Ratio-analyse
Ratio-analyse is een kwantitatieve methode om inzicht te krijgen in de liquiditeit, operationele efficiëntie en winstgevendheid van een bedrijf door informatie in de jaarrekening te vergelijken. Ratio-analyse is een hoeksteen van fundamentele analyse.
Externe analisten gebruiken verschillende soorten ratio's om bedrijven te beoordelen, terwijl bedrijfsinsiders minder op hen vertrouwen vanwege hun toegang tot meer gedetailleerde operationele gegevens over een bedrijf.
02:24Ratio-analyse
Wat zegt Ratio Analysis u?
Wanneer beleggers en analisten het hebben over fundamentele of kwantitatieve analyse, verwijzen ze meestal naar ratio-analyse. Ratio-analyse omvat het evalueren van de prestaties en de financiële gezondheid van een bedrijf met behulp van gegevens uit de huidige en historische financiële overzichten.
De gegevens uit de overzichten worden gebruikt om de prestaties van een bedrijf in de loop van de tijd te vergelijken om te beoordelen of het bedrijf verbetert of verslechtert, om de financiële draagkracht van een bedrijf te vergelijken met het sectorgemiddelde of om een bedrijf te vergelijken met een of meer andere bedrijven die actief zijn in zijn sector om te zien hoe het bedrijf zich opstapelt.
Ratio-analyse kan worden gebruikt om een trendlijn vast te stellen voor de resultaten van één bedrijf over een groot aantal financiële rapportageperioden. Dit kan bedrijfsveranderingen benadrukken die niet duidelijk zouden zijn als we kijken naar een gegeven verhouding die slechts één tijdstip vertegenwoordigt.
Een bedrijf vergelijken met zijn collega's of sectorgemiddelden is een andere nuttige toepassing voor ratio-analyse. Het berekenen van één ratio voor concurrenten in een bepaalde branche en het vergelijken van de reeks bedrijven kan zowel positieve als negatieve informatie onthullen.
Aangezien bedrijven in dezelfde bedrijfstak doorgaans vergelijkbare kapitaalstructuren en investeringen in vaste activa hebben, moeten hun ratio's nagenoeg hetzelfde zijn. Verschillende ratio-resultaten kunnen betekenen dat een onderneming een potentieel probleem heeft en de concurrentie achter zich laat, maar ze kunnen ook betekenen dat een bepaald bedrijf veel beter is in het genereren van winst dan zijn concurrenten. Veel analisten gebruiken ratio's om sectoren te beoordelen, op zoek naar de meest en minst waardevolle bedrijven in de groep.
Belangrijkste leerpunten
- Ratio-analyse vergelijkt regelitemgegevens uit de financiële overzichten van een bedrijf om inzichten te geven in winstgevendheid, liquiditeit, operationele efficiëntie en solvabiliteit.
- Ratio-analyse kan worden gebruikt om trends voor een bedrijf in de tijd te bekijken of om bedrijven binnen een branche of sector te vergelijken.
- Hoewel ratio's verschillende soorten inzicht bieden, zijn meestal andere soorten informatie en analyses nodig om een volledig beeld te krijgen van de financiële positie van een bedrijf.
Voorbeelden van ratio-analysecategorieën
De meeste beleggers kennen enkele belangrijke ratio's, met name die relatief eenvoudig te berekenen en te interpreteren zijn. Sommige van deze ratio's omvatten de huidige ratio, het rendement op eigen vermogen (ROE), de schuld / eigen vermogen (D / E) -ratio, de dividenduitkeringsratio en de koers / winst (P / E) -ratio. Hoewel er verschillende financiële ratio's zijn, kunnen ze worden onderverdeeld in zes hoofdgroepen op basis van het type analyse dat ze bieden.
1. Liquiditeitsratio's
Liquiditeitsratio's meten het vermogen van een bedrijf om zijn kortetermijnschulden af te lossen wanneer deze opeisbaar worden met behulp van de huidige of snelle activa van het bedrijf. Liquiditeitsratio's omvatten de huidige ratio, quick ratio en werkkapitaalratio.
2. Solvabiliteitsratio's
Ook wel financiële hefboomratio's genoemd, vergelijken solvabiliteitsratio's de schuldniveaus van een bedrijf met haar activa, eigen vermogen en inkomsten om te evalueren of een bedrijf op de lange termijn kan blijven drijven door zijn langetermijnschuld en rente over de schuld te betalen. Voorbeelden van solvabiliteitsratio's zijn de verhouding schuld / eigen vermogen, de verhouding schuld / vermogen en de rentedekking.
3. Winstgevendheidratio's
Deze ratio's laten zien hoe goed een bedrijf winst kan maken met zijn activiteiten. Winstmarge, rendement op activa, rendement op eigen vermogen, rendement op geïnvesteerd vermogen en brutomarge zijn allemaal voorbeelden van winstgevendheid .
4. Efficiëntieverhoudingen
Efficiëntieratio's, ook wel activiteitsratio's genoemd, evalueren hoe goed een bedrijf zijn activa en passiva gebruikt om omzet te genereren en winst te maximaliseren. De belangrijkste efficiëntieratio's zijn de omzetverhouding van de activa, de omzet van de inventaris en de omzet in dagen van de inventaris.
5. Dekkingsverhoudingen
Deze ratio's meten het vermogen van een bedrijf om de rentebetalingen en andere verplichtingen in verband met zijn schulden te verrichten. De verhouding tussen de rentebaten en de dekkingsgraad van de schuldendienst zijn beide voorbeelden van dekkingsratio's.
6. Marktvooruitzichten
Dit zijn de meest gebruikte ratio's in fundamentele analyse en omvatten dividendrendement, P / E-ratio, winst per aandeel en dividenduitkering. Beleggers gebruiken deze ratio's om te bepalen wat ze kunnen ontvangen in de inkomsten van hun beleggingen en om te voorspellen wat de trend van een aandeel in de toekomst zal zijn.
Als de gemiddelde P / E-ratio van alle bedrijven in de S&P 500-index bijvoorbeeld 20 is, waarbij de meerderheid van de bedrijven een P / E tussen 15 en 25 heeft, wordt een aandeel met een P / E-ratio van 7 als ondergewaardeerd beschouwd, terwijl een met een P / E van 50 als overgewaardeerd wordt beschouwd. De eerstgenoemde kan in de toekomst omhoog gaan, terwijl de laatstgenoemde naar beneden zal blijven trends totdat deze overeenkomt met zijn intrinsieke waarde.
Voorbeelden van ratio-analyse in gebruik
Ratio-analyse kan een vroege waarschuwing geven voor mogelijke verbetering of verslechtering van de financiële situatie of prestaties van een bedrijf. Analisten houden zich bezig met uitgebreide cijferverwerking van de financiële gegevens in driemaandelijkse financiële rapporten van een bedrijf voor dergelijke hints.
Succesvolle bedrijven hebben over het algemeen solide ratio's op alle gebieden, en eventuele zwakke punten in één gebied kunnen een aanzienlijke uitverkoop van het aandeel veroorzaken. Bepaalde ratio's worden nauwlettend in de gaten gehouden vanwege hun relevantie voor een bepaalde sector, zoals voorraadomzet voor de detailhandel en Days Sales uitstaande (DSO's) voor technologiebedrijven.
Het gebruik van een ratio in een van de hierboven genoemde categorieën moet alleen als een startpunt worden beschouwd. Verdere analyse met behulp van aanvullende ratio's en kwalitatieve analyse moet worden opgenomen om de algemene financiële positie van een bedrijf effectief te analyseren.
Verhoudingen zijn meestal alleen vergelijkbaar tussen bedrijven in dezelfde sector, omdat een aanvaardbare ratio in de ene sector in de andere als te hoog tot te laag kan worden beschouwd. Bedrijven in sectoren zoals nutsbedrijven hebben bijvoorbeeld doorgaans een hoge schuld / aandelenratio die normaal is voor de sector, terwijl een vergelijkbare ratio voor een technologiebedrijf als onhoudbaar hoog kan worden beschouwd.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.