Torrens certificaat
Een Torrens-certificaat is een document dat in een klein aantal staten is uitgegeven en dat de onbetwiste eigendom van onroerend goed toekent aan de geregistreerde gerechtigde. Het certificaat is bedoeld als de ultieme autoriteit voor de eigendom van een eigendom. De wettelijke suprematie van het document maakt het opnemen van daden overbodig. Het registreren van daden is de huidige standaardpraktijk in onroerendgoedtransacties. Een Torrens-certificaat wordt soms het certificaat van titel genoemd.
AFBREKEN Torrens certificaat
Het Torrens-certificaat is ontstaan in 1850 in Zuid-Australië. Sir Robert Torrens, die de verkoop van land wilde vereenvoudigen en faciliteren, creëerde een systeem waarin een certificaat van eigendom de eigenaar ervan zou kunnen schenken. Dit certificaat moest na een doorzoeking van de juridische geschiedenis van het onroerend goed door een overheidsregistrant aan een koper worden afgegeven en zou toekomstige kopers een onbetwistbare geschiedenis van eigendom verschaffen.
Elke potentiële eiser van een onroerend goed dat niet op het Torrens-certificaat staat, hoe legitiem zijn of haar claim ook is, zou genoodzaakt zijn om een schadevergoedingsfonds van de overheid aan te vragen. Het Torrens-systeem omvat een door de overheid gesponsorde verzekeringspolis om geschillen over eigendomsrechten op te lossen, in plaats van de particuliere eigendomsverzekering die vandaag vereist is voor de verkoop van onroerend goed.
Het Torrens-systeem verspreidde zich door het Britse Gemenebest en naar de Verenigde Staten aan het einde van de 19e eeuw, maar wordt tegenwoordig beperkt gebruikt. In de VS blijft het een optioneel alternatief voor het akte-opnamesysteem in 10 staten.
Tegenwoordig lijkt een Torrens-certificaat vergelijkbaar met een autotitel uitgegeven door een lokale DMV. Het bevat fysieke details van het onroerend goed in kwestie, zoals grenzen, erfdienstbaarheden of doorgangsrechten, evenals de naam en adressen van individuele of bedrijfseigenaren en eventuele pandhouders.
Het Torrens-certificaatsysteem versus het vastleggen van daden
In tegenstelling tot het Torrens-systeem, houdt het opnamesysteem alle gegevens bij op een eigendom in een centraal gemeentelijk clearinghouse, vaak een provinciale registrar. Onder het opnamesysteem wordt het land vaak 'abstract eigendom' genoemd, over het abstract dat in handen is van een gemeentelijke autoriteit. Elke overdracht van eigendom onder dit systeem vereist een grondige zoekopdracht die idealiter eventuele onregelmatigheden in de geschiedenis van het onroerend goed zou blootleggen. In de late 19 e en vroege 20 e eeuw was de registratie van daden veel minder gecentraliseerd en geautomatiseerd dan nu. Sir Torrens wilde met zijn systeem transacties onder deze voorwaarden faciliteren.
Het Torrens-certificaat in actie
Torrens geschillen zijn nu zeldzaam, maar zoals in een geval in Hawaii in 2010 de suprematie van het certificaat aantoont bij het oplossen van geschillen. In dit geval claimde de staat Hawaï eigendom van ondergrondse en geothermische rechten verbonden aan een eigendom waarvan de titel in het bezit was van een familiedomein dat van plan was het land te splitsen voor wederverkoop. De familie bezat een titel uit 1938, uitgegeven door de Hawaii Land Court, waarin de claim van de staat op die mijnbouwrechten niet was opgenomen. In het geschil uit 2010 oordeelde de Land Court ten gunste van het landgoed, en verklaarde dat het Torrens-certificaat zoals uitgegeven in 1938 de staat niet in staat stelde rechten op ondergrondse activa in Hawaii te stellen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.