Bijna-geld verwijst naar niet-contante activa.
- Bijna-geld kan eenvoudig worden omgezet in contant geld.
- Bijna-geld en de nabijheid van bijna-gelden zijn belangrijke overwegingen bij een verscheidenheid aan verschillende soorten liquiditeitsanalyses.
Bijna-geld en bijna-geld (of bijna-geld) beïnvloeden al decennia lang de financiële analyse en economische overwegingen. Financiële analisten beschouwen bijna-geld als een belangrijk concept voor het testen van de liquiditeit. Centrale banken en economen gebruiken het concept van bijna-geld bij het bepalen van de verschillende niveaus van de geldhoeveelheid met de nabijheid van bijna-gelden die dienen als een factor voor het classificeren van activa als M1, M2 of M3.
Bijna geld begrijpen
Bijna-geld is een term die analisten gebruiken om de liquiditeit en de nabijheid van liquiditeit voor financiële activa te begrijpen en te kwantificeren. Bijna-geldoverwegingen worden in verschillende marktscenario's bekeken. Inzicht in de buurt van geld en de nabijheid van bijna-gelden is essentieel in de analyse van de financiële overzichten van bedrijven en het beheer van de geldhoeveelheid. Bijna-geld kan ook belangrijk zijn in alle soorten vermogensbeheer, omdat de analyse ervan een barometer biedt voor de liquiditeit van contanten, de conversie van contante equivalenten en risico's.
Bijna-gelden verwijzen in het algemeen volledig naar het bijna-geld van een entiteit. De nabijheid van bijna-geldbedragen zal variëren afhankelijk van de werkelijke tijdspanne tot geldomrekening. Andere factoren die van invloed zijn op bijna-geld kunnen ook transactiekosten of boetes in verband met opnames zijn.
Persoonlijk vermogensbeheer
Bij persoonlijk vermogensbeheer kan bijna-geld een belangrijke overweging zijn die de risicotolerantie van een belegger beïnvloedt. Bijna-geld omvat doorgaans activa die een belegger gemakkelijk binnen een paar dagen of maanden in contanten kan omzetten. Beleggers die sterk afhankelijk zijn van een hoge liquiditeit van bijna-geld, kiezen voor opties met een zeer laag risico op korte termijn in de buurt van geld, zoals hoogrentende spaarrekeningen, geldmarktrekeningen, halfjaarlijkse cd's en schatkistcertificaten, die jaarlijks ongeveer 2% kunnen winnen met weinig risico op verlies. Beleggers met een hogere voorraad geld kunnen de nabijheid van bijna-gelden mogelijk verder uitbreiden om een hoger rendement te behalen. Tweejaarlijkse cd's hebben bijvoorbeeld een langere looptijdhorizon met een hoger verwacht rendement en zijn daarom verder in het spectrum dan een zesmaandelijkse cd.
Naast een laag risico in de buurt van geldkeuzes, hebben beleggers ook opties met een hoger risico, zoals aandelen. Deze investeringen kunnen in marktconforme transacties in ongeveer een paar dagen worden omgezet in contanten, waardoor ze op korte termijn in de buurt komen. De volatiliteit en het risico van aandelenbeleggingen kunnen er echter voor zorgen dat beleggers minder te incasseren hebben voor een onmiddellijke behoefte.
Bedrijfsliquiditeit
Het concept van bijna-geld en de nabijheid van bijna-gelden is een integraal onderdeel van de analyse van financiële overzichten voor bedrijven. Het bevindt zich in de kern van de balansliquiditeitsanalyse. Hier wordt de nabijheid van bijna-gelden geïllustreerd door de twee essentiële verhoudingen, de snelle verhouding en de huidige verhouding.
De snelle ratio kijkt naar activa met de kortste nabijheid. Deze activa omvatten kasequivalenten, verhandelbare effecten en debiteuren. Het delen van de combinatie van deze snelle activa door kortlopende schulden geeft de verhouding tussen de meest liquide activa van een onderneming en haar kortlopende schulden. Vaak op twee manieren bekeken, toont deze verhouding de waarde van snelle activa per $ 1 van kortlopende schulden of het dekkingsniveau van snelle activa tot kortlopende schulden. In het algemeen geldt dat hoe hoger de quick ratio, des te beter een onderneming in staat is om haar huidige verplichtingen te dekken met haar meest liquide activa.
De huidige ratio duwt iets verder weg in het nabijheidsspectrum met activa die minder liquide zijn dan snelle activa maar binnen een jaar nog steeds converteerbaar zijn in contanten. De actuele ratio wordt berekend door alle vlottende activa van een onderneming te delen door haar kortlopende verplichtingen. Dit onderzoekt de liquiditeit van een bedrijf over een periode van één jaar.
Dichtbij geld en de geldhoeveelheid
De analyse en integratie van economen van geldvoorraadtechnieken breidt verder uit naar de nabijheid van het concept van de nabije geldmiddelen door activa in de buurt van geld op te splitsen in nabijheidslagen. Deze lagen zijn geclassificeerd als M1, M2 en M3.
De Federal Reserve heeft over het algemeen drie hefbomen die ze kan gebruiken om de geldhoeveelheid te beïnvloeden. Deze hefbomen zijn open-markttransacties, het federale fondsentarief en vereisten voor bankreserve. Het aanpassen van een of al deze hefbomen kan de geldhoeveelheid en de verschillende niveaus beïnvloeden. Zo kunnen geldhoeveelheden belangrijk zijn bij een uitgebreide beleidsanalyse van de centrale bank.
Bij het nemen van beslissingen van centrale banken zullen federale economen meestal rekening houden met de implicaties M1, M2 en M3. M1 richt zich op contanten en sluit bijna-geld uit. M1-activa worden ook wel smal geld genoemd. M1 omvat contant geld, munten, direct opvraagbare tegoeden en alle activa van een betaalrekening. De M2-geldvoorraad omvat bijna-geld en heeft een tussentijdse nabijheid. Het omvat alles in M1 plus spaardeposito's, termijndeposito's onder $ 100.000 en geldmarktfondsen voor particulieren. M3 is de breedste beoordeling van de geldhoeveelheid, ook wel bekend als breed geld. Het heeft de langste conversietoeslag. M3 omvat M1 en M2 plus langere en langere termijndeposito's, evenals institutionele geldmarktfondsen. In de VS gebruikt de Federal Reserve voornamelijk M1- en M2-statistieken voor beleidsoverwegingen. De Federal Reserve stopte met het melden van M3 in 2006.
Bijna-geld wordt beschouwd als onderdeel van de M2-geldvoorraad.
Geld versus bijna-geld
Bij alle beoordelingen van bijna-geld kan het belangrijk zijn om onderscheid te maken tussen geld en bijna-geld. Geld omvat contant geld in de hand of contant geld op de bank dat op aanvraag kan worden verkregen voor gebruik als transactiemiddel. Bijna-geld vereist enige tijd om contant te converteren. Particulieren en bedrijven moeten contant geld beschikbaar hebben om aan onmiddellijke verplichtingen te voldoen. In de analyse van de centrale bank bestaat M1 hoofdzakelijk uit echt geld. Bijna-geld is geen contant geld, maar activa die gemakkelijk kunnen worden omgezet in contant geld. Het rijk aan activa in de buurt van geld varieert afhankelijk van het type analyse. De nabijheid van bijna-gelden zal ook een factor van overweging zijn bij het nemen van alle soorten financiële beslissingen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.