Porter's 5 Forces vs. SWOT-analyse: wat is het verschil?

Porter's 5 Forces en SWOT-analyse zijn beide tools die worden gebruikt om te analyseren en strategische beslissingen te nemen. Porter's 5 Forces wordt gebruikt om de concurrentieomgeving binnen een branche te analyseren, terwijl een SWOT-analyse de neiging heeft om dieper in een organisatie te kijken om het interne potentieel ervan te analyseren.

Elk van de modellen wil de positie van het bedrijf in de markt bepalen. Porter's 5 Forces zijn over het algemeen meer een micro-tool, terwijl SWOT-analyse relatief macro is.

Belangrijkste leerpunten

• Porter's 5 Forces is een vergelijkende analysestrategie die concurrerende marktkrachten binnen een industrie analyseert.
• SWOT-analyse kijkt naar de sterke en zwakke punten, kansen en bedreigingen van een individu of organisatie om zijn interne potentieel te analyseren.
• Hoewel de 5 krachten van Porter allemaal externe factoren zijn, onderzoekt de SWOT-analyse zowel interne (sterke en zwakke punten) als externe (kansen en bedreigingen) krachten.
• Beide tools kunnen worden gebruikt om strategische planningsprocessen in te zetten om het succes van een bedrijf of individu te bevorderen.

Porter's 5 Forces

Porter's 5 Forces is een vergelijkende analysestrategie. Bedrijven kunnen het gebruiken om concurrentie binnen hun branche te bepalen, samen met de zwakke en sterke punten van een branche. Dit model kan op elk segment van de economie worden toegepast om winstgevendheid en aantrekkelijkheid te zoeken.

De strategie is bedacht door professor Michael E. Porter van Harvard Business School als onderdeel van zijn boek "Competitive Strategy: Techniques for Analyzing Industries and Competitors", dat in 1980 werd gepubliceerd. Het kan worden gebruikt om de industriële structuur van een bedrijf te analyseren, evenals de bedrijfsstrategie. Door gebruik te maken van Porter's 5 Forces kunnen bedrijven verwachtingen van winstgevendheid stellen.

Samen met bedrijfsanalyses kunnen Porter's 5 Forces worden gebruikt om de winstgevendheid in elk segment van de economie te identificeren.

Porter's 5 Forces schetst vijf belangrijke concurrentiekrachten die deel uitmaken van elke branche, waaronder:

1. Het potentieel voor nieuwkomers in de industrie. Wanneer toetreding voor nieuwe bedrijven gemakkelijk is, betekent dit meestal dat er meer concurrentie is.
2. Bestaande concurrentie in de industrie. Meer gevestigde rivalen betekenen een hoge mate van concurrentie in de industrie.
3. De komst van nieuwe goederen of diensten op de markt. Nieuwere producten en diensten kunnen de reeds bestaande producten eroderen.
4. Leveranciersmacht. Wanneer meer leveranciers beginnen te onderhandelen, kan dit leiden tot schaarste. Dit kan de concurrentie om grondstoffen en andere middelen opdrijven, wat kan leiden tot hogere kosten en lagere bedrijfswinsten.
5. Consumentenmacht. Consumenten die meer macht hebben om te onderhandelen, kunnen leiden tot een daling van de winstgevendheid.

Elk van deze krachten is over het algemeen extern van aard en is niet het resultaat van de interne structuur van een bedrijf. De krachten worden over het algemeen geanalyseerd aan de hand van een microconcept, zoals een individuele bedrijfslijn of idee.

Bedrijven kunnen hun strategieën aanpassen door de 5 krachten van Porter te begrijpen. Het gebruik hiervan kan helpen hogere winsten te genereren en daarmee de winst voor hun investeerders te vergroten.

SWOT-analyse

SWOT staat voor sterke en zwakke punten, kansen en bedreigingen. Een SWOT-analyse is een strategisch hulpmiddel dat wordt gebruikt om het succes van een bedrijf, plaats, branche, product of persoon vorm te geven. Het vertelt een entiteit wat het wel en niet kan doen, zowel intern als extern, en legt uit hoe het zijn doelen kan bereiken en wat hem in de weg staat om ze te bereiken.

Elk stuk van een SWOT-analyse wordt gebruikt als een element van een vergelijking met bestaande oplossingen en concurrenten. De focus blijft echter gericht op de interne kracht van het concept. De SWOT-analyse wordt vaak beschouwd als een meer macro-evaluatie, omdat het een idee kan geven of een doelstelling haalbaar is. Gebruikers maken vaak een SWOT-oefening door om hun eigen concurrentievoordelen en -nadelen te identificeren.

De sterke en zwakke punten zijn interne kenmerken - eigenschappen die kunnen worden gecontroleerd en / of gewijzigd, vaak gemakkelijk en van binnenuit. De sterke punten schetsen hoe de entiteit uitblinkt en haar concurrentie overtreft. Dit kunnen krachten zijn zoals locatie, merkmacht, marketing, beschikbare contanten, technologie of prijzen. De zwakke punten van een entiteit zorgen er daarentegen voor dat ze niet optimaal presteert. Schuld, gebrek aan kapitaal, personeelsverloop en een gebrek aan middelen zijn allemaal voorbeelden van zwakke punten.

Externe factoren omvatten kansen en bedreigingen, die niet noodzakelijkerwijs gemakkelijk te beheersen zijn. De kansen die een entiteit heeft, zijn de gunstige factoren, die haar een voorsprong geven op haar concurrentie binnen de industrie. Belastingverlagingen en hervormingen zijn een voorbeeld. Bedreigingen zijn daarentegen externe factoren die het concurrentievoordeel van een bedrijf kunnen belemmeren. Een zwakkere beroepsbevolking en hogere kosten voor grondstoffen kunnen potentiële bedreigingen zijn.

Een SWOT-analyse kan komen in de vorm van hersenstorming of zelfevaluatie-activiteiten. Om een ​​SWOT-analyse te laten werken, moet er een open sfeer zijn, waarin iedereen zijn eigen ideeën mag bijdragen. Nadat dit is gebeurd, kan het management van een bedrijf (of een individu) werken aan het analyseren van elk idee en een strategisch plan opstellen om (blijvend) succes te garanderen.