Beveiligd overnachtingspercentage (SOFR)
De beveiligde overnight financieringsrente, of SOFR, is een invloedrijke rentevoet die banken gebruiken om derivaten en leningen in US dollar te prijzen. De dagelijkse SOFR is gebaseerd op transacties op de terugkoopmarkt van Treasury, waar beleggers banken leningen aanbieden die 's nachts worden ondersteund door hun obligatieactiva. De New York Federal Reserve begon de koers in april 2018 te publiceren als onderdeel van een poging om LIBOR te vervangen, een al lang bestaande benchmarkrente die wereldwijd wordt gebruikt.
Belangrijkste leerpunten
- De dagelijkse beveiligde overnachtingsfinancieringsrente is gebaseerd op transacties op de terugkoopmarkt van de schatkist, waar beleggers banken overnight leningen aanbieden die worden ondersteund door hun obligatieactiva.
- SOFR wordt gezien als de voorkeur boven LIBOR omdat het is gebaseerd op transactiegegevens van de Treasury-repomarkt, waar elke dag uitgebreid wordt gehandeld.
- De overgang naar SOFR zal naar verwachting invloed hebben op een aantal leningen met variabele rente, zoals particuliere studieleningen en hypotheken met een variabele rente, maar heeft geen directe invloed op leningen met een vaste rente.
- Terwijl SOFR de benchmarkrente wordt voor in dollar luidende derivaten en leningen, hebben andere landen hun eigen alternatieve rente gezocht.
Het beveiligde overnachtingspercentage (SOFR) versus LIBOR
Sinds de oprichting halverwege de jaren tachtig is de aangeboden interbancaire rente (LIBOR) in Londen de rentevoet waaraan beleggers en banken hun kredietovereenkomsten koppelen. Het bestaat uit vijf valuta's en wordt bepaald door de gemiddelde rentevoet te berekenen waartegen grote banken over de hele wereld van elkaar lenen.
Na de financiële crisis van 2008 werden toezichthouders echter huiverig voor een te grote afhankelijkheid van die specifieke benchmark. Ten eerste is LIBOR grotendeels gebaseerd op schattingen van de wereldwijd onderzochte banken en niet noodzakelijkerwijs op daadwerkelijke transacties.
Het nadeel van banken die speelruimte te geven, werd duidelijk in 2012, toen bleek dat meer dan een dozijn financiële instellingen hun gegevens fudden om grotere winsten te halen uit op LIBOR gebaseerde derivaten. Bovendien betekende de bankregelgeving na de financiële crisis dat er minder interbancaire leningen plaatsvonden. Sommige ambtenaren uitten hun bezorgdheid dat het beperkte volume van de handelsactiviteit de koers nog minder betrouwbaar maakte.
Eén reden voor SOFR: de Britse toezichthouder die de LIBOR-tarieven opstelt, zegt dat banken na 2021 geen interbancaire kredietinformatie meer hoeven in te dienen.
Geschiedenis van het beveiligde overnachtingspercentage (SOFR)
De Britse toezichthouder die de LIBOR-tarieven opstelt, zegt dat banken na 2021 geen interbancaire kredietinformatie meer hoeven in te dienen. Dat zorgde ervoor dat ontwikkelde landen over de hele wereld op zoek gingen naar een alternatieve referentietarief die deze uiteindelijk zou kunnen vervangen.
In 2017 heeft de Federal Reserve het Alternative Reference Rate Committee samengesteld, bestaande uit verschillende grote banken, om de alternatieve referentietarief voor de Verenigde Staten te selecteren. Het comité koos voor SOFR, een overnight rate, als de nieuwe benchmark voor contracten in dollar.
In tegenstelling tot LIBOR, is er uitgebreide handel op de repositiemarkt van Treasury - ongeveer 1500 keer die van interbancaire leningen vanaf 2018 - waardoor het theoretisch een meer accurate indicator is voor de financieringskosten. Bovendien is het gebaseerd op gegevens van waarneembare transacties in plaats van op geschatte leenrente, zoals soms het geval is bij LIBOR.
Factoren in de overgang naar SOFR
Voor nu zullen LIBOR en SOFR naast elkaar bestaan. De verwachting is echter dat deze laatste de komende jaren LIBOR zal vervangen als de dominante benchmark voor in dollar luidende derivaten en kredietproducten.
De overgang naar een nieuw benchmarkpercentage brengt aanzienlijke moeilijkheden met zich mee, omdat er ongeveer $ 200 biljoen aan LIBOR-gebaseerde contracten uitstonden in 2018. Sommige daarvan zullen niet vervallen zijn tot LIBOR's pensioen.
Het herhalen van contracten is complex, omdat de twee rentetarieven verschillende belangrijke verschillen hebben. LIBOR vertegenwoordigt bijvoorbeeld ongedekte leningen, terwijl SOFR, leningen met staatsobligaties, een vrijwel risicovrije rente is.
Bovendien heeft LIBOR eigenlijk 35 verschillende koersen, die vijf valuta's en zeven verschillende looptijden dekken. Vanaf nu publiceert SOFR slechts één tarief uitsluitend op basis van overnight leningen.
Andere landen hebben hun eigen alternatieven voor LIBOR gezocht. Het Verenigd Koninkrijk koos voor SONIA, een rentetarief voor de volgende dag, als benchmark voor toekomstige op pond gebaseerde contracten. De Europese Centrale Bank heeft ervoor gekozen om EONIA te gebruiken, dat gebaseerd is op ongedekte overnight-leningen, terwijl Japan zijn eigen koers zal gebruiken, die TONAR wordt genoemd.
Inzicht in de rol van SOFR in het banksysteem
Benchmarktarieven zoals SOFR zijn essentieel bij de handel in derivaten, met name renteswaps, die bedrijven en andere partijen gebruiken om renterisico's te beheren en te speculeren over veranderingen in financieringskosten.
Renteswaps zijn overeenkomsten waarbij de partijen rentevaste rentevoeten inwisselen voor rentebetalingen met variabele rentevoet. Bij een vanille-swap stemt een partij ermee in om een vaste rente te betalen, en in ruil daarvoor stemt de ontvangende partij ermee in om een variabele rente te betalen op basis van SOFR (de koers kan hoger of lager zijn dan SOFR, gebaseerd op de kredietwaardigheid van de partij en rentevoorwaarden).
In dit geval profiteert de betaler wanneer de rentevoeten stijgen, omdat de waarde van de inkomende op SOFR gebaseerde betalingen nu hoger is, hoewel de kosten van de vastrentende betalingen aan de tegenpartij hetzelfde blijven. Het omgekeerde gebeurt wanneer de tarieven dalen.
Hoewel de overgang naar SOFR de grootste impact zal hebben op de derivatenmarkt, zal het tarief ook een belangrijke rol spelen in consumentenkredietproducten - inclusief enkele aanpasbare hypotheken en particuliere studentenleningen - evenals schuldinstrumenten zoals commercial paper. In het geval van een hypotheek met aanpasbare rente op basis van SOFR, bepaalt de beweging van de benchmarkrente hoeveel kredietnemers betalen zodra de rentevaste periode van hun lening eindigt. Als de SOFR hoger is wanneer de lening wordt 'gereset', betalen huiseigenaren ook een hoger tarief.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.