Inzicht in kapitaal- en financiële rekeningen in de betalingsbalans

De betalingsbalans (BOP) is het record van elke betaling of ontvangst tussen een land en zijn onderdanen met een ander land. De lopende rekening, de kapitaalrekening en de financiële rekening vormen de BOP van een land. Samen vertellen deze drie verhalen een verhaal over de toestand van een economie, haar economische vooruitzichten en haar strategieën om de gewenste doelen te bereiken.

Een grote hoeveelheid import en export kan bijvoorbeeld wijzen op een open economie die vrijhandel ondersteunt. Aan de andere kant kan een land dat weinig internationale activiteit op zijn kapitaal- of financiële rekening vertoont, een onderontwikkelde kapitaalmarkt hebben en weinig vreemde valuta het land binnenkomen in de vorm van directe buitenlandse investeringen.

Een lopende rekening registreert de stroom van goederen en diensten in en uit een land, inclusief materiële goederen, servicekosten, inkomsten uit toerisme en geld dat rechtstreeks naar andere landen wordt gestuurd, hetzij als hulp of verzonden naar gezinnen. Een financiële rekening meet de stijgingen of dalingen van internationale eigendomsactiva waaraan een land is verbonden, terwijl de kapitaalrekening de kapitaaluitgaven en totale inkomsten van een land meet.

Hier richten we ons op de kapitaal- en financiële rekeningen, die het verhaal vertellen van investeringen en kapitaalmarktreglementeringen in een bepaald land.

Belangrijkste leerpunten

• De betalingsbalans van een land bestaat uit de lopende rekening, de kapitaalrekening en de financiële rekening.
• De kapitaalrekening registreert de stroom van goederen en diensten in en uit een land, terwijl de financiële rekening de toename of afname van internationale eigendomsactiva meet.
• Positief kapitaal en financiële rekeningen betekenen dat een land meer schulden heeft dan credits, waardoor het een netto schuldenaar van de wereld is. Negatieve rekeningen maken van het land een netto schuldeiser.

De kapitaalrekening

De kapitaalrekening van een land verwijst naar alle internationale kapitaaloverdrachten. De totale uitgaven en inkomsten worden gemeten door de instroom en uitstroom van middelen in de vorm van investeringen en leningen die de economie in- en uitgaan. Een tekort geeft aan dat er meer geld naar buiten stroomt, terwijl een overschot aangeeft dat er meer geld naar binnen stroomt.

Naast niet-financiële en niet-geproduceerde activatransacties zijn ook inbegrepen:

• Omgang zoals schuldvergeving
• De overdracht van goederen en financiële activa door migranten die een land verlaten of binnenkomen
• De overdracht van eigendom op vaste activa en van ontvangen gelden voor de verkoop of verwerving van vaste activa
• Schenk- en erfbelasting
• Heffingen ter dood, patenten, auteursrechten, royalty's
• Niet-verzekerde schade aan vaste activa

Complexe transacties met zowel kapitaalgoederen als financiële vorderingen kunnen zowel in de kapitaal- als in de lopende rekening worden geregistreerd.

De financiële rekeningen

De financiële rekening van een land is verder opgesplitst in twee subrekeningen: de binnenlandse eigendom van buitenlandse activa en de buitenlandse eigendom van binnenlandse activa.

Als het binnenlandse eigendom van buitenlandse activa van de financiële rekening toeneemt, verhoogt dit de totale financiële rekening. Als het buitenlandse eigendom van binnenlandse activa toeneemt, neemt de totale financiële rekening af, dus de totale financiële rekening neemt toe als het buitenlandse eigendom van binnenlandse activa afneemt. Samen meten het binnenlandse eigendom van een land van buitenlandse activa en het buitenlandse eigendom van binnenlandse activa de internationale eigendom van activa waarmee het land is verbonden.

De financiële rekening behandelt geld dat verband houdt met buitenlandse reserves en particuliere investeringen in bedrijven, onroerend goed, obligaties en aandelen. Ook gedetailleerd in de financiële rekening zijn activa van de overheid, zoals speciale trekkingsrechten bij het Internationaal Monetair Fonds (IMF), of activa van de particuliere sector in andere landen, lokale activa in handen van buitenlanders - overheid en particulier - en buitenlandse directe investeringen (FDI) ).

Hoe ze werken

Kapitaal dat uit een land wordt overgedragen om te beleggen, wordt in een van deze twee rekeningen als een debet geregistreerd. Dit komt omdat geld de economie verlaat. Maar omdat het een investering is, is er een impliciet rendement. Dit rendement - of het nu een meerwaarde is uit een belegging in de portefeuille (een debitering onder de financiële rekening) of een opbrengst uit een directe investering (een debitering onder de kapitaalrekening) - wordt geregistreerd als een tegoed op de lopende rekening. Hier worden inkomsteninvesteringen vastgelegd in de BOP. Het tegenovergestelde is waar wanneer een land kapitaal ontvangt: het betalen van een rendement op genoemde investering zou als een debet op de lopende rekening worden genoteerd.

Het Bureau of Economic Analysis meet de kapitaalrekening in de VS.

Wat betekent dit?

In tegenstelling tot de lopende rekening, die naar verwachting een overschot of tekort zal hebben, moet de BOP nul zijn. Zo moeten de lopende rekening aan de ene kant en de kapitaal- en financiële rekening aan de andere kant elkaar compenseren.

Als een Groenland-onderdaan bijvoorbeeld een jas van een Canadees bedrijf koopt, krijgt Groenland een jas terwijl Canada het overeenkomstige bedrag aan valuta ontvangt. Om nul te bereiken, wordt een saldo aan het grootboek toegevoegd om de waarde-uitwisseling weer te geven. Volgens de Handleiding Betalingsbalans van het IMF is de betalingsbalansformule of identiteit samengevat als:

Zichtrekening + Financiële rekening + Kapitaalrekening + Balanspost = 0

Wanneer een economie echter over positieve kapitaal- en financiële rekeningen (een netto financiële instroom) beschikt, zijn de schulden van het land meer dan de credits vanwege een toename van verplichtingen aan andere economieën of een vermindering van claims in andere landen. Dit gaat meestal parallel met een tekort op de lopende rekening - een instroom van geld betekent dat het rendement op een investering een debet op de lopende rekening is. De economie gebruikt dus wereldwijde besparingen om te voldoen aan haar lokale investeringen en consumptie-eisen. Het is een netto schuldenaar voor de rest van de wereld.

Als de kapitaal- en financiële rekeningen negatief zijn (een netto financiële uitstroom), heeft het land meer vorderingen dan verplichtingen, hetzij vanwege een toename van vorderingen van de buitenlandse economie of een vermindering van verplichtingen van buitenlandse economieën. De lopende rekening zou in dit stadium een ​​overschot moeten vertonen, wat aangeeft dat de economie een netto-crediteur is en middelen aan de wereld verstrekt.

Liberale rekeningen

De kapitaal- en financiële rekeningen zijn met elkaar verweven omdat ze beide internationale kapitaalstromen registreren. In de hedendaagse wereldeconomie is de onbeperkte kapitaalbeweging van fundamenteel belang om de wereldhandel en uiteindelijk een grotere welvaart voor iedereen te waarborgen. Om dit te laten gebeuren, moeten landen echter een 'open' of 'liberaal' beleid hebben op het gebied van kapitaal en financiële rekeningen. Tegenwoordig implementeren veel opkomende economieën kapitaalliberalisatie - een proces dat beperkingen op kapitaalbewegingen opheft - als onderdeel van hun economisch hervormingsprogramma.

De liberalisering van de kapitaalrekening van een land kan wijzen op een verschuiving naar een gezond economisch beleid.

Deze onbeperkte kapitaalbeweging betekent dat regeringen, bedrijven en particulieren vrij zijn om kapitaal in andere landen te beleggen. Dit effent vervolgens de weg niet alleen voor meer DBI in industrieën en ontwikkelingsprojecten, maar ook voor portefeuille-investeringen in de kapitaalmarkt. Zo kunnen bedrijven die streven naar grotere markten en kleinere markten die meer kapitaal en binnenlandse economische doelen nastreven, uitbreiden naar de internationale arena, wat resulteert in een sterkere wereldeconomie.

De voordelen die het ontvangende land van DBI profiteert, zijn onder meer een instroom van buitenlands kapitaal in zijn land en het delen van technische en managementexpertise. Het voordeel voor een bedrijf dat een DBI maakt, is het vermogen om marktaandeel uit te breiden naar een buitenlandse economie en zo een hoger rendement te behalen. Sommigen beweren dat zelfs het binnenlandse politieke en macro-economische beleid van het land op een progressievere manier wordt beïnvloed omdat buitenlandse bedrijven die investeren in een lokale economie een waardevol belang hebben in het hervormingsproces van de lokale economie. Deze buitenlandse bedrijven worden deskundige adviseurs van de lokale overheid over beleid dat bedrijven zal vergemakkelijken.

Portfolio buitenlandse investeringen kunnen deregulering van de kapitaalmarkt en beursvolumes stimuleren. Door in meer dan één markt te beleggen, kunnen beleggers hun portefeuillerisico diversifiëren en tegelijkertijd hun rendement verhogen, die het gevolg is van beleggen in een opkomende markt. Een verdieping van de kapitaalmarkt, gebaseerd op een hervormende lokale economie en een liberalisering van de kapitaal- en financiële rekeningen, kan aldus de ontwikkeling van een opkomende markt versnellen.

Een beetje controle kan goed zijn

Afgezien van politieke ideologieën, geven sommige gezonde economische theorieën aan waarom enige controle op kapitaalrekeningen goed kan zijn. Denk aan de Aziatische financiële crisis in 1997. Sommige Aziatische landen openden hun economieën voor de wereld, en een ongekende hoeveelheid buitenlands kapitaal overschreed hun grenzen, meestal in de vorm van portefeuille-investeringen - een krediet op de financiële rekening en een debet op de lopende rekening. Dit betekende dat beleggingen op korte termijn waren en gemakkelijk te liquideren in plaats van op langere termijn.

Toen speculatie steeg en paniek zich over de hele regio verspreidde, gebeurde er eerst een ommekeer in kapitaalstromen, waarbij geld uit deze kapitaalmarkten werd getrokken. Aziatische economieën waren verantwoordelijk voor hun kortlopende verplichtingen (debet in de lopende rekening) omdat effecten werden verkocht voordat kapitaalwinsten konden worden geoogst. Niet alleen leed de aandelenmarktactiviteit, maar ook de buitenlandse reserves waren uitgeput, de lokale valuta's werden afgeschreven en de financiële crisis begon.

Analisten beweren dat financiële rampen misschien minder ernstig waren geweest als er controles op de kapitaalrekening waren geweest. Als het bedrag aan buitenlandse leningen bijvoorbeeld was beperkt (hetgeen een debet op de lopende rekening is), zou dit beperkte kortetermijnverplichtingen hebben en zou de economische schade minder ernstig zijn geweest.

Het komt neer op

De betalingsbalans van een land is een samenvatting van de internationale transacties van dat land met de rest van de wereld. Deze transacties zijn gecategoriseerd in de lopende rekening, de kapitaalrekening en de financiële rekening.

Lessen uit de Aziatische financiële crisis hebben geresulteerd in nieuwe debatten over de beste manier om kapitaal en financiële rekeningen te liberaliseren. Het IMF en de Wereldhandelsorganisatie hebben inderdaad historisch gezien de vrije handel in goederen en diensten ondersteund (liberalisering van de lopende rekening) en worden nu geconfronteerd met de complexiteit van kapitaalvrijheid. De ervaring heeft geleerd dat zonder enige controle een plotselinge omkering van kapitaalstromen niet alleen een economie kan vernietigen, maar ook kan leiden tot meer armoede voor een natie.