Belastbaar inkomen
Belastbaar inkomen is het bedrag van het inkomen dat wordt gebruikt om te berekenen hoeveel belasting een individu of een bedrijf in een bepaald belastingjaar aan de overheid verschuldigd is. Het wordt over het algemeen beschreven als bruto-inkomen of aangepast bruto-inkomen (minus eventuele aftrekposten of vrijstellingen die in dat belastingjaar zijn toegestaan). Belastbaar inkomen omvat lonen, salarissen, bonussen en fooien, evenals beleggingsinkomsten en onverdiende inkomsten.
01:16Belastbaar inkomen
INBREUK Belastbaar inkomen
Niet-verdiende inkomsten die als belastbaar inkomen worden beschouwd, kunnen geannuleerde schulden, alimentatiebetalingen, kinderbijslag, overheidsvoordelen zoals werkloosheidsuitkeringen en invaliditeitsuitkeringen, stakingsuitkeringen en loterijbetalingen zijn. Belastbare inkomsten omvatten ook inkomsten gegenereerd uit gewaardeerde activa die gedurende het jaar zijn verkocht of gekapitaliseerd en uit dividenden en rentebaten.
Wat is niet-belastbaar inkomen?
De Amerikaanse Internal Revenue Service (IRS) beschouwt bijna elk type inkomstenbelasting, maar een klein aantal inkomstenstromen wordt als niet-belastbaar beschouwd. Als u bijvoorbeeld lid bent van een religieuze organisatie die een gelofte van armoede heeft afgelegd, en u werkt voor een organisatie die wordt geleid door die order en u uw inkomsten overdraagt aan de order, is uw inkomen niet belastbaar. Evenzo, als u een beloning voor werknemersprestaties ontvangt, is de waarde ervan niet belastbaar zolang aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan. Als iemand sterft en u een levensverzekeringsuitkering ontvangt, is dat ook niet-belastbaar inkomen.
Verschillende belastingdiensten definiëren belastbare en niet-belastbare inkomsten anders. Terwijl de IRS in de Verenigde Staten bijvoorbeeld loterijwinsten als belastbaar inkomen beschouwt, beschouwt de Canada Revenue Agency de meeste loterijwinsten en andere onverwachte eenmalige meevallers als niet-belastbaar.
Welke inhoudingen beïnvloeden het belastbare inkomen?
In de Verenigde Staten biedt de belastingdienst de mogelijkheid om aanspraak te maken op de standaardaftrek of een lijst met gespecificeerde aftrekposten. Gespecificeerde inhoudingen omvatten bijdragen aan individuele pensioenrekeningen (IRA's), betaalde rente op hypotheken, sommige medische kosten en een reeks andere kosten. De standaardaftrek is een vast bedrag dat elke belastingplichtige kan claimen als hij niet voldoende gespecificeerde inhoudingen heeft om te claimen. Voor 2018 kunnen individuele belastingdragers een standaardkorting van $ 12.000 claimen. Die verlaging loopt echter af aan het einde van 2024. (Het cijfer voor de gezamenlijke indiening is $ 24.000 vanaf 2018-2025.)
Wanneer bedrijven hun belastingaangifte indienen, rapporteren ze hun inkomsten niet als inkomsten. In plaats daarvan trekken ze hun bedrijfskosten af van hun inkomsten om hun bedrijfsinkomsten te berekenen. Vervolgens trekken ze aftrekkingen af om hun belastbaar inkomen te berekenen. (Zie "Wat zijn de beste manieren om mijn belastbare inkomen te verlagen?" Voor meer informatie.)
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.