Hoofd- » bank » Niet meer nomaden: de geschiedenis van onroerend goed

Niet meer nomaden: de geschiedenis van onroerend goed

bank : Niet meer nomaden: de geschiedenis van onroerend goed

Gedurende bijna de helft van de menselijke geschiedenis bewogen onze voorouders met de vierbenige voedselvoorziening van hun respectieve gebieden, waardoor alleen sporen van hun leven achterbleven: een grotschildering hier, enkele stenen bijlen daar, en de vreemde gebeeldhouwde snuisterij in de buik van een sabeltandtijger.

Belangrijkste leerpunten

  • Een huis om in te wonen lijkt een gegeven in de moderne samenleving, waar mensen hun woning bezitten of verhuren.
  • Historisch gezien is de menselijke cultuur echter geëvolueerd uit nomadische stammen en rondzwervende herders.
  • De komst van privébezit en grondbezit vormde de basis voor het moderne systeem van onroerend goed.

Pre-historisch leven

Onze voorouders lieten de levensstijl van jager-verzamelaars geleidelijk achter zich in de periode van 30.000 v.Chr. En 15.000 v.Chr. Deze verandering was verre van mondiaal en jager-verzamelaarsamenlevingen overleven nog steeds in sommige delen van de wereld vandaag, maar het markeerde wel een overgang naar een agrarische samenleving - een overgang die ook de komst van het eigenwoningbezit aankondigde. In dit artikel zullen we kijken naar de oorspronkelijke investering, de geboorte van een eigen huis en onroerend goed.

Staking Claim

Veel agrarische systemen vorderden als volgt: vruchtbare vlakten werden uitgestoken en op een machtige manier geregeld, waarbij degenen die het land konden verdedigen degenen waren die het hielden. Uiteindelijk ontwikkelde zich een systeem van stamleiders en degenen die de goedkeuring van de stam hadden, zouden landen verspreiden, geschillen beslechten en betaling van al hun onderdanen eisen. De verschuiving naar steeds machtiger stamleiders culmineerde in een bundeling van arbeid, samen met een CEO van soorten om de inspanningen te richten. Irrigatiekanalen werden gegraven, bolwerken gebouwd, landbouwmethoden verbeterd en tempels werden gebouwd. Met de landverbetering explodeerden de populaties. Nu, waar een familie van jager-verzamelaars misschien op zijn best een of twee kinderen kan ondersteunen, kunnen boeren verschillende kinderen voortbrengen. De verhoogde vruchtbaarheid betekende ook een groter aantal beschikbare arbeiders.

Het originele beschermingsracket

Jagers-verzamelaars volgden ook een stammenstelsel, maar schaarste en de onzekerheid van het leven betekenden dat een stam slechts twee of drie uitgebreide families kon ondersteunen. De amoureuze boeren merkten echter al snel dat ze niet iedereen in hun stam meer konden noemen. In ruil voor het offer van bekendheid, kregen mensen die in deze kleine samenlevingen wonen de veiligheid van getallen. Een goed gevoed leger stootte wanhopige overvallers gemakkelijk af. In ruil voor deze zekerheid brachten de mensen allen hulde aan de heer of koning die de eigendom van het land opeiste; dit was in wezen het eerste huursysteem. Terwijl deze boerendorpen uitgroeiden tot steden, behielden de leidende families het eigendomsrecht - hun voorouders waren degenen die alle andere uitdagers zinloos hadden neergeslagen - waardoor ze de koningen, farao's, daimyo's en diverse hoofden van andere feodale dynastieën werden.

Gegroet de koning

Dit arbeidsbeschermingssysteem ontwikkelde zich in de meeste landen tot twee afzonderlijke systemen: belastingen en huur. Koninklijke families verspreidden hun rijkdom onder vrienden, ondertekenden titels en daden in landen waar de houders de inkomsten (huur) konden verzamelen die werden geproduceerd door de boeren die daar wonen. Bovenop deze huur moesten alle mensen in het rijk van een liniaal over het algemeen een belasting betalen. Veel andere eisen werden gesteld door de heersende leider, zoals militaire dienst - en er werd met tegenzin aan voldaan omdat deze heersers het land niet alleen bezaten door geboorterecht maar ook door militaire macht. Linialen zouden kunnen worden omvergeworpen door andere heersers, en soms door boeren, maar een nieuwe heerser zou op de troon zitten en de gemiddelde boer zou zelden een verschil merken.

Het was echter niet allemaal slecht nieuws voor de boeren. Ze waren in staat om met andere koninkrijken te handelen en het algemene niveau van rijkdom nam toe, wat leidde tot een koopmansklasse en gespecialiseerde arbeiders - handelaars - die in staat waren hun brood te verdienen met andere vaardigheden dan landbouw. Dit resulteerde op zijn beurt in niet-agrarische winkels en huizen die nog steeds huur en belastingen betaalden aan de verschillende heren en koningen, maar werden gekocht, verkocht en verhuurd onder de gewone mensen in plaats van door de koninklijke klasse. Rijkere handelaren werden de eerste veel voorkomende landeigenaren, die rijkdom en status verwierven. Deze kooplui hadden het land niet in bezit, maar de huizen erop.

De koning is dood

Veel aristocratieën werden uiteindelijk verplaatst - meestal via verplaatsing van het hoofd van een aristocraat uit het lichaam - door vermeende meritocratieën: systemen waarin de echt beste en slimste een natie leiden voor het welzijn van iedereen. Wat in plaats daarvan gebeurde, was het creëren van politiek. Titellanden werden in kleinere percelen verdeeld en op een vrije markt van soorten verkocht, maar de mensen met het geld om de daden te kopen waren kooplieden of voormalige aristocraten die erin slaagden te ontsnappen, ingekort door revolutionaire ijver. Boeren moesten nog veel vooruitgang boeken bij de oorspronkelijke boerenstammen van 30.000 jaar eerder.

Het tijdperk van machines

De industriële revolutie was een van de grote equalizers in de menselijke geschiedenis, misschien alleen geëvenaard door de uitvinding van vuurwapens. De effecten van de industrie, net als een pistool, waren niet positief of negatief, maar hingen af ​​van de toepassing. Het gebruik van machines voor handarbeid bevrijdde veel boeren voor verschillende taken, en gaf een bevoorrechte paar tijd voor onderwijs en specialisatie in nieuwe werkvelden die werden geopend door de mechanisatie van de industrie. Schoenmakers, naaisters en meubelmakers ontdekten dat hun ooit onschatbare vaardigheden nu verouderd waren, waardoor ze naar het land en de kolenmijnen daaronder konden terugkeren om te proberen de kost te verdienen.

Mensen met ambitie waren in staat om van klas te springen en een deel van hun gevoel voor lage klasse mee te nemen, wat leidde tot huisvesting voor arbeiders en een reeks producten gericht op de lagere klassen. Mensen waren nu onderverdeeld in middenklasse, blauwe kraag, witte kraag en een handvol andere dingen. Ze bezaten huizen, auto's en, uiteindelijk, radio's en televisies, die suggereerden welke andere dingen ze misschien wilden bezitten.

Magische hypotheken

De uitvinding van hypotheken behoort niet tot een bepaald land. Hypotheken bestonden lange tijd als een exclusieve lening die alleen aan de adel werd gegeven. Na de industriële revolutie nam de rijkdom van de wereld echter toe tot het punt waarop banken zich openden voor hypotheekleningen met een hoger risico - die werden verstrekt aan gewone mensen. Hierdoor konden particulieren hun eigen huis bezitten en desgewenst zelf landeigenaren worden. Het heeft 30.000 jaar geduurd, maar het huisbezit staat nu open voor veel mensen. Het heeft zelfs het punt bereikt waarop mensen vaak te veel kopen of te veel van een hypotheek afsluiten.

De vrijheid om iets te bezitten kan een bedwelmend brouwsel zijn, dus het is belangrijk om matiging te oefenen. Het consumeren van te veel schulden door middel van een hypotheek kan u helpen een huis te verliezen, net zo waarschijnlijk omdat het u zal helpen een huis te bezitten.

Het komt neer op

Eigendom, met name eigendom van grond, was de basis van alle investeringsmogelijkheden die we vandaag zien. Zonder een stabiele populatie en een vaste locatie is handel en handel tussen groepen beperkt. Eigendom is veranderd van kracht naar iets dat je kunt kopen, verkopen, verhandelen en verhuren. Er is altijd een afweging geweest voor huur - een vergoeding betaald aan de eigenaar voor het land en de bescherming ervan. Deze verantwoordelijkheid werd eerst toegekend aan stamleiders, vervolgens aan koningen en uiteindelijk aan verhuurders. Nu hebben we de macht om onze huizen te bezitten - een ontwikkeling die de manier waarop mensen leven heeft veranderd.

Aanbevolen
Laat Een Reactie Achter