Vrijwillige reserve
Vrijwillige reserve is een monetaire reserve die door verzekeringsmaatschappijen wordt aangehouden. Overheidsinstellingen reguleren vaak de reserveverplichtingen van financiële instellingen en verzekeringsmaatschappijen om hun solvabiliteit te waarborgen. Vrijwillige reserves staan bekend als aanvullend aangehouden liquide middelen.
ONDERBREKING Vrijwillige reserve
Verzekeringsmaatschappijen houden vrijwillige reserves aan om financieel stabieler te lijken en hun liquiditeitsratio's te verbeteren. Dergelijke vereisten worden vaak intern overeengekomen door de verzekeraar en niet wettelijk bepaald. Staatsregelgevers gebruiken hulpmiddelen van het Insurance Regulatory Information System of IRIS, beheerd door de National Association of Insurance Commissioners (NAIC) om de solvabiliteit van verzekeringsmaatschappijen te bepalen.
Het wettelijk verplichte informatiesysteem voor verzekeringen ontgint de financiële informatie die door verzekeringsmaatschappijen is ingediend om ratio's te berekenen die kunnen worden gebruikt om te bepalen welke verzekeringsmaatschappijen te maken hebben met solvabiliteitsproblemen. IRIS bepaalt een bereik van verhoudingswaarden die als aanvaardbaar worden beschouwd, waarbij uitwendige waarden aangeven dat een verzekeraar nader moet worden onderzocht.
Het IRIS-systeem genereert automatisch financiële ratio's op basis van de financiële overzichten die verzekeringsmaatschappijen moeten indienen bij verzekeringsregelgevers. Rapporten die uit deze ratio's worden gegenereerd, geven een lijst weer van elke beoordeelde verzekeringsmaatschappij, de financiële ratio's die voor elke onderneming zijn afgeleid en de bereiken waarbinnen elke financiële ratio zou moeten vallen. Bedrijven die buiten het gebruikelijke bereik vallen, worden onder de aandacht van toezichthouders gebracht.
Reserves evenwichtswet
Voor verzekeraars zijn reserves een evenwichtsoefening. Ze zullen proberen de minimumnormen te handhaven die vereist zijn door de regelgevende instanties van de staat, maar door reserves te vergroten die verder gaan dan kapitaal, dat kan worden gebruikt om meer waarde voor belanghebbenden te creëren. Voor verzekeraars van onroerend goed en ongevallen ontmoedigen verschillende belastingwetten en boekhoudpraktijken hen om overtollig geld opzij te zetten voor onvoorziene gebeurtenissen zoals rampen.
Standaardreserveniveaus omvatten 8 tot 12% van de totale inkomsten van de verzekeraars. Deze eisen zijn nooit echt vastgelegd, omdat ze afhankelijk zijn van het soort risico's dat een bedrijf momenteel heeft aangenomen.
Reserve-eisen zijn een veranderend veld voor toezichthouders. In 2016, na een NAIC-rapport waarin iets werd aanbevolen dat 'principe-gebaseerd reserveren' voor levensverzekeringsmaatschappijen wordt genoemd, zijn ongeveer 46 staten overgegaan tot wijziging van de oude formules om een nieuwere, meer gecompliceerde realiteit weer te geven voor de groeiende verscheidenheid aan producten die levensverzekeringsmaatschappijen verkopen. De nieuwe formules zijn bedoeld om te corrigeren voor economische omstandigheden of de ervaring van een verzekeraar in de branche, in plaats van one-size-fits-all toe te passen op alle berekeningen voor het geld van een verzekeraar, de zogenaamde reserves. NAIC had ontdekt dat de oude formules hadden geleid tot reserves die soms buitensporig en soms onvoldoende waren.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.