Overheidsinvesteringsfonds van Saoedi-Arabië
Het Public Investment Fund (PIF) van Saoedi-Arabië werd opgericht in 1971. Het verstrekt financiering voor productieve commerciële projecten die strategisch van belang zijn voor de ontwikkeling van de Saoedi-Arabische economie. Het fonds vult de inspanningen van de particuliere sector aan met extra ervaring en kapitaalmiddelen.
UITBRAAK Openbaar investeringsfonds van Saoedi-Arabië
Het Public Investment Fund heeft tal van projecten ondersteund in belangrijke sectoren van de Saoedi-Arabische economie, waaronder aardolieraffinaderijen, petrochemische industrie, pijpleidingen en opslag, transport, energie, mineralen, ontzilting van water en infrastructurele voorzieningen. Het heeft ook deelgenomen aan de kapitaalfinanciering van een aantal bilaterale en Pan-Arabische bedrijven.
In 2015 begonnen Saoedische leiders stappen te nemen in de richting van meer autoriteit en aan de PIF, in lijn met zijn Vision 2030-doelstellingen. Het huidige bestuur van het fonds bestaat uit een raad van bestuur en kleinere comités van de raad. Bestuursfuncties en verantwoordelijkheden omvatten strategie en planning; bestuur, regelgeving, werving en vergoeding; rapportage en monitoring; en investeringen. Investeringsbeslissingen richten zich op het opbouwen van een gediversifieerde portefeuille voor Saoedi-Arabië die streeft naar aantrekkelijke, voor risico gecorrigeerde rendementen op lange termijn.
PIF en Sovereign Wealth Funds
Veel landen richten soevereine rijkdomfondsen (SWF's) op om hun inkomstenstromen te diversifiëren. Omdat de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) bijvoorbeeld voornamelijk afhankelijk zijn van de olie-export voor zijn rijkdom, bestaat zijn SWF uit een reeks andere activa die de natie helpen beschermen tegen oliegerelateerd risico. SWF's hebben enorme economische macht. In 2018 was het fonds van de VAE ongeveer $ 683 miljard waard, en het Noorse soevereine rijkdomfonds, het grootste ter wereld, overschreed voor het eerst $ 1 triljoen in 2017, volgens het World Economic Forum.
Veel staatsinvesteringsfondsen zullen naar vermogensbeheerders kijken voor ondersteuning bij het beheer van hun portefeuilles. Deze bedrijven, zoals Neuberger Berman, Morgan Stanley Investment Management en Goldman Sachs Asset Management bieden hun klanten (waaronder veel vermogende en institutionele beleggers, zoals hedgefondsen, schenkingen, pensioenen en family offices) meer diversificatie- en investeringsopties dan ze alleen zouden hebben.
Deze beleggingsbeheerders verdienen inkomsten door servicekosten of commissies aan hun klanten in rekening te brengen. In sommige gevallen brengen managers vaste kosten in rekening; in andere brengen ze een percentage van het totale beheerde vermogen (AUM) in rekening. Als een manager bijvoorbeeld voor een investering van $ 6 miljoen zorgt en een commissie van 2% in rekening brengt, bezit hij $ 120.000 van die investering. Als de waarde van de investering toeneemt tot $ 10 miljoen, bezit het AMC $ 200.000. Als de waarde daalt, neemt ook de inzet van de manager af.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.