Free Rider Probleem
Wat is het Free Rider-probleem?Het free rider-probleem is de last voor een gedeelde bron die wordt veroorzaakt door het gebruik of overmatig gebruik door mensen die er niet hun eerlijke deel voor betalen of helemaal niets betalen.
Het free rider-probleem kan in elke community optreden, groot of klein. In een stedelijk gebied kan een gemeenteraad discussiëren over de vraag of en hoe forensen in de voorsteden moeten dwingen bij te dragen aan het onderhoud van zijn wegen en trottoirs of de bescherming van politie en brandweer. Een openbare radio of een uitzendstation besteedt zendtijd aan fondsenwerving in de hoop donaties van luisteraars die niet bijdragen te helpen.
Belangrijkste leerpunten
- Vrij rijden wordt beschouwd als een mislukking van het conventionele vrijemarktsysteem.
- Het probleem doet zich voor wanneer sommige leden van een gemeenschap er niet in slagen hun billijke aandeel in de kosten van een gedeelde bron bij te dragen.
- Hun falen om bij te dragen maakt de grondstof economisch onhaalbaar om te produceren.
Het Free Rider-probleem begrijpen
Het freerider-probleem is een probleem in de economie. Het wordt beschouwd als een voorbeeld van marktfalen. Dat wil zeggen, het is een inefficiënte verdeling van goederen of diensten die optreedt wanneer sommige personen meer dan hun billijke aandeel in de gedeelde bron mogen consumeren of minder betalen dan hun billijke aandeel in de kosten.
Vrij rijden verhindert de productie en consumptie van goederen en diensten via conventionele vrijemarktmethoden. Voor de freerider is er weinig stimulans om bij te dragen aan een collectieve hulpbron, omdat ze de voordelen ervan kunnen genieten, zelfs als ze dat niet doen. Bijgevolg kan de producent van het middel niet voldoende worden gecompenseerd. De gedeelde bron moet op een andere manier worden gesubsidieerd, anders wordt deze niet gemaakt.
Wanneer het probleem met de Free Rider zich voordoet
Het free rider-probleem als een economisch probleem doet zich alleen voor onder bepaalde voorwaarden:
- Wanneer iedereen een bron in onbeperkte hoeveelheden kan consumeren.
- Wanneer niemand het verbruik van iemand anders kan beperken.
- Wanneer iemand de hulpbron moet produceren en onderhouden. Dat wil zeggen, het is geen natuurlijk meer, het is een zwembad en iemand moest de aanleg en het onderhoud uitvoeren.
Economen wijzen erop dat geen enkel bedrijf vrijwillig goederen of diensten zou produceren onder deze voorwaarden. Wanneer het probleem van de free rider opdoemt, gaan bedrijven terug. De gedeelde bron wordt niet verstrekt, of een overheidsinstantie moet deze beschikbaar stellen met belastinggeld.
Als een economisch probleem doet zich het probleem voor wanneer iedereen een hulpbron in onbeperkte hoeveelheden kan consumeren, niemand de consumptie van iemand anders kan beperken, maar iemand moet de hulpbron produceren en onderhouden.
Positief is dat sommige mensen in elke gemeenschap laten zien dat ze een verantwoordelijkheid voelen om hun billijke aandeel te betalen. Een combinatie van een hoog gevoel van vertrouwen, positieve wederkerigheid en een gevoel van collectieve plicht maakt hen bereid om hun eerlijke aandeel te betalen.
Voorbij economie
Het free rider-probleem kan opduiken wanneer de resource door iedereen wordt gedeeld en gratis voor iedereen is. Zoals lucht. Als een gemeenschap vrijwillige vervuilingsnormen vaststelt die alle inwoners aanmoedigen om op koolstof gebaseerde brandstoffen te verminderen, zullen velen positief reageren. Maar sommigen zullen weigeren hun gewoontes aan te passen. Als genoeg de normen volgt, zal de luchtkwaliteit verbeteren en zullen alle bewoners evenveel profiteren, zelfs de free riders.
01:15Free Rider Probleem
Oplossingen voor het probleem van vrij rijden
Gemeenschappen met een probleem van freerijden kunnen verschillende oplossingen proberen.
- De overheid pakt het probleem aan door belastingdollars te verzamelen en te verdelen om openbare diensten te subsidiëren. Theoretisch zijn belastingen evenredig aan het inkomen, zodat een eerlijke kostendeling kan worden bereikt.
- Community's kunnen van hun openbare bron een privé- of clubbron maken en hiervoor contributie in rekening brengen om ervoor te zorgen dat iedereen die er gebruik van maakt daaraan bijdraagt.
- Community's kunnen iedereen een kleine vergoeding opleggen. Dit beperkt overconsumptie en kan in de loop van de tijd zelfs altruïstisch gedrag stimuleren. Dat wil zeggen, veel mensen vinden het leuk om een kleine bijdrage te leveren aan een hulpbron die ze gebruiken.