Soevereine kredietwaardigheid
Een soevereine kredietwaardigheid is een onafhankelijke beoordeling van de kredietwaardigheid van een land of soevereine entiteit. Soevereine kredietbeoordelingen kunnen beleggers inzicht geven in het risiconiveau van beleggen in de schuld van een bepaald land, inclusief eventuele politieke risico's.
Op verzoek van het land zal een ratingbureau zijn economische en politieke omgeving evalueren om het een rating te geven. Het verkrijgen van een goede soevereine kredietwaardigheid is meestal essentieel voor ontwikkelingslanden die toegang willen tot financiering op internationale obligatiemarkten.
BELANGRIJKSTE LEERPUNTEN
- Een soevereine kredietwaardigheid is een onafhankelijke beoordeling van de kredietwaardigheid van een land of soevereine entiteit.
- Beleggers gebruiken soevereine kredietratings als een manier om het risico van de obligaties van een bepaald land te beoordelen.
- Standard & Poor's geeft een BBB- of hogere rating aan landen die het als investment grade beschouwt, en cijfers van BB + of lager worden als speculatief of "junk" beoordeeld.
- Moody's beschouwt een Baa3 of hogere rating als investment grade en een rating van Ba1 en lager is speculatief.
Inzicht in soevereine kredietbeoordelingen
Naast het uitgeven van obligaties op externe schuldmarkten, is een andere veel voorkomende motivatie voor landen om een soevereine kredietwaardigheid te verkrijgen het aantrekken van directe buitenlandse investeringen (DBI). Veel landen vragen om ratings van de grootste en meest prominente ratingbureaus om het vertrouwen van beleggers te stimuleren. Standard & Poor's, Moody's en Fitch Ratings zijn de drie meest invloedrijke bureaus.
Andere bekende ratingbureaus zijn onder meer China Chengxin International Credit Rating Company, Dagong Global Credit Rating, DBRS en Japan Credit Rating Agency (JCR). Onderverdelingen van landen geven soms hun eigen staatsobligaties uit, die ook ratings vereisen. Veel bureaus sluiten echter kleinere gebieden uit, zoals regio's, provincies of gemeenten.
Beleggers gebruiken soevereine kredietratings als een manier om het risico van de obligaties van een bepaald land te beoordelen.
Het kredietrisico van de overheid, dat tot uiting komt in ratings van overheden, vertegenwoordigt de waarschijnlijkheid dat een overheid in de toekomst niet in staat of niet bereid is aan haar schuldenverplichtingen te voldoen. Verschillende belangrijke factoren spelen een rol bij de beslissing hoe riskant het kan zijn om in een bepaald land of een bepaalde regio te investeren. Ze omvatten de schuldendienstverhouding, de groei van de binnenlandse geldhoeveelheid, de importratio en de variantie van de exportinkomsten.
Veel landen werden na de financiële crisis van 2008 geconfronteerd met een groeiend soeverein kredietrisico, waardoor wereldwijde discussies ontstonden over het redden van hele naties. Tegelijkertijd beschuldigden sommige landen de ratingbureaus ervan te snel hun schulden te verlagen. De agentschappen werden ook bekritiseerd voor het volgen van een "emittent betaalt" -model, waarin landen de agentschappen betalen om ze te beoordelen. Deze potentiële belangenconflicten zouden niet optreden als beleggers voor de ratings betaalden.
Voorbeelden van ratings van overheden
Standard & Poor's geeft een BBB- of hogere rating aan landen die het als investment grade beschouwt, en cijfers van BB + of lager worden als speculatief of "junk" beoordeeld. S&P gaf Argentinië een CCC-cijfer in 2019, terwijl Chili een A + rating behield. Fitch heeft een soortgelijk systeem.
Moody's beschouwt een Baa3 of hogere rating als investment grade en een rating van Ba1 en lager is speculatief. Griekenland kreeg in 2019 een B1-rating van Moody's, terwijl Italië een Baa3-rating had. Naast hun letter-grade beoordelingen geven alle drie deze bureaus ook een beoordeling van één woord van de huidige economische vooruitzichten van elk land: positief, negatief of stabiel.
Soevereine kredietbeoordelingen in de eurozone
De Europese schuldencrisis verminderde de kredietratings van veel Europese landen en leidde tot het in gebreke blijven van de Griekse schulden. Veel soevereine landen in Europa hebben hun nationale valuta opgegeven ten gunste van de Europese eenheidsmunt, de euro. Hun staatsschulden zijn niet langer uitgedrukt in nationale valuta. De landen van de eurozone kunnen hun nationale centrale banken niet laten "drukken" om wanbetalingen te voorkomen. Hoewel de euro voor meer handel tussen lidstaten zorgde, verhoogde het ook de kans dat leden in gebreke zouden blijven en veel soevereine kredietratings verlaagd.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.