Sectorrotatie
Sectorrotatie is de actie waarbij beleggingsactiva van de ene sector naar de andere worden verplaatst. Sectorrotatie houdt in dat de opbrengst van de verkoop van effecten die verband houden met een bepaalde beleggingssector wordt gebruikt voor de aankoop van effecten in een andere sector. Deze strategie wordt gebruikt als een methode voor het behalen van het rendement uit marktcycli en het diversifiëren van holdings gedurende een specifieke holdingsperiode.
Sectorrotatie afbreken
Individuen of portefeuillebeheerders kunnen een sectorrotatiestrategie toepassen. Sectorrotatie vereist veel liquiditeit en brede speelruimte voor het bepalen van investeringsposities. Als brede handelsflexibiliteit beschikbaar is, kan sectorrotatie een haalbare manier zijn om beleggingsportefeuilles te positioneren om te profiteren van marktcycli en trends die zorgen voor kapitaalgroei in bepaalde gebieden van het beleggingsuniversum.
Sectorrotatie wil profiteren van de theorie dat niet alle sectoren van de economie tegelijkertijd goed presteren. Managers die sectorrotatiestrategieën gebruiken, zijn gericht op het routeren van investeringskapitaal naar sectoren die volgens hen winstgevende investeringsmogelijkheden bieden. Diepgaand onderzoek naar de economie en gegevens van het Nationaal Bureau voor Economisch Onderzoek (NBER) helpt investeringen in sectorrotatie te ondersteunen. Andere soorten sectorrotatiebeleggingen kunnen betrekking hebben op seizoens- of jaartrends met gegevens die voordelen bieden voor het in en uit verschillende winstgevende categorieën gedurende het jaar.
In grote lijnen vormt onderzoek naar marktcycli de basis van beleggingstheorie rond beleggen in sectorrotatie. Brede investeringen in rotatie van de marktsector trachten de marktcycli van de economie te volgen. Deze cycli kunnen op verschillende manieren worden gekenmerkt, maar worden meestal geassocieerd met bullish en bearish outlooks, evenals recessies, terugvorderingen, uitbreidingen en weeën.
Sectorrotatiestrategieën na economische marktcycli trachten vaak bullish sectorkansen te identificeren in groeiende markten en verliezen te beperken door sectorrotatie naar veilige havens in recessiemarkten. In zekere zin is sectorrotatie een concept dat de meeste actieve portefeuillebeheerders in gedachten houden bij het overwegen van alle soorten investeringen. Het implementeren van sectorrotatiestrategieën met aanzienlijke marktdiepte vereist echter alomvattende vooruitzichten en toegang tot diepgaand marktonderzoek voor succes. Professioneel beheerde sectorrotatiefondsen kunnen een goede investering zijn omdat ze in alle fasen van de economische cyclus van een economie posities in de meest winstgevende gebieden van de markt willen behouden.
Beperkingen van sectorrotatie
Sectorrotatiestrategieën kunnen duur zijn om te implementeren vanwege de potentiële kosten die gepaard gaan met uitgebreide markthandel, die het rendement negatief kunnen beïnvloeden. Het verplaatsen van kapitaal in en uit sectoren kan kostbaar zijn vanwege handelskosten en commissies. Om die reden is sectorrotatie typisch een strategie die wordt overwogen voor institutionele managers of vermogende beleggers.
Sectorrotatie vereist ook een zeer actieve analyse van investeringen en economische gegevens. Het is meestal een overweging voor professionele portfoliomanagers vanwege de tijdsdruk en de gegevenstoegang.
Sector Rotation Investment Funds
Sectorrotatie-beleggingsfondsen worden niet breed aangeboden voor particuliere beleggers in het beleggingsuniversum. Fidelity beheert één fonds, het Sector Rotation Fund, dat nu gesloten is voor nieuwe investeerders. Het fonds is geïntroduceerd in december 2009 en rapporteert sinds de oprichting een jaarlijks rendement van 9, 04%. Het fonds belegt in meerdere activaklassen. Het maakt gebruik van een fund of fund-strategie waarbij ETF's in marktsectoren worden belegd. De wegingen van marktsectoren worden aangepast op basis van sectorrotatieaanzichten.
Verschillende institutionele beleggingsbeheerders bieden ook beleggingsstrategieën voor sectorrotatie. Deze beheerders gebruiken doorgaans een fonds van fondsenstrategie om marktblootstelling te verkrijgen. Institutionele beleggingsbeheerders bieden sectorrotatiefondsen aan op basis van de sectoren van een enkele economie, of ze kunnen ook sectorrotatie gebruiken om een beleggingsportefeuille in afzonderlijke landen te ontwikkelen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.