Oil Shale
Olieschalie is een sedimentaire rotsformatie die kerogeen bevat. Kerogen is een soort organisch materiaal dat olie en gas oplevert en zal verbranden wanneer het wordt blootgesteld aan vlammen. De term schalie omvat een verscheidenheid aan sedimentaire rotsformaties die een combinatie van klei en andere mineralen bevatten.
De moeilijkheid die inherent is aan het winnen van aardolie uit olieschalie heeft van oudsher middelen onconventioneel gemaakt in de olie- en gasindustrie.
ONDERBREKING Olieschalie
Om als olieschalie te worden beschouwd, moet een formatie voldoende bitumineuze materialen bevatten om brandbare, aardolie-achtige vloeistoffen te produceren. Over het algemeen zullen gesteenten gewonnen uit een olieschalieformatie verbranden zonder verdere verwerking. Het winnen van olie uit schalie vereist onconventionele productietechnieken. Onconventionele olieproductie wordt vaak gezien als duurder dan conventionele olieproductie, minder efficiënt en veroorzaakt waarschijnlijk milieuschade.
Het winnen van olieschalie omvat meestal mijnbouw boven of onder de oppervlakte om de mineralen te extraheren, die vervolgens naar elders worden gestuurd voor extra verwerking. Sommige octrooien bestaan voor verwerkingsmethoden die plaatsvinden zonder eerst de mineralen te ontginnen, bekend als in situ retortering. Het gebruik van deze methoden is momenteel beperkt en de meeste in situ-processen lijken op dit moment experimenteel te zijn.
Merk op dat olieschalie verschilt van schalieolie, wat verwijst naar zakken gas of vloeibare petroleum die voorkomen in schalieformaties, zoals de Bakken-formatie in North Dakota, Montana, Saskatchewan en Manitoba. Hydraulische fracturering en andere onconventionele boortechnieken geven toegang tot schalieoliereserves, terwijl de aardolie in olieschalie na mijnbouw ingebed blijft in het gesteente zelf, zonder verdere verwerking.
Het winnen van oliehoudende leisteen is bekritiseerd omdat het schadelijk is voor het milieu. Naast de impact van oppervlaktemijnbouw op het landschap, gebruiken de meeste processen een aanzienlijke hoeveelheid water en introduceren ze verontreinigende stoffen in zowel lucht als oppervlaktewater. Het verwerken van olieschalie is ook energie-intensief en draagt bij aan de uitstoot van kooldioxide.
Korte geschiedenis van olieschalie
De Green River Formation in Colorado, Utah en Wyoming herbergt de belangrijkste afzettingen van olieschalie ter wereld. Historisch gezien heeft Estland echter het grootste deel van de wereldwijd gewonnen olieschalie verwerkt, voornamelijk voor gebruik in energiecentrales. Aanzienlijke olieschaliebronnen bestaan ook in China, Rusland en Brazilië.
Schalie werd een strategische troef tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen de Verenigde Staten een veilige oliebron zochten. Commerciële ontwikkeling begon in de jaren 1960, maar de moeilijkheid om olie uit schalie te winnen en te produceren maakte het een minder aantrekkelijke grondstof in vergelijking met olie uit conventionele putten.
De verwerking van olieschalie werd populair tijdens de oliecrisis van de jaren zeventig. Gedurende deze tijd, toen hoge prijzen kortstondig olieschalie economisch levensvatbaar maakten in vergelijking met meer conventionele spelen. Verlagingen van de olieprijzen in het begin van de jaren tachtig verminderden de bedrijfsbelangen opnieuw tot het begin van de jaren 2000, toen de dalende wereldwijde reserves van conventionele olie de hernieuwde interesse in onconventionele spelen begonnen te stimuleren.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.