Persoonlijk Identificatie Nummer (PIN)
Een persoonlijk identificatienummer (PIN) is een numerieke code die wordt gebruikt in veel elektronische financiële transacties. Persoonlijke identificatienummers worden meestal uitgegeven in combinatie met betaalkaarten en kunnen nodig zijn om een transactie te voltooien.
UITSPLANNEN Persoonlijk Identificatie Nummer (PIN)
Persoonlijke identificatienummers bieden extra beveiliging voor een account. Ze worden meestal gebruikt met betaalpassen die zijn gekoppeld aan de bankrekening van een persoon.
Kaartbeveiliging
Persoonlijke identificatienummers variëren meestal van vier tot zes cijfers en worden door de uitgevende bank gegenereerd via een coderingssysteem dat elke PIN uniek maakt. Doorgaans wordt een pincode per post aan een kaarthouder uitgegeven los van de bijbehorende kaart. Accounthouders moeten er ook voor zorgen dat ze hun gebruikersnaam en wachtwoord behouden die online toegang bieden tot accountinformatie.
Persoonlijke identificatienummers zijn regelmatig vereist wanneer u een elektronische transactie uitvoert met een handelaar of wanneer u een geldautomaat gebruikt. Rekeninghouders moeten voorzichtig zijn met het delen of bekendmaken van hun persoonlijk identificatienummer.
ATM-transacties
Vergelijkbaar met het ontvangen van online informatie over een bankrekening. Een rekeninghouder kan ook een geldautomaat gebruiken om de details van zijn rekening te controleren. Met hun kaart en pincode heeft een rekeninghouder toegang tot de rekeningsaldi op alle rekeningen die aan een specifieke kaart zijn gekoppeld. Een rekeninghouder kan ook geld opnemen bij een geldautomaat als er geld op zijn rekening staat.
Elektronische transactieverwerking
Elektronische transacties met handelaren zijn iets complexer dan een standaard ATM-transactie. Handelaarstransacties omvatten de handelaar, de handelaar, het verwerkingsnetwerk en de uitgevende bank. Daarom kan het gebruik van een pincode helpen om transacties veiliger te maken door een extra identificatielaag van de koper toe te voegen.
Persoonlijke identificatienummers worden met een kaart aan een kaarthouder verstrekt. Gewoonlijk zijn ze vereist als laatste stap in een betaling die een handelaar toestemming geeft om een kaart voor betaling te verwerken. Een pincode is meestal alleen vereist door de verkoper op het verkooppunt. Zodra goedkeuring is gegeven om een kaart te verwerken, wordt communicatie verzonden naar de bank van de handelaar die de betaling mogelijk maakt.
De eerste paar cijfers van een betaalkaart worden het identificatienummer van de uitgever genoemd. Deze cijfers zijn uniek voor de betalingsprocessor van de kaart en geven informatie aan de merchant bank op het verwerkingsnetwerk waarmee contact moet worden opgenomen. Een handelaar en handelaarbank gaan akkoord met de verwerkingsnetwerken die de handelaar mag gebruiken in een overeenkomst met een handelaarsaccount.
Zodra betalingscommunicatie is toegewezen aan het opgegeven verwerkingsnetwerk, kan het verwerkingsnetwerk contact opnemen met de uitgevende bank van de kaarthouder. De uitgevende bank voert aanvullende beveiligingscontroles uit op de transactie om ervoor te zorgen dat deze niet frauduleus is. Ze bevestigen ook dat het geld beschikbaar is op de rekening van een kaarthouder om de betaling te dekken.
De uitgevende bank neemt aanvullende beveiligingsmaatregelen bij het ontvangen van een transactiemededeling van een handelaar om de veiligheid van de transactie te waarborgen. Na bevestiging door de uitgevende bank, wordt de communicatie via de processor verzonden naar de handelaarsbank die de handelaar op de hoogte brengt en begint met de afwikkeling van de transactie.