De wet van Engel bepalen
De wet van Engel is een economische theorie die in 1857 werd geïntroduceerd door Ernst Engel, een Duitse statisticus, die stelt dat het percentage van het inkomen dat wordt toegewezen aan voedselaankopen afneemt naarmate het inkomen stijgt. Naarmate het inkomen van een huishouden toeneemt, neemt het percentage van het inkomen dat aan voedsel wordt besteed af, terwijl het aandeel dat aan andere goederen (zoals luxegoederen) wordt uitgegeven, toeneemt.
Een gezin dat bijvoorbeeld 25% van hun inkomen uitgeeft aan voedsel met een inkomensniveau van $ 50.000, betaalt $ 12.500 aan voedsel. Als hun inkomen toeneemt tot $ 100.000, is het niet waarschijnlijk dat ze $ 25.000 (25%) aan voedsel zullen uitgeven, maar een lager percentage zullen uitgeven terwijl ze de uitgaven in andere gebieden verhogen.
Engel's wet afbreken
De wet van Engel stelt op dezelfde manier dat huishoudens met een lager inkomen een groter deel van hun beschikbaar inkomen besteden aan voedsel dan huishoudens met een gemiddeld of hoger inkomen. Naarmate de voedselkosten stijgen, zowel voor voedsel thuis (zoals boodschappen) als voedsel buitenshuis (bijvoorbeeld in een restaurant), wordt verwacht dat het percentage uitgegeven door huishoudens met een lager inkomen zal stijgen.
De relatie en het belang van gezinsinkomen tot voedselconsumptie is tegenwoordig goed ingebed in de populaire economische principes, met name met de gezondheid van de bevolking en het verbeteren van de kwaliteit van de gezondheid, een prominent verzamelpunt van alle ontwikkelde markten.
Engel's baanbrekende werk was zijn tijd toen een beetje voor. De intuïtieve en diepgaande empirische aard van Engel's wet hielp echter intellectuele sprongen en grenzen op te werpen in de studie van inkomen naar voedselconsumptiepatronen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.