Periodieke rentevoet Cap
Wat is een periodieke rentecap?Periodieke rentecap verwijst naar de maximale renteaanpassing die is toegestaan tijdens een bepaalde periode van een lening of hypotheek met een aanpasbare rente. Het periodieke tariefplafond beschermt de kredietnemer door te beperken hoeveel een hypotheekproduct met aanpasbare rente (ARM) tijdens een enkel interval kan wijzigen of aanpassen.
UITBREIDING Periodieke rentevoet Cap
Wanneer een aanpassingsperiode verstrijkt, wordt de rentevoet aangepast om de geldende rentevoeten te weerspiegelen die een opwaartse of neerwaartse aanpassing kunnen zijn en wordt beperkt door de periodieke rentekap. Hoewel de periodieke rentecap een cruciaal getal is om te begrijpen, is het slechts een van de cijfers die de structuur van een hypotheek met variabele rente (ARM) bepalen. Andere belangrijke voorwaarden voor de lener om te weten zijn:
- De levensduurlimiet is de maximale bovenlimietrente die op een ARM is toegestaan.
- Een initiële rentevoet is een introductietarief op een lening met variabele of variabele rente, meestal lager dan de geldende rentetarieven die constant blijft gedurende een periode van zes maanden tot tien jaar.
- Het initiële aanpassingspercentage is het maximale bedrag dat het tarief mag verplaatsen op de eerste geplande aanpassingsdatum.
- De tariefbodem is het overeengekomen tarief in het lagere tariefbereik dat hoort bij een leningproduct met variabele rente.
- Een renteplafond dat vergelijkbaar is met en soms wordt aangeduid als levenslange caps. Een renteplafond is echter meestal een absolute procentuele waarde. In de contractuele voorwaarden van de hypotheek kan bijvoorbeeld worden vermeld dat de maximale rentevoet nooit hoger mag zijn dan 15%.
Hoe werken ARM-rentecaps?
Hypotheken met instelbare rente zijn er in veel verschillende soorten. ARM's zullen beschrijvingen hebben die numerieke uitdrukkingen van tijdframes en de hoeveelheid snelheidsverhogingen omvatten. Een 3/1 ARM met een initiële snelheid van vier procent kan bijvoorbeeld een capstructuur van 2/1/8 hebben.
Aan het einde van de eerste periode van drie jaar kan het percentage van vier procent maar liefst twee procent worden aangepast. De aanpassing kan een lagere of hogere rentevoet zijn. Dus na de eerste periode van drie jaar kan de aangerekende rente ergens tussen de 2- en 6 procent bedragen. Elk jaar na de eerste aanpassing kan het tarief maar liefst één procent omhoog of omlaag gaan. De kredietverstrekker kan op geen enkel moment de rentevoet boven de acht procent wijzigen.
Wanneer elke aanpassing moet worden uitgevoerd, gebruikt de kredietgever een of een combinatie van indices om de huidige marktrente weer te geven. De keuze van de kredietgever voor een index moet blijken uit de oorspronkelijke leningsovereenkomst. Veelgebruikte benchmarks zijn de London Interbank Aangeboden Rate (LIBOR), de 12-maands Treasury Average Index of de Constant Maturity Treasury. De geldgever voegt ook een marge toe aan de vermelde rentevoet. Details over het bedrag van de marge moeten ook in de originele leningdocumentatie staan.
Hoewel geldschieters het tarief niet boven die limiet kunnen brengen, zijn leners in sommige gevallen nog steeds verantwoordelijk voor tarieven boven een plafond. Deze situatie kan voorkomen als de index plus marge een periodieke koers boven de limiet zou plaatsen. Terugkerend naar het vorige voorbeeld, als de geldschieter een marge van 2% heeft, kan de kredietnemer een rentevoet van tien procent hebben.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.