Hoe de Federal Reserve de geldhoeveelheid beheert
Door de geschiedenis heen hebben vrijemarktgemeenschappen een boom-and-bust cyclus doorgemaakt. Terwijl iedereen goede economische tijden geniet, zijn de neergangen vaak pijnlijk. De Federal Reserve is opgericht om de verwondingen tijdens de inzinkingen te helpen verminderen en kreeg een aantal krachtige hulpmiddelen om de geldhoeveelheid te beïnvloeden. Lees verder om te leren hoe de Fed de geldvoorraad van de natie beheert.
De evolutie van de Federal Reserve
Toen de Federal Reserve (Fed) in 1913 werd opgericht, moest het geen actief monetair beleid voeren om de economie te stabiliseren. Het economische stabilisatiebeleid werd pas ingevoerd na het werk van John Maynard Keynes in 1936. In plaats daarvan beschouwden de oprichters de Fed als een manier om te voorkomen dat de voorraad geld en krediet opdroogt tijdens economische krimp, wat vaak gebeurde in de periode vóór 1914.
Een van de belangrijkste manieren waarop de Fed dergelijke verzekeringen tegen financiële paniek moest bieden, was om als laatste geldschieter op te treden. Dat wil zeggen, wanneer risicovolle zakelijke vooruitzichten commerciële banken aarzelden om nieuwe leningen te verstrekken, zou de Fed geld lenen aan de banken, waardoor banken werden aangespoord meer geld aan hun klanten te lenen. (Zie voor meer informatie: De Federal Reserve .)
De functie van deze centrale bank is gegroeid en vandaag beheert de Fed voornamelijk de groei van bankreserves en geldhoeveelheid om een stabiele expansie van de economie mogelijk te maken. De Fed gebruikt drie hoofdtools om deze doelen te bereiken:
- Een wijziging in reserveverplichtingen,
- Een wijziging van de discontovoet, en
- Open markt operaties.
Hoe de Federal Reserve de geldhoeveelheid beheert
Reserve verhouding
Een verandering in reserveverhouding wordt zelden gebruikt, maar is potentieel zeer krachtig. De reserveratio is het percentage reserves dat een bank moet aanhouden tegen deposito's. Door een verlaging van de ratio kan de bank meer lenen, waardoor het geldaanbod toeneemt. Een toename van de ratio zal het tegenovergestelde effect hebben. (Zie voor gerelateerde literatuur: de economieën van welke landen hebben reserveverhoudingen? )
Kortingspercentage
De disconteringsvoet is de rentevoet die de centrale bank aan commerciële banken in rekening brengt die extra reserves moeten lenen. Het is een door de Fed vastgestelde rentevoet, geen marktrente; daarom komt veel van het belang voort uit het signaal dat de Fed naar de financiële markten stuurt (als het laag is, wil de Fed de uitgaven aanmoedigen en vice versa). Als gevolg hiervan volgen de korte marktrente doorgaans de evolutie ervan. Als de Fed banken meer reserves wil geven, kan ze de rentevoet verlagen die ze in rekening brengt, waardoor ze verleid worden om meer te lenen. Als alternatief kan het reserves opnemen door de rente te verhogen en de banken over te halen om minder te lenen.
Open markt operaties
Open-markttransacties bestaan uit het kopen en verkopen van overheidseffecten door de Fed. Als de Fed uitgegeven effecten (zoals schatkistpapier) terugkrijgt van grote banken en effectenhandelaren, verhoogt dit de geldhoeveelheid in handen van het publiek. Omgekeerd neemt de geldhoeveelheid af wanneer de Fed een effect verkoopt. De termen "kopen" en "verkopen" verwijzen naar acties van de Fed, niet het publiek.
Een open marktaankoop betekent bijvoorbeeld dat de Fed koopt, maar het publiek verkoopt. In feite voert de Fed alleen open-markttransacties uit met de grootste effectenhandelaren en banken van het land, niet met het grote publiek. In het geval van een open-marktaankoop van effecten door de Fed, is het realistischer voor de verkoper van de effecten om een cheque van de Fed zelf te ontvangen. Wanneer de verkoper het in zijn of haar bank deponeert, krijgt de bank automatisch een verhoogd reservesaldo bij de Fed. Zo kunnen de nieuwe reserves worden gebruikt om extra leningen te ondersteunen. Door dit proces neemt de geldhoeveelheid toe. (Zie voor gerelateerde informatie: Open-markttransacties versus kwantitatieve versoepeling .)
Het proces eindigt hier niet. De monetaire expansie na een open-markttransactie omvat aanpassingen door banken en het publiek. De bank waarin de oorspronkelijke cheque van de Fed is neergelegd, heeft nu een te hoge reservequote. Met andere woorden, de reserves en deposito's zijn met hetzelfde bedrag gestegen; daarom is de verhouding tussen reserves en deposito's gestegen. Om deze verhouding tussen reserves en deposito's te verminderen, kiest het ervoor om leningen uit te breiden.
Wanneer de bank een aanvullende lening verstrekt, ontvangt de persoon die de lening ontvangt een bankdeposito, waardoor de geldhoeveelheid meer wordt verhoogd dan het bedrag van de open-markttransactie. Deze meervoudige uitbreiding van de geldhoeveelheid wordt het multiplier-effect genoemd.
Het komt neer op
Vandaag gebruikt de Fed zijn instrumenten om de geldhoeveelheid te beheersen en de economie te helpen stabiliseren. Wanneer de economie inzakt, verhoogt de Fed het geldaanbod om de groei te stimuleren. Omgekeerd, wanneer inflatie dreigt, vermindert de Fed het risico door het aanbod te verkleinen. Hoewel de missie van de Fed als "geldschieter in laatste instantie" nog steeds belangrijk is, is de rol van de Fed bij het beheren van de economie sinds haar oorsprong uitgebreid.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.