Private equity
Private equity is een alternatieve beleggingscategorie en bestaat uit kapitaal dat niet op een openbare beurs is genoteerd. Private equity bestaat uit fondsen en investeerders die direct in private bedrijven beleggen, of die zich bezighouden met buy-outs van publieke bedrijven, wat resulteert in het schrappen van publieke equity. Institutionele en particuliere beleggers bieden het kapitaal voor private equity en het kapitaal kan worden gebruikt om nieuwe technologie te financieren, overnames te doen, werkkapitaal uit te breiden en een balans te versterken en te verstevigen.
Een private equity-fonds heeft Limited Partners (LP), die doorgaans 99 procent van de aandelen in een fonds bezitten en een beperkte aansprakelijkheid hebben, en General Partners (GP), die 1 procent van de aandelen bezitten en volledige aansprakelijkheid hebben. Deze laatste zijn ook verantwoordelijk voor het uitvoeren en uitvoeren van de investering.
Inzicht in private equity
Private equity-investeringen komen voornamelijk van institutionele beleggers en geaccrediteerde beleggers, die aanzienlijke bedragen voor langere tijd kunnen besteden. In de meeste gevallen zijn vaak lange aanhoudingsperioden vereist voor private equity-investeringen om een ommekeer te bewerkstelligen voor bedrijven in nood of om liquiditeitsevenementen mogelijk te maken, zoals een beursgang of een verkoop aan een beursgenoteerde onderneming.
Voordelen van private equity
Private equity biedt verschillende voordelen voor bedrijven en startups. Het wordt begunstigd door bedrijven omdat het hen toegang geeft tot liquiditeit als alternatief voor conventionele financiële mechanismen, zoals bankleningen met een hoge rente of notering op openbare markten. Bepaalde vormen van private equity, zoals risicokapitaal, financieren ook ideeën en startende ondernemingen. In het geval van bedrijven die niet op de beurs staan, kan private equity-financiering dergelijke bedrijven helpen om onorthodoxe groeistrategieën uit te proberen, weg van de schittering van de openbare markten. Anders vermindert de druk van de kwartaalresultaten de beschikbare tijd voor het senior management om een bedrijf te veranderen of te experimenteren met nieuwe manieren om verliezen te verminderen of geld te verdienen.
Nadelen van private equity
Private equity heeft zijn eigen unieke renners. Ten eerste kan het moeilijk zijn om participaties in private equity te liquideren omdat, in tegenstelling tot openbare markten, een kant-en-klaar orderboek dat kopers en verkopers koppelt niet beschikbaar is. Een onderneming moet een koper zoeken om zijn investering of bedrijf te verkopen. Ten tweede wordt de prijsbepaling van aandelen voor een bedrijf in private equity bepaald door onderhandelingen tussen kopers en verkopers en niet door marktwerking, zoals meestal het geval is voor beursgenoteerde bedrijven. Ten derde worden de rechten van private equity-aandeelhouders in het algemeen per geval bepaald door middel van onderhandelingen in plaats van een breed bestuurskader dat doorgaans de rechten voor hun tegenhangers op openbare markten dicteert.
Geschiedenis van private equity
Hoewel private equity pas in de laatste drie decennia de aandacht in de hoofdrol heeft gekregen, worden tactieken die in de industrie worden gebruikt, sinds het begin van de vorige eeuw aangescherpt. Bankmagnaat JP Morgan zou de eerste leveraged buy-out hebben uitgevoerd van Carnegie Steel Corporation, toen een van de grootste staalproducenten in het land, voor $ 480 miljoen in 1901. Hij fuseerde het met andere grote staalbedrijven uit die tijd, zoals Federal Steel Company en National Tube, om United States Steel te creëren - 's werelds grootste bedrijf. Het had een marktkapitalisatie van $ 1, 4 miljard. De Glass Steagall Act van 1933 maakte echter een einde aan dergelijke megaconsolidaties die door banken zijn opgezet.
Particuliere aandelenbedrijven bleven meestal aan de zijlijn van het financiële ecosysteem na de Tweede Wereldoorlog tot de jaren 1970 toen risicokapitaal de technologische revolutie van Amerika begon te bankieren. De technologie-kolossen van vandaag, waaronder Apple en Intel, hebben op het moment van hun oprichting de nodige fondsen gekregen om hun activiteiten te schalen van het opkomende venture capital-ecosysteem van Silicon Valley. In de jaren zeventig en tachtig werden private equity-bedrijven een populair middel voor bedrijven die moeite hadden om fondsen weg te halen van openbare markten. Hun deals genereerden koppen en schandalen. Met een groter besef van de sector nam ook de hoeveelheid kapitaal die beschikbaar was voor fondsen toe en nam de omvang van een gemiddelde transactie in private equity toe.
Toen het plaatsvond in 1988, was de aankoop van conglomeraat RJR Nabisco door Kohlberg, Kravis & Roberts (KKR) voor $ 25, 1 miljard de grootste transactie in de geschiedenis van private equity. Het werd 19 jaar later overschaduwd door de $ 45 miljard buy-out van kolencentrale-exploitant TXU Energy. Goldman Sachs en TPG Capital sloten zich aan bij KKR bij het aantrekken van de vereiste schuld om het bedrijf te kopen tijdens de boomjaren tussen private equity tussen 2005 en 2007. Zelfs Warren Buffett kocht voor $ 2 miljard aan obligaties van het nieuwe bedrijf. De aankoop veranderde zeven jaar later in een faillissement en Buffett noemde zijn investering 'een grote fout'.
De boomjaren voor private equity deden zich vlak voor de financiële crisis voor en vielen samen met een stijging van hun schuldniveau. Volgens een onderzoek van Harvard hebben wereldwijde private equity-groepen $ 2 biljoen opgehaald in de jaren tussen 2006 en 2008 en heeft elke dollar meer dan twee dollar aan schulden. Maar de studie wees uit dat bedrijven die werden ondersteund door private equity beter presteerden dan hun tegenhangers op de openbare markten. Dit was vooral zichtbaar in bedrijven met beperkt kapitaal en bedrijven wier investeerders toegang hadden tot netwerken en kapitaal die hun marktaandeel hebben helpen vergroten.
In de jaren sinds de financiële crisis hebben private kredietfondsen een groeiend aandeel van bedrijven bij private equity-bedrijven voor hun rekening genomen. Dergelijke fondsen zamelen geld in van institutionele beleggers, zoals pensioenfondsen, om een kredietlijn te bieden aan bedrijven die niet in staat zijn om de markten voor bedrijfsobligaties aan te boren. De fondsen hebben kortere tijdsperioden en looptijden in vergelijking met typische PE-fondsen en behoren tot de minder gereguleerde delen van de financiële dienstverlening. De fondsen, die hoge rentetarieven hanteren, worden ook minder getroffen door geopolitieke zorgen, in tegenstelling tot de obligatiemarkt.
Hoe werkt private equity?
Private equity-bedrijven zamelen geld in van institutionele beleggers en geaccrediteerde beleggers voor fondsen die in verschillende soorten activa beleggen. De meest populaire soorten private equity-financiering worden hieronder vermeld.
- Noodlijdende financiering: ook bekend als gierfinanciering, wordt geld in dit soort financiering geïnvesteerd in bedrijven in moeilijkheden met slecht presterende bedrijfseenheden of activa. De bedoeling is om ze om te draaien door de nodige wijzigingen aan te brengen in hun management of activiteiten of een verkoop van hun activa met winst te maken. Activa in het laatste geval kunnen variëren van fysieke machines en onroerend goed tot intellectueel eigendom, zoals patenten. Bedrijven die in het kader van hoofdstuk 11 faillissement in de Verenigde Staten hebben aangevraagd, komen vaak in aanmerking voor dit soort financiering. Na de financiële crisis van 2008 was er een toename van noodlijdende financiering door private-equitybedrijven.
- Leveraged Buyouts: dit is de meest populaire vorm van private equity-financiering. Het gaat erom een bedrijf volledig uit te kopen met de bedoeling haar bedrijfs- en financiële gezondheid te verbeteren en het met winst door te verkopen aan een geïnteresseerde partij of een IPO uit te voeren. Tot 2004 bestond de verkoop van niet-kernbedrijfseenheden van beursgenoteerde ondernemingen uit de grootste categorie leveraged buyouts voor private equity. Het leveraged buyout-proces werkt als volgt. Een private equity-onderneming identificeert een potentieel doelwit en creëert een special purpose vehicle (SPV) voor de financiering van de overname. Doorgaans gebruiken bedrijven een combinatie van schuld en eigen vermogen om de transactie te financieren. Schuldfinanciering kan tot 90 procent van de totale fondsen uitmaken en wordt voor belastingvoordelen naar de balans van de overgenomen onderneming overgebracht. Private equity-bedrijven hanteren verschillende strategieën, van het aantal werknemers terugdringen tot het vervangen van hele managementteams, om een bedrijf te veranderen.
- Real Estate Private Equity: er was een sterke stijging van dit soort financiering nadat de financiële crisis van 2008 de onroerendgoedprijzen deed dalen. Typische gebieden waar fondsen worden ingezet, zijn commercieel onroerend goed en onroerendgoedbeleggingstrusts (REIT). Vastgoedfondsen vereisen een hoger minimumkapitaal voor investeringen in vergelijking met andere financieringscategorieën in private equity. Investeerdersfondsen worden ook meerdere jaren achter elkaar opgesloten in dit soort financiering. Volgens onderzoeksbureau Preqin wordt verwacht dat onroerendgoedfondsen in private equity tegen 2023 een groei van 50 procent zullen realiseren om een marktomvang van $ 1, 2 biljoen te bereiken.
- Fonds van fondsen: Zoals de naam al aangeeft, is dit type financiering voornamelijk gericht op beleggen in andere fondsen, voornamelijk beleggingsfondsen en hedgefondsen. Ze bieden een achterdeur toegang tot een belegger die zich geen minimale kapitaalvereisten in dergelijke fondsen kan veroorloven. Maar critici van dergelijke fondsen wijzen op hun hogere beheerkosten (omdat ze uit meerdere fondsen worden opgerold) en het feit dat ongebreidelde diversificatie niet altijd resulteert in een optimale strategie om het rendement te vermenigvuldigen.
- Durfkapitaal: durfkapitaalfinanciering is een vorm van private equity, waarbij investeerders (ook wel engelen genoemd) kapitaal verstrekken aan ondernemers. Afhankelijk van het stadium waarin het wordt verstrekt, kan risicokapitaal verschillende vormen aannemen. Seedfinanciering verwijst naar het kapitaal dat door een belegger wordt verstrekt om een idee van een prototype naar een product of dienst te schalen. Aan de andere kant kan financiering in een vroeg stadium een ondernemer helpen een bedrijf verder te laten groeien, terwijl een Serie A-financiering hen in staat stelt actief te concurreren op een markt of er een te creëren.
Hoe verdienen private equity-bedrijven geld?
De primaire bron van inkomsten voor private equity-bedrijven zijn beheerskosten. De tariefstructuur voor private equity-bedrijven varieert meestal, maar omvat meestal een beheervergoeding en een prestatievergoeding. Bepaalde bedrijven brengen jaarlijks 2 procent beheervergoeding in rekening voor beheerde activa en eisen 20 procent van de winst die wordt behaald met de verkoop van een bedrijf.
Posities in een private equity-onderneming zijn zeer gegeerd en om een goede reden. Stel bijvoorbeeld dat een bedrijf $ 1 miljard aan beheerd vermogen (AUM) heeft. Net als de meeste private equity-ondernemingen heeft dit bedrijf waarschijnlijk niet meer dan twee dozijn beleggingsprofessionals. De 20 procent van de brutowinst genereert miljoenen vaste vergoedingen; als gevolg hiervan worden sommige van de toonaangevende spelers in de beleggingssector aangetrokken tot posities in dergelijke bedrijven. Op een middenmarktniveau van $ 50 tot $ 500 miljoen aan dealwaarden, zullen geassocieerde posities waarschijnlijk leiden tot salarissen in de lage zes cijfers. Een vice-president bij een dergelijk bedrijf zou potentieel bijna $ 500.000 kunnen verdienen, terwijl een directeur meer dan $ 1 miljoen zou kunnen verdienen.
Belangrijkste leerpunten
- Private equity is een alternatieve vorm van private financiering, ver weg van de openbare markten, waarbij fondsen en investeerders rechtstreeks in bedrijven investeren of deelnemen aan buyouts van dergelijke bedrijven.
- Private equity-bedrijven verdienen geld door management- en prestatievergoedingen van beleggers in een fonds in rekening te brengen.
- Onder de voordelen van private equity zijn eenvoudige toegang tot alternatieve vormen van kapitaal voor ondernemers en oprichters van bedrijven en minder stress van kwartaalprestaties. Die voordelen worden gecompenseerd door het feit dat de waardering van private equity niet door marktkrachten wordt bepaald.
- Private equity kan verschillende vormen aannemen, van complexe leveraged buy-outs tot risicokapitaal.
Bezorgdheid over private equity
Begin 2015 werd een oproep gedaan voor meer transparantie in de private equity-industrie, voornamelijk vanwege de hoeveelheid inkomsten, inkomsten en torenhoge salarissen die werknemers bij bijna alle private equity-bedrijven verdienen. Met ingang van 2016 heeft een beperkt aantal staten aangedrongen op wetsvoorstellen en voorschriften die een groter inzicht bieden in de werking van private equity-bedrijven. Wetgevers op Capitol Hill duwen echter terug en vragen om beperkingen op de toegang van de Securities and Exchange Commission (SEC) tot informatie.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.