Quid Pro Quo
Quid pro quo, een 14e-eeuwse Latijnse term voor 'iets voor iets', beschrijft wanneer twee partijen een wederzijdse overeenkomst aangaan om goederen of diensten uit te wisselen. In een tegenprestatie-overeenkomst is één overdracht afhankelijk van een wederzijdse overdracht. In zakelijke en juridische contexten geeft quid pro quo aan dat een goed of dienst is geruild voor iets van gelijke waarde.
Quid Pro Quo begrijpen
De sleutel tot een zakelijke overeenkomst is een overweging, die de vorm kan aannemen van een goed, dienst, geld of financieel instrument. Dergelijke overwegingen komen overeen met een contract waarin iets wordt verstrekt en iets van dezelfde waarde in ruil wordt geretourneerd. Zonder dergelijke overwegingen kan een rechtbank een contract ongeldig of niet-bindend vinden.
Als de overeenkomst eenzijdig lijkt, kunnen rechtbanken het contract ook nietig verklaren. Elke persoon, onderneming of andere entiteit moet weten wat van beide partijen wordt verwacht om een contract aan te gaan.
Een ruilovereenkomst tussen twee partijen is een voorbeeld van een tegenprestatie voor een zakelijke overeenkomst. In andere contexten kan een tegenprestatie eerder een twijfelachtig ethische "gunst voor een gunst" -regeling inhouden dan een evenwichtige uitwisseling van goederen of diensten met dezelfde waarde.
Voorbeelden van Quid Pro Quo
Quid pro quo-arrangementen kunnen in bepaalde contexten negatieve connotaties hebben. In een tegenprestatieovereenkomst tussen de onderzoekstak van een investeringsbank en een beursgenoteerde onderneming kan de bank bijvoorbeeld hun rating van de aandelen van de onderneming wijzigen in ruil voor verzekeringsactiviteiten. Als reactie op deze potentiële belangenconflicten hebben Amerikaanse financiële toezichthouders onderzoek gedaan naar en regels opgesteld om ervoor te zorgen dat bedrijven de belangen van klanten voorop stellen bij het uitgeven van aandelenratings.
Een ander voorbeeld van een quid pro quo-overeenkomst in het bedrijfsleven is een soft dollar-overeenkomst. In een soft dollar-overeenkomst gebruikt het ene bedrijf (bedrijf A) het onderzoek van een ander bedrijf (bedrijf B). In ruil voert Firma B alle transacties van Firma A uit. Deze uitwisseling van diensten wordt gebruikt als betaling in plaats van een traditionele, harde dollarbetaling. Onderzoek heeft aangetoond dat transacties uitgevoerd onder soft dollar-regelingen meer kosten dan alleen-uitvoeringsovereenkomsten.
Toch zijn dergelijke dollararrangementen legaal in de VS en andere plaatsen, hoewel ze in sommige rechtsgebieden worden afgeraden.
Belangrijkste leerpunten
- Quid pro quo, Latijn voor iets voor iets, beschrijft een overeenkomst tussen twee of meer partijen waarin een uitwisseling van goederen of diensten plaatsvindt.
- Rechtbanken kunnen een contract ongeldig maken als het oneerlijk of eenzijdig lijkt.
- In de politiek zijn quid pro quo-overeenkomsten acceptabel zolang ze geen omkoping of andere verduistering inhouden.
Speciale overwegingen: Quid Pro Quo in de politiek
Quid pro quo-regelingen kunnen ook in het politieke rijk bestaan. In ruil voor donaties kan een politicus worden verplicht om een toekomstige afweging te maken met betrekking tot beleidsvorming of besluitvorming.
Een dergelijke tegenprestatie impliceert echter geen omkoping, maar alleen het begrip dat de politicus de wensen van de donor zal overwegen bij het opstellen van beleid of het stemmen over wetgeving. Quid pro quo in de politiek is veel controversieel - zozeer zelfs dat in de afgelopen 40 jaar veel zaken voor het Hooggerechtshof zijn verschenen om te definiëren wat een illegale overeenkomst is.
In de VS beperkt de Federal Election Campaign Act het aantal bijdragen van donoren aan een campagne.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.