Gekwalificeerd Dividend
Een gekwalificeerd dividend is een dividend dat valt onder vermogenswinstbelastingtarieven die lager zijn dan de inkomstenbelastingtarieven op niet-gekwalificeerde of gewone dividenden. Dividendbelastingtarieven voor gewone dividenden (meestal die welke worden betaald uit de meest voorkomende of preferente aandelen) zijn hetzelfde als standaard federale inkomstenbelastingtarieven, of 10% tot 37% voor het meest recente belastingjaar. Ter vergelijking, gekwalificeerde dividenden worden belast als vermogenswinsten tegen een tarief van 20%, 15% of 0% afhankelijk van de belastingschijf. Vanwege deze discrepantie in koers kan het verschil tussen gewone en gekwalificeerde dividenden aanzienlijk zijn als het tijd is om belasting te betalen.
Om in aanmerking te komen voor de maximale belastingtarieven van 0%, 15% of 20% die van toepassing zijn op vermogenswinsten op lange termijn, moeten gekwalificeerde dividenden voldoen aan de volgende vereisten, zoals uiteengezet door de Internal Revenue Service (IRS):
- Het dividend moet zijn betaald door een Amerikaans bedrijf of een in aanmerking komend buitenlands bedrijf.
- De dividenden worden niet vermeld bij de IRS als degenen die niet in aanmerking komen.
- De vereiste dividendholdingsperiode is bereikt.
Gekwalificeerde dividenden begrijpen
Reguliere dividenden worden geclassificeerd als gekwalificeerd of gewoon, elk met verschillende fiscale implicaties die het netto rendement van een belegger beïnvloeden. Het belastingtarief op gekwalificeerde dividenden voor beleggers met een gewoon inkomen belast tegen 10% of 12% is 0%. Degenen die inkomstenbelastingtarieven van meer dan 12% en tot 35% betalen (voor gewone inkomsten tot $ 425.800) hebben een belastingtarief van 15% op gekwalificeerde dividenden. Het belastingtarief voor gekwalificeerde dividenden is gemaximeerd op 20%, wat geldt voor personen tussen de 35% of 37% belastingstroken en met een gewoon inkomen van meer dan $ 425.800. Deze belastingtarieven op meerwaarden op lange termijn zijn geldig gedurende het kalenderjaar 2019. Merk ook op dat er een aanvullende netto-inkomstenbelasting van 3, 8% (NIIT) is die van toepassing is op personen met een aangepast aangepast bruto-inkomen van meer dan $ 200.000 of $ 250.000 voor gehuwde belastingbetalers die hun belastingaangifte gezamenlijk indienen.
Gekwalificeerde dividenden worden vermeld in vak 1b op IRS-formulier 1099-DIV, een belastingformulier dat wordt verzonden naar beleggers die in de loop van het kalenderjaar uitkeringen ontvangen van elk type belegging. Vak 1a op het formulier is volgens de IRS gereserveerd voor gewone dividenden, die volgens de IRS het meest voorkomende soort dividend zijn dat aan beleggers wordt betaald door een vennootschap of beleggingsfonds.
Belangrijkste leerpunten
- Een gekwalificeerd dividend wordt belast tegen de vermogenswinstbelasting, terwijl gewone dividenden worden belast tegen standaard federale inkomstenbelastingtarieven.
- Gekwalificeerde dividenden moeten voldoen aan speciale vereisten van de IRS.
- Het maximale belastingtarief voor gekwalificeerde dividenden is 20%; voor gewone dividenden voor het kalenderjaar 2019 is dit 37%.
Gewone Vs. Gekwalificeerde Dividenden
Gekwalificeerde en niet-gekwalificeerde dividenden kunnen verschillen vertonen die gering lijken, maar ze hebben een aanzienlijk effect op het totale rendement. Over het algemeen zijn de meeste reguliere dividenden uitgekeerd door bedrijven in de VS gekwalificeerd. Het grootste verschil tussen gekwalificeerde en niet-gekwalificeerde dividenden wat betreft hun belastingtijd is het tarief waartegen deze dividenden worden belast. Niet-gekwalificeerde dividenden worden belast tegen het normale tarief van de inkomstenbelasting, in tegenstelling tot het voorkeurstarief voor gekwalificeerde dividenden zoals hierboven vermeld. Dit betekent dat personen die een belastingschijf bezetten een verschil in hun belastingtarieven zullen zien, afhankelijk van het feit of ze gekwalificeerde of gewone dividenden hebben.
Vereisten voor gekwalificeerde dividenden
In aanmerking komende buitenlandse bedrijven
Een buitenlandse onderneming komt in aanmerking voor de speciale fiscale behandeling als deze voldoet aan een van de volgende drie voorwaarden: de onderneming is gevestigd in een Amerikaans bezit, de onderneming komt in aanmerking voor de voordelen van een alomvattend inkomstenbelastingverdrag met de Verenigde Staten of de aandelen zijn snel beschikbaar verhandelbaar op een gevestigde effectenmarkt in de Verenigde Staten. Een buitenlandse onderneming is niet gekwalificeerd als deze wordt beschouwd als een passieve buitenlandse investeringsmaatschappij.
Dividenden die niet in aanmerking komen
Sommige dividenden zijn automatisch vrijgesteld van betaling als een gekwalificeerd dividend. Deze omvatten dividenden betaald door onroerendgoedbeleggingsmaatschappijen (REIT's), master limited partnerships (MLP's), dividenden op aandelenopties voor werknemers en dividenden van belastingvrije bedrijven. Dividenden betaald uit geldmarktrekeningen, zoals deposito's bij spaarbanken, kredietverenigingen of andere financiële instellingen, komen niet in aanmerking en moeten als rentebaten worden gerapporteerd. Speciale eenmalige dividenden zijn ook niet gekwalificeerd. Ten slotte moeten gekwalificeerde dividenden afkomstig zijn van aandelen die niet zijn gekoppeld aan afdekking, zoals die worden gebruikt voor short sales, putten en callopties. De bovengenoemde beleggingen en uitkeringen zijn onderworpen aan het gewone tarief van de inkomstenbelasting.
De bewaarperiode
De IRS vereist dat beleggers aandelen houden voor een minimale periode om te profiteren van het lagere belastingtarief op gekwalificeerde dividenden. Gewone aandelenbeleggers moeten de aandelen langer dan 60 dagen houden gedurende de periode van 121 dagen die 60 dagen vóór de ex-dividenddatum begint, of de datum nadat het dividend is uitgekeerd en waarna nieuwe kopers in aanmerking komen voor toekomstige dividenden ontvangen. Voor preferente aandelen is de holdingperiode meer dan 90 dagen gedurende een periode van 181 dagen die 90 dagen vóór de ex-dividenddatum begint.
Voor beleggingsfondsen verschillen de vereisten voor de bewaarperiode enigszins. In dit geval moet een beleggingsfonds het effect ten minste 61 dagen van de 121-daagse periode hebben aangehouden die ten minste 60 dagen vóór de ex-dividenddatum van het effect begon. Beleggers moeten het toepasselijke aandeel van het beleggingsfonds ook gedurende dezelfde periode hebben gehouden.
Voorbeeld uit de echte wereld
Omdat de vereisten voor de bewaarperiode moeilijk te beoordelen kunnen zijn, overweeg het volgende hypothetische voorbeeld:
Een belegger ontvangt dividenden zoals gekwalificeerd uit aandelen in beleggingsfonds X. Die belegger heeft op 1 mei voor het betreffende belastingjaar 1.000 aandelen van fonds X gekocht. Die belegger verkocht vervolgens 100 van die aandelen van 1 juni, maar bleef de (ongedekte) 900 resterende aandelen houden. De ex-dividenddatum voor het betreffende fonds was 15 mei.
Binnen het venster van 121 dagen bezat de belegger 31 aandelen gedurende 31 dagen (van 1 mei tot 1 juni) en de resterende 900 aandelen gedurende ten minste 61 dagen (van 1 mei tot 1 juli). Dit betekent dat de dividendinkomsten verkregen uit de 900 aandelen die minimaal 61 dagen worden aangehouden, als gekwalificeerde dividendinkomsten worden beschouwd, terwijl de inkomsten uit de 100 aandelen die slechts 31 dagen worden aangehouden, niet-gekwalificeerde dividendinkomsten zijn. De belegger zou dan het gekwalificeerde dividend per aandeel kunnen gebruiken om het bedrag van het feitelijk gekwalificeerde dividend te berekenen voor belastingrapportage.
Wat het betekent voor beleggers
Voor de meeste alledaagse beleggers is de vraag of een dividend al dan niet in aanmerking komt meestal geen kwestie. De reden hiervoor is dat de meeste reguliere dividenden van Amerikaanse bedrijven als gekwalificeerd worden beschouwd. Desalniettemin, vooral voor beleggers die zich richten op buitenlandse bedrijven, REIT's, MLP's en andere soorten beleggingsinstrumenten die hierboven zijn aangegeven, kan het verschil tussen kwalificatie en het alternatief aanzienlijk zijn als het tijd is om belastingen te berekenen.
Aan de andere kant kan een belegger niet veel doen om te bepalen of dividenden als gekwalificeerd worden beschouwd. De belangrijkste actie die een belegger kan nemen, is om aandelen aan te houden voor de minimale aanhoudingsperiode zoals bepaald door het type aandelen zoals hierboven beschreven.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.