Potas
Potas is de gebruikelijke naam voor een van de verschillende kaliumbevattende verbindingen, zoals kaliumcarbonaat (K 2 CO 3 ), kaliumoxide (K 2 O) en kaliumchloride (KCl). Deze verbindingen worden voornamelijk gebruikt bij de productie van kunstmest. De term potas is afgeleid van het Nederlandse woord potaschen, wat potas betekent.
UITBREIDING Potas
Potas verwijst naar elk gewonnen of vervaardigd zout dat kalium bevat in een in water oplosbare vorm. Potas werd historisch gemaakt door houtas in water te verzadigen en vervolgens het mengsel in een ijzeren pot te verwarmen totdat de vloeistof verdampte, waardoor een wit residu achterbleef dat potas werd genoemd. De as vindt toepassingen bij de productie van kunstmest, zeep, glas en keramiek.
Kalium is het zevende meest voorkomende element in de aardkorst van onze planeet, maar moet vóór gebruik worden geraffineerd. Potas wordt sinds ongeveer 500 na Christus gebruikt om materialen zoals glas en zeep te helpen maken. De Amerikaanse potasindustrie begon in de 18e en 19e eeuw toen kolonisten bossen kappen om gewassen te planten en overtollig hout verbranden. De houtas werd verkocht om zeep te maken of om in potas te koken.
Net als bij potas ontstaat de vorming van parelas door het verbranden van wijnsteen. Deze actie produceert kaliumcarbonaat, een meer verfijnde versie van potas. Parelas, ook bekend als wijnzout, werd historisch gemaakt door het verbranden en verfijnen van potas.
Handelen in potas als meststof
Potas bevat in water oplosbaar kalium dat planten helpt groeien. Als meststof helpt deze voedingsstof boeren de smaak, textuur, kleur, opbrengst en waterretentie in gewassen te verbeteren. Gemeenschappelijke gewassen die afhankelijk zijn van potas zijn onder andere maïs, rijst, tarwe en katoen. Er is geen vervanging voor potas als meststof en de meest gebruikte soorten zijn:
- Kaliumchloride (KCl)
- Kaliumsulfaat of kaliumsulfaat (SOP)
- Kaliummagnesiumsulfaat (SOPM)
Volgens de US Geological Service (USGS) bedroeg de geschatte waarde van in de handel gebrachte potas in 2017 USD 400 miljoen. Vijfentachtig procent van het gebruik was als meststof. De meeste geïmporteerde potas die in de VS wordt gebruikt, kwam uit Canada.
Een manier waarop handelaren in potas kunnen handelen, is via handelsbedrijven die zich bezighouden met de winning en raffinage van potas. Deze bedrijven omvatten Potash Corporation uit Saskatchewan (POT), Agrium (AGU) en Mosaic (MOS), die allemaal worden verhandeld op de New York Stock Exchange (NYSE). Boeren over de hele wereld gebruiken potas en futures zijn beschikbaar voor potas, vermeld als kaliumchloride.
Potasreserves en productie
Potasreserves komen veel voor in gebieden die oude ondiepe zeeën waren. Terwijl de aarde zich ontwikkelde en het water achteruitging, bleven de zouten, een mengsel van kaliumchloride (KCl) en natriumchloride (NaCl) achter, waardoor kalium werd gevormd. Na verloop van tijd lieten de veranderende oppervlakken van de aarde de meeste van deze mijnen diep in de aardkorst begraven, en tegenwoordig zijn de meeste potasmijnen behoorlijk diep.
In zijn ruwe vorm bestaan potasafzettingen over de hele wereld. Samen produceren de landen Wit-Rusland, Canada, China, Duitsland, Israël, Jordanië en Rusland 90 procent van 's werelds potas. De belangrijkste regio voor de productie van potas is Oost-Europa. Canada heeft de grootste reserves. In de Verenigde Staten wordt potas geproduceerd in New Mexico, Michigan en Utah.
Verschillende methoden kunnen potas produceren. Bij grootschalige productie worden twee methoden echter primair gebruikt.
- De verdampingsmethode vereist de toevoeging van heet water aan de potas. De potas lost op en komt naar de oppervlakte. Het overtollige water wordt verdampt, waardoor een geconcentreerde stof ontstaat.
- In ontbindingsmijnen komt het herstel van kaliumhoudende afzettingen uit diepe mijnen. Eenmaal hersteld, doorloopt de potas een maalproces om er een poeder van te maken.