Paycheck naar Paycheck
Looncheque naar looncheque is een uitdrukking die wordt gebruikt om een persoon te beschrijven die niet in staat zou zijn om aan zijn financiële verplichtingen te voldoen als hij werkloos is, omdat zijn of haar salaris hoofdzakelijk aan uitgaven is besteed. Personen die van loon naar loon betalen, hebben beperkt of geen spaargeld en lopen een groter financieel risico als ze plotseling werkloos zijn dan personen die een spaarpot hebben verzameld.
Paycheck naar Paycheck begrijpen
Personen die van salaris naar salaris betalen, worden vaak de werkende armen genoemd, maar dit is mogelijk niet de volledige reikwijdte van dit fenomeen omdat het meerdere inkomensniveaus overschrijdt. De spreekwoordelijke 'werkende armen' zijn beschreven als typisch met beperkte vaardigheden en krijgen een laag loon.
Ondanks deze perceptie kunnen individuen die van salaris tot salaris betalen in feite geavanceerde graden hebben op zeer technische gebieden, maar vanwege verzachtende factoren zoals terugval in de industrie en hebben ze beperkt succes gehad bij het verkrijgen van regelmatig werk in overeenstemming met hun vaardigheden. Personen die een loonstrookje betalen, werken vaker meerdere banen om voldoende inkomsten te genereren om hun normale kosten van levensonderhoud te dekken. Personen met goedbetaalde banen kunnen zich ook in een vergelijkbare situatie bevinden als de uitgaande kosten gelijk zijn aan (of zelfs hoger zijn dan) hun inkomende salaris.
Paycheck-to-Paycheck-trend is van invloed op een groot deel van de bevolking
Vanwege een verscheidenheid aan bijdragende factoren heeft een groeiend aantal voltijdwerkers in de Verenigde Staten aangegeven dat ze van loon naar loon leven en de trend blijft escaleren. Een factor die aan deze trend heeft bijgedragen, is dat hoewel de salarissen in de loop van de jaren zijn gestegen, de kosten van levensonderhoud nog sneller zijn gestegen dan de loonsverhogingen.
Bovendien blijven de persoonlijke schuldniveaus stijgen, zelfs voor personen die een salaris verdienen van meer dan $ 100.000. Hoewel individuen vaak worden geadviseerd om hun uitgaven te volgen om hun uitgaven beter te beheersen en om budgetlimieten vast te stellen, verklaart dit wel de inflatie omdat dit de kosten van benodigdheden en onderdak beïnvloedt ten opzichte van de inkomensmogelijkheden voor werknemers.
Persoonlijke verantwoording speelt wel een rol bij het balanceren van een budget om te voorkomen dat u van loon naar loon betaalt en om besparingen mogelijk te maken. Reguliere uitgaven kunnen diensten en artikelen omvatten op basis van iemands levensstijl in plaats van een absolute noodzaak. Zulke levensstijlgedreven uitgaven kunnen door anderen worden gezien als luxe in plaats van als noodzakelijkheden, wat de budgetteringspraktijken van het individu in twijfel trekt. Als persoonlijke bestedingsgewoonten escaleren naast de voortdurende prijsinflatie, wordt de mogelijkheid voor het individu om de looncheque naar looncheque-cyclus te doorbreken kleiner, zo niet onbereikbaar. Zelfs met aanzienlijke inkomstenstijgingen, als persoonlijke uitgaven stijgen, kan het patroon doorgaan.