Adam Smith en "The Wealth of Nations

Wat was het belangrijkste document dat in 1776 werd gepubliceerd? De meeste Amerikanen zouden waarschijnlijk de Onafhankelijkheidsverklaring zeggen. Maar velen beweren dat "The Wealth of Nations" van Adam Smith een grotere en meer globale impact had.

Op 9 maart 1776 werd 'Een onderzoek naar de aard en oorzaken van de rijkdom van naties' - gewoonlijk eenvoudigweg 'de rijkdom van naties' genoemd - voor het eerst gepubliceerd. Smith, een Schotse filosoof van beroep, schreef het boek om het mercantilistische systeem te verbeteren. Mercantilisme was van mening dat rijkdom vast en eindig was en dat de enige manier om te bloeien goud en tarifaire producten uit het buitenland was te vergaren. Volgens deze theorie zouden landen hun goederen aan andere landen moeten verkopen zonder er iets voor terug te kopen. Voorspelbaar viel landen in ronden van vergeldingsrechten die de internationale handel verstikten.

Adam Smith wordt algemeen beschouwd als de vader van de moderne economie.

Adam Smith: The Father of Economics

Smith's proefschrift

De kern van Smith's stelling was dat de natuurlijke neiging van mensen tot eigenbelang (of in moderne termen, op zoek naar jezelf) resulteert in welvaart. Smith betoogde dat door iedereen de vrijheid te geven om goederen te produceren en uit te wisselen zoals zij wilden (vrijhandel) en de markten open te stellen voor binnenlandse en buitenlandse concurrentie, het natuurlijke eigenbelang van mensen een grotere welvaart zou bevorderen dan met strikte overheidsvoorschriften.

Smith geloofde dat mensen uiteindelijk de publieke belangstelling bevorderen door hun dagelijkse economische keuzes. “Hij (of zij) is in het algemeen inderdaad niet van plan het algemeen belang te bevorderen en weet ook niet hoeveel hij dit bevordert. Door de voorkeur te geven aan de steun van de binnenlandse aan die van de buitenlandse industrie, beoogt hij alleen zijn eigen veiligheid en door die industrie zodanig te leiden dat de producten van de grootste waarde zijn, beoogt hij alleen zijn eigen gewin en is hij hierin, zoals in veel andere gevallen, geleid door een onzichtbare hand om een ​​doel te promoten dat geen deel uitmaakte van zijn bedoeling, "zei hij in" Een onderzoek naar de aard en de oorzaken van de rijkdom van naties "

Deze vrije marktmacht werd bekend als de onzichtbare hand, maar het had ondersteuning nodig om zijn magie te bewerkstelligen.

Belangrijkste leerpunten

• De centrale stelling van Smith's "The Wealth of Nations" is dat onze behoefte om eigenbelang te vervullen resulteert in welvaart.
• Smith geloofde dat mensen het publieke belang bevorderen door economische keuzes - een vrije marktwerking die bekend werd als de 'onzichtbare hand'.
• De onzichtbare hand is wat voortkomt uit de samenwerking tussen consumenten en producenten in de handel.
• Inmenging van de overheid in dit proces leidt tot tekorten en overschotten.

De onzichtbare hand

De automatische prijs- en distributiemechanismen in de economie - die Adam Smith een 'onzichtbare hand' noemde - werken direct en indirect samen met gecentraliseerde, top-down planningsautoriteiten. Er zijn echter enkele betekenisvolle conceptuele denkfouten in een argument dat wordt ontworpen als de onzichtbare hand versus de overheid.

De onzichtbare hand is eigenlijk geen onderscheidbare entiteit. In plaats daarvan is het de som van vele fenomenen die optreden wanneer consumenten en producenten handel drijven. Smiths inzicht in het idee van de onzichtbare hand was een van de belangrijkste in de geschiedenis van de economie. Het blijft een van de belangrijkste redenen voor ideologieën van de vrije markt.

De onzichtbare handstelling (althans in zijn moderne interpretaties) suggereert dat de productiemiddelen en distributie in particulier bezit moeten zijn en dat als de handel plaatsvindt zonder regulering, de samenleving op zijn beurt organisch zal floreren. Deze argumenten zijn van nature concurrerend met het concept en de functie van de overheid.

De overheid is niet serendipitous - het is voorgeschreven en opzettelijk. Politici, toezichthouders en degenen die rechtsmacht uitoefenen (zoals de rechtbanken, politie en militairen) streven door middel van dwang bepaalde doelen na. Macro-economische krachten daarentegen - vraag en aanbod, kopen en verkopen, winst en verlies treden vrijwillig op totdat het overheidsbeleid deze belemmert of teniet doet. In deze zin is het juister om te suggereren dat de overheid de onzichtbare hand beïnvloedt, en niet andersom.

Reactie van de overheid op de onzichtbare hand

Het is echter de afwezigheid van marktmechanismen die de planning van de overheid frustreert. Sommige economen noemen dit het economische berekeningsprobleem. Wanneer mensen en bedrijven individueel beslissingen nemen op basis van hun bereidheid om geld te betalen voor een goed of dienst, wordt die informatie dynamisch vastgelegd in het prijsmechanisme. Dit wijst op zijn beurt middelen automatisch toe aan de meest gewaardeerde doelen.

Wanneer overheden zich met dit proces bemoeien, treden vaak tekorten en overschotten op. Denk aan de enorme gastekorten in de Verenigde Staten in de jaren zeventig. De toen nieuw gevormde Organisatie van Petroleum Exporterende Landen (OPEC) heeft de productie verlaagd om de olieprijzen te verhogen. De administraties van Nixon en Ford reageerden door prijscontroles in te voeren om de kosten van benzine voor Amerikaanse consumenten te beperken. Het doel was om goedkoop gas beschikbaar te stellen voor het publiek.

In plaats daarvan hadden benzinestations geen reden om langer dan een paar uur open te blijven. Oliemaatschappijen hadden geen stimulans om de productie in eigen land te verhogen. Consumenten hadden alle reden om meer benzine te kopen dan ze nodig hadden. Er ontstonden grootschalige tekorten en gasleidingen. Die gasleidingen verdwenen vrijwel onmiddellijk nadat de controles waren opgeheven en de prijzen mochten stijgen.

Hoewel het verleidelijk is om te zeggen dat de onzichtbare hand de overheid beperkt, zou dat niet noodzakelijkerwijs correct zijn. Integendeel, de krachten die vrijwillige economische activiteit naar een groot maatschappelijk voordeel leiden, zijn dezelfde krachten die de effectiviteit van overheidsinterventie beperken.

De elementen van welvaart

De principes die Smith uitte met betrekking tot de onzichtbare hand en andere concepten samenvatten, geloofde Smith dat een land de volgende drie elementen nodig had om universele voorspoed te bewerkstelligen.

1. Verlicht eigenbelang

Smith wilde dat mensen zuinig, hard werken en verlicht eigenbelang zouden oefenen. Hij dacht dat de praktijk van verlicht eigenbelang voor de meerderheid van de mensen natuurlijk was.

In zijn beroemde voorbeeld levert een slager geen vlees op basis van goedhartige bedoelingen, maar omdat hij winst maakt door vlees te verkopen. Als het vlees dat hij verkoopt slecht is, zal hij geen terugkerende klanten hebben en dus geen winst. Daarom is het in het belang van de slager om goed vlees te verkopen tegen een prijs die klanten bereid zijn te betalen, zodat beide partijen bij elke transactie profiteren. Smith geloofde dat de mogelijkheid om op lange termijn te denken de meeste bedrijven zou beletten klanten te misbruiken. Toen dat niet genoeg was, keek hij naar de regering om wetten af ​​te dwingen.

Voortbordurend op eigenbelang in de handel, zag Smith spaarzaamheid en besparingen als belangrijke deugden, vooral wanneer besparingen werden gebruikt om te beleggen. Door investeringen zou de industrie het kapitaal hebben om meer arbeidsbesparende machines te kopen en innovatie aan te moedigen. Deze technologische sprong voorwaarts zou het rendement op geïnvesteerd kapitaal verhogen en de algemene levensstandaard verhogen.

2. Beperkte overheid

Smith zag de verantwoordelijkheden van de overheid als beperkt tot de verdediging van de natie, universeel onderwijs, openbare werken (infrastructuur zoals wegen en bruggen), de handhaving van wettelijke rechten (eigendomsrechten en contracten) en de straf voor misdaad.

De overheid zou ingrijpen wanneer mensen handelden voor hun kortetermijnbelangen en wetten opstellen en handhaven tegen diefstal, fraude en andere soortgelijke misdaden. Hij waarschuwde tegen grotere, bureaucratische regeringen en schreef: "Er is geen kunst waarvan de ene regering eerder van de andere leert, dan dat geld uit de zakken van het volk wordt gehaald."

Zijn focus op universeel onderwijs was het tegengaan van de negatieve en saaie effecten van de arbeidsverdeling die een noodzakelijk onderdeel van de industrialisatie was.

3. Solide valuta en vrijemarkteconomie

Het derde element dat Smith voorstelde was een solide valuta, verbonden met vrijemarktprincipes. Door valuta te ondersteunen met harde metalen, hoopte Smith het vermogen van de overheid om valuta te depreciëren te beperken door meer te laten circuleren om oorlogen of andere verspillende uitgaven te betalen.

Met harde valuta als een controle van de uitgaven, wilde Smith dat de overheid de principes van de vrije markt volgde door belastingen laag te houden en vrije handel over de grenzen toe te staan ​​door tarieven te elimineren. Hij wees erop dat tarieven en andere belastingen er alleen maar in slaagden om het leven voor de mensen duurder te maken en tegelijkertijd de industrie en handel in het buitenland te verstikken.

Smith's theorieën omverwerpen mercantilisme

Om het schadelijke karakter van de tarieven naar huis te brengen, gebruikte Smith het voorbeeld van het maken van wijn in Schotland. Hij wees erop dat goede druiven in kassen in Schotland kunnen worden geteeld, maar de extra verwarmingskosten zouden Schotse wijn 30 keer duurder maken dan Franse wijnen. Veel beter, zo redeneerde hij, zou iets ruilen dat Schotland had een overvloed aan wol, in ruil voor Franse wijn.

Met andere woorden, omdat Frankrijk een concurrentievoordeel heeft bij de productie van wijn, zouden tarieven die gericht zijn op het creëren en beschermen van een binnenlandse wijnindustrie alleen maar middelen verspillen en het publieke geld kosten.

Wat stond er niet in "The Wealth of Nations"?

"The Wealth of Nations" is een baanbrekend boek dat de geboorte van vrijemarkteconomie vertegenwoordigt, maar het is niet zonder fouten. Het mist goede verklaringen voor prijsstelling of een waardetheorie en Smith zag het belang van de ondernemer niet in het opdelen van inefficiënties en het creëren van nieuwe markten.

Zowel de tegenstanders van als de gelovigen in het vrijemarktkapitalisme van Adam Smith hebben toegevoegd aan het kader dat is opgezet in "The Wealth of Nations". Zoals elke goede theorie, wordt het vrije marktkapitalisme sterker met elke herformulering, ongeacht of het wordt ingegeven door een toevoeging van een vriend of een aanval van een vijand.

Marginaal nut, comparatief voordeel, ondernemerschap, de tijd-voorkeurstheorie van interesse, monetaire theorie en vele andere stukken zijn aan het geheel toegevoegd sinds 1776. Er is nog werk aan de winkel omdat de omvang en de onderlinge verbondenheid van de economieën van de wereld toenemen nieuwe en onverwachte uitdagingen voor het vrije marktkapitalisme.

Het komt neer op

De publicatie van "The Wealth of Nations" markeerde de geboorte van zowel het moderne kapitalisme als de economie. Vreemd genoeg bracht Adam Smith, de kampioen van de vrije markt, de laatste jaren van zijn leven door als de Commissioner of Customs, wat betekent dat hij verantwoordelijk was voor het handhaven van alle tarieven. Hij nam het werk ter harte en verbrandde veel van zijn kleren toen hij ontdekte dat ze vanuit het buitenland winkels waren binnengesmokkeld.

Historische ironie terzijde, zijn onzichtbare hand blijft vandaag een krachtige kracht. Smith vernietigde de gierige kijk op mercantilisme en gaf ons een visie van overvloed en vrijheid voor iedereen. De vrije markt die hij voor ogen had, hoewel nog niet volledig gerealiseerd, heeft misschien meer gedaan om de wereldwijde levensstandaard te verhogen dan enig idee in de geschiedenis.