Sectie 1250
Sectie 1250 van de Internal Revenue Code van de Verenigde Staten is een regel die bepaalt dat de IRS een winst uit de verkoop van afgeschreven onroerend goed als gewoon inkomen zal belasten als de geaccumuleerde afschrijving de lineaire afschrijving overschrijdt.
Sectie 1250 baseert het bedrag van de verschuldigde belasting op het type onroerend goed, zoals residentieel of niet-residentieel onroerend goed, en houdt ook rekening met hoeveel maanden de filer het onroerend goed in kwestie bezat.
De basis van sectie 1250
Sectie 1250 gaat over de belastingheffing op winsten uit de verkoop van af te schrijven onroerend goed, zoals commerciële gebouwen, magazijnen, schuren, huurwoningen en hun structurele componenten tegen een gewoon belastingtarief. Materiële en immateriële persoonlijke eigendommen en landareaal vallen echter niet onder deze belastingregeling.
Sectie 1250 is voornamelijk van toepassing wanneer een onderneming haar onroerend goed afschrijft met behulp van de versnelde afschrijvingsmethode, wat resulteert in grotere aftrekkingen in de vroege levensduur van een reëel actief in vergelijking met de lineaire methode. Sectie 1250 stelt dat als een onroerend goed wordt verkocht voor een aankoopprijs die een belastbare winst oplevert, en de eigenaar het onroerend goed afschrijft met behulp van de versnelde afschrijvingsmethode, de IRS het verschil tussen de werkelijke afschrijving en de lineaire afschrijving als gewoon inkomen belast.
Omdat de IRS-mandaten eigenaars alle onroerend goed na 1986 afschrijven met behulp van de lineaire methode, komt behandeling van winsten als gewone inkomsten uit hoofde van artikel 1250 relatief weinig voor. Als een eigenaar over het onroerend goed beschikt als een geschenk dat bij zijn overlijden is overgedragen, het verkoopt als onderdeel van een soortgelijke ruil of het op andere manieren verkoopt, zijn er bijgevolg geen mogelijke belastbare voordelen.
Belangrijkste leerpunten
- Sectie 1250 van de Amerikaanse Internal Revenue Code bepaalt dat de IRS een winst uit de verkoop van afgeschreven onroerend goed als gewoon inkomen zal belasten, als de geaccumuleerde afschrijving de lineaire afschrijving overschrijdt.
- Artikel 1250 is voornamelijk van toepassing wanneer een onderneming haar onroerend goed afschrijft met behulp van de versnelde afschrijvingsmethode.
Een voorbeeld van een toepassing van sectie 1250
Om een echt voorbeeld van artikel 1250 in actie te bekijken, stel je voor dat een belegger een onroerend goed van $ 800.000 koopt met een gebruiksduur van 40 jaar. Vijf jaar later, volgens de versnelde afschrijvingsmethode, claimt deze belegger geaccumuleerde afschrijvingskosten ten bedrage van $ 120.000, resulterend in een kostenbasis van $ 680.000.
Laten we verder aannemen dat deze investeerder het onroerend goed voor $ 750.000 lost, wat resulteert in een totale belastbare winst van $ 70.000. Vanwege het feit dat de gecumuleerde lineaire afschrijving $ 100.000 bedraagt (de eerste prijs van $ 800.000, gedeeld door 40 jaar, vermenigvuldigd met vijf jaar gebruik), moet de Internal Revenue Service bijgevolg $ 20.000 belasten over de werkelijke afschrijving die de lineaire afschrijving overschrijdt., als gewoon inkomen. De IRS zou vervolgens de $ 50.000 die overblijft van de totale winst belasten tegen toepasselijke vermogenswinstbelastingtarieven.
Op grond van artikel 1250 is de herwinning van winst als gewoon inkomen beperkt tot de werkelijke winst geboekt op een verkoop van onroerend goed. In ons voorbeeld, als de belegger het onroerend goed voor $ 690.000 heeft gelost, waardoor een winst van $ 10.000 wordt gerealiseerd, zou de Internal Revenue Service alleen $ 10.000 als gewoon inkomen categoriseren, niet de extra $ 20.000.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.