Real Bills Doctrine
De Real Bills Doctrine verwijst naar een norm waarbij valuta wordt uitgegeven in ruil voor een korting op kortlopende schulden. Volgens de Real Bills Doctrine zal het beperken van banken om alleen of hoofdzakelijk geld uit te geven dat voldoende wordt ondersteund door activa met dezelfde waarde niet bijdragen aan de inflatie.
Voorstanders van kwantiteitstheorie beweren daarentegen dat een toename van de geldhoeveelheid de neiging heeft inflatie te creëren.
Belangrijkste leerpunten
- De Real Bills Doctrine verwijst naar een doctrine waarin echte rekeningen die aan banken worden verkocht, worden gebruikt om de geldhoeveelheid in een economie te vergroten.
- De oorsprong ervan ligt in het economische denken van de 18e eeuw.
- De 'free bill'-doctrine wordt meestal bekritiseerd door economen die voorstander zijn van gratis bankieren, die stellen dat regeringen de geldhoeveelheid niet moeten beheren en dat open commerciële concurrentie de beste manier is om de geldcreatie te stabiliseren.
De Real Doctrine-theorie begrijpen
De Real Bills Doctrine wordt meestal beschreven als een eenvoudige transactie tussen een bank en een bedrijf die resulteert in de uitgifte van geld in de economie.
Een leverancier van onderdelen verkoopt bijvoorbeeld ter waarde van $ 10.000 aan widgets aan een fabrikant, samen met een factuur met betaling binnen 90 dagen. De fabrikant stemt in met deze voorwaarden, omdat hij van plan is de widgets gedurende 90 dagen te produceren en te verkopen. In feite heeft de leverancier handelspapier gemaakt (een 'echte factuur' die niet is beveiligd, maar in het proces staat voor tastbare goederen) met een waarde van $ 10.000. In plaats van te wachten om te worden betaald, kan de leverancier van onderdelen het papier verkopen aan een bank tegen de huidige kortingswaarde van bijvoorbeeld $ 9.800. De bank genereert geld met het papier en incasseert de rekening later op volledige waarde.
Oorsprong en beleidsdebat
Als economische theorie is de Real Bills Doctrine geëvolueerd uit het 18e - eeuwse economische denken, zoals The Wealth of Nations van Adam Smith. Smith suggereerde dat echte rekeningen een verstandig bezit waren voor commerciële banken om te kopen en te houden. De doctrine maakt vaak deel uit van het grotere debat over de juiste rol van centrale banken bij het beheer van de geldhoeveelheid. Veel economen beweren bijvoorbeeld dat de onlangs opgerichte Federal Reserve zich te strikt heeft gehouden aan de doctrine van de werkelijke rekeningen, wat bijdroeg tot de Grote Samentrekking en Grote Depressie van 1929-1932.
Hoewel veel economen fout vinden in de doctrine en deze als discrediet beschouwen, is er onenigheid over welk alternatief systeem het meest efficiënt is. Economen die kwantitatietheorie ondersteunen, vinden dat centrale banken zich moeten concentreren op het stabiliseren van de hoeveelheid geld, en de voorkeur geven aan actief open-marktbeleid zoals de aankoop van overheidsschuld om de liquiditeit op markten te stimuleren en valuta te stabiliseren.
De doctrine wordt het meest bekritiseerd door economen die voorstander zijn van vrij bankieren, die beweren dat de overheid niet betrokken moet zijn bij het beheer van de geldhoeveelheid en dat open commerciële concurrentie zorgt voor een optimale stabilisatie van de geldcreatie.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.