Deeleconomie
De deeleconomie is een economisch model dat wordt gedefinieerd als een op peer-to-peer (P2P) gebaseerde activiteit voor het verwerven, aanbieden of delen van toegang tot goederen en diensten, die vaak wordt gefaciliteerd door een op de gemeenschap gebaseerd online platform.
Belangrijkste leerpunten
- De deeleconomie omvat peer-to-peer transacties op korte termijn om het gebruik van inactieve activa en diensten te delen of om samenwerking te vergemakkelijken.
- De deeleconomie omvat vaak een soort online platform dat kopers en verkopers met elkaar verbindt.
- De deeleconomie groeit snel en evolueert, maar staat voor grote uitdagingen in de vorm van onzekerheid over de regelgeving en zorgen over misbruik.
Inzicht in de deeleconomie
Gemeenschappen van mensen delen al duizenden jaren het gebruik van middelen, maar de komst van internet - en het gebruik van big data - heeft het voor eigenaren van activa en degenen die deze middelen willen gebruiken gemakkelijker gemaakt om elkaar te vinden. Dit soort dynamiek kan ook worden aangeduid als de shareconomy, collaborative consumptie, collaborative economy of peer economy.
Deeleconomieën stellen individuen en groepen in staat om geld te verdienen met onderbenutte activa. In een deeleconomie kunnen inactieve activa zoals geparkeerde auto's en logeerkamers worden verhuurd wanneer ze niet in gebruik zijn. Op deze manier worden fysieke activa gedeeld als services.
Bijvoorbeeld, autodeelservices zoals Zipcar kunnen dit idee illustreren. Volgens gegevens van het Brookings Institute blijven privévoertuigen 95% van hun levensduur ongebruikt. In hetzelfde rapport werd de kostendeling voor accommodatie-sharing Airbnb's voordeel boven hotelruimte gedetailleerd, omdat huiseigenaren gebruik maken van extra slaapkamers. Airbnb-tarieven zouden tussen de 30 en 60% goedkoper zijn dan hoteltarieven over de hele wereld.
De deeleconomie evolueert
De deeleconomie is de afgelopen jaren geëvolueerd en fungeert nu als een allesomvattende term die verwijst naar een groot aantal online economische transacties die zelfs business to business (B2B) interacties kunnen omvatten. Andere platforms die zijn toegetreden tot de deeleconomie zijn onder meer:
- Co-working Platforms: bedrijven die gedeelde open werkruimtes bieden voor freelancers, ondernemers en thuiswerkers in grote stedelijke gebieden.
- Peer-to-peer leenplatforms: bedrijven die toestaan dat particulieren geld lenen aan andere personen tegen lagere tarieven dan die worden aangeboden via traditionele kredietverlenende entiteiten.
- Modeplatforms: sites waarop particulieren hun kleding kunnen verkopen of verhuren.
- Freelancingsplatforms: sites die aanbieden om freelance-werknemers te matchen in een breed spectrum, variërend van traditioneel freelance-werk tot diensten die traditioneel voorbehouden zijn aan klussers.
Vooral gestimuleerd door de groei van Uber en Airbnb, wordt verwacht dat de deeleconomie zal groeien van $ 14 miljard in 2014 tot een voorspelde $ 335 miljard in 2025.
Huidige kritiek op de deeleconomie
Kritiek op de deeleconomie brengt vaak regelgevingsonzekerheid met zich mee. Bedrijven die huurdiensten aanbieden, worden vaak gereguleerd door federale, provinciale of lokale autoriteiten; personen zonder vergunning die verhuurdiensten aanbieden, volgen mogelijk niet deze voorschriften of betalen de bijbehorende kosten. Dit kan betekenen dat ze een voordeel krijgen waardoor ze lagere prijzen kunnen hanteren.
Een andere zorg is dat gebrek aan overheidstoezicht zal leiden tot ernstig misbruik van zowel kopers als verkopers in de deeleconomie. Dit wordt benadrukt door talloze, zeer gepubliceerde gevallen van dingen zoals verborgen camera's in gehuurde kamers, rechtszaken over oneerlijke behandeling van ritvervoerders door de platforms die hen in dienst hebben, en zelfs moorden op klanten door echte of frauduleuze verhuur- en ritaanbieders.
Er is ook de angst dat de grotere hoeveelheid informatie die op een online platform wordt gedeeld, kan leiden tot raciale en / of gendervooroordelen bij gebruikers. Dit kan gebeuren wanneer gebruikers mogen kiezen met wie ze hun huis of voertuig delen, of vanwege impliciete statistische discriminatie door algoritmen die gebruikers selecteren met kenmerken zoals een slechte kredietgeschiedenis of strafregisters.
Airbnb moest bijvoorbeeld te maken krijgen met klachten over raciale discriminatie van Afro-Amerikaanse en Latino-huurders vanwege de wijdverspreide voorkeur van gebruikers om niet aan deze klanten te verhuren. Naarmate meer gegevens worden gepresenteerd en de deeleconomie evolueert, hebben bedrijven binnen deze economie toegezegd om bias in zowel hun gebruikers als algoritmen te bestrijden, vaak door opzettelijk de beschikbaarheid van informatie voor en over kopers en verkopers te beperken.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.