Niet-verhandelbare beveiliging
Een niet-verhandelbaar effect is meestal een schuldbewijs dat moeilijk te kopen of te verkopen is vanwege het feit dat het niet wordt verhandeld op belangrijke beurzen op de secundaire markt. Dergelijke effecten worden, indien verhandeld op een secundaire markt, meestal alleen gekocht en verkocht via privétransacties of op een vrij verkrijgbare markt. Voor de houder van een niet-verhandelbaar effect kan het vinden van een koper moeilijk zijn, en sommige niet-verhandelbare effecten kunnen helemaal niet worden doorverkocht omdat overheidsvoorschriften elke doorverkoop verbieden.
Niet-verhandelbare effecten verklaard
De meeste niet-verhandelbare effecten zijn door de overheid uitgegeven schuldinstrumenten. Veel voorkomende voorbeelden van niet-verhandelbare effecten zijn Amerikaanse spaarobligaties, elektrificatiecertificaten op het platteland, private aandelen, staats- en lokale overheidseffecten en obligaties van de federale overheid. Niet-verhandelbare effecten die niet mogen worden doorverkocht, zoals Amerikaanse spaarobligaties, moeten tot het einde van de looptijd worden aangehouden.
Investeringen in een beperkt partnerschap zijn een voorbeeld van een particuliere beveiliging die mogelijk niet verhandelbaar is vanwege de moeilijkheid om door te verkopen. Een ander voorbeeld zijn particuliere aandelen die worden gehouden door een eigenaar van een onderneming die niet openbaar wordt verhandeld. Het feit dat deze aandelen niet verhandelbaar zijn, vormt meestal geen obstakel voor de eigenaar, tenzij ze afstand willen doen van het eigendom of de zeggenschap over de onderneming.
De Amerikaanse overheid geeft zowel verhandelbare als niet-verhandelbare schuldbewijzen uit. De meest gehouden verhandelbare effecten zijn Amerikaanse schatkistpapier en schatkistobligaties, die beide vrij worden verhandeld op de Amerikaanse obligatiemarkt.
De reden achter niet-verhandelbare effecten
De primaire reden dat sommige schuldbewijzen doelbewust als niet-verhandelbaar worden uitgegeven, is een vermeende behoefte om te zorgen voor een stabiele eigendom van het geld dat het effect vertegenwoordigt. Niet-verhandelbare effecten worden vaak verkocht met een korting op hun nominale waarde en aflosbaar voor nominale waarde op de vervaldag. De winst voor een belegger is dan het verschil tussen de aankoopprijs van het effect en het nominale bedrag.
Verschil tussen verhandelbare en niet-verhandelbare effecten
Verhandelbare effecten zijn effecten die vrij worden verhandeld op een secundaire markt. Het belangrijkste verschil tussen verhandelbare en niet-verhandelbare effecten draait om de concepten marktwaarde en intrinsieke, of boekwaarde. Verhandelbare effecten hebben beide een verhandelbare waarde, een waarde die onderhevig is aan potentieel volatiele fluctuaties in overeenstemming met de veranderende vraag naar het effect op de handelsmarkt. Daarom hebben verhandelbare effecten doorgaans een hoger risiconiveau dan niet-verhandelbare effecten.
Niet-verhandelbare effecten zijn echter niet onderhevig aan veranderingen in de vraag op een secundaire handelsmarkt en hebben daarom alleen hun intrinsieke waarde, maar geen marktwaarde. De intrinsieke waarde van een niet-verhandelbaar effect, afhankelijk van de structuur van het effect, kan worden beschouwd als de nominale waarde, het te betalen bedrag op de vervaldag of de aankoopprijs plus rente.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.