Wat het ministerie van huisvesting en stedelijke ontwikkeling doet

Het doel van het Amerikaanse ministerie van Volkshuisvesting en Stedelijke Ontwikkeling (HUD) is om hulp bij huisvesting en gemeenschapsontwikkeling te bieden en ervoor te zorgen dat iedereen toegang heeft tot "eerlijke en gelijke" huisvesting. Om deze doelen te bereiken, loopt of neemt het deel aan vele programma's die bedoeld zijn om het eigenwoningbezit te ondersteunen, veilige en betaalbare huurwoningen te vergroten, dakloosheid te verminderen en woningdiscriminatie te bestrijden. Dit artikel geeft een algemeen overzicht van wat HUD doet en hoe het erin is geslaagd en zijn doelen in de loop der jaren niet heeft bereikt.

Wie voert HUD uit? Wat doet het bureau?

HUD werd opgericht in 1965. Het is een kabinet-regeringsagentschap, wat betekent dat het hoofd van het agentschap, de secretaris genoemd, wordt benoemd door de president en goedgekeurd met een gewone meerderheid van stemmen in de Senaat, dan die positie bekleedt totdat een nieuwe president neemt kantoor. In het geval van een grote catastrofe staat de HUD-secretaris op de 11e plaats om de president op te volgen, na hogere kabinetsfunctionarissen zoals de staatssecretaris en minister van Financiën. De POTUS is de baas van de HUD-secretaris.

De voorganger van HUD was de Housing and Home Finance Agency, opgericht in 1947. De betrokkenheid van de federale overheid bij huisvesting reikt echter veel verder dan de oprichting van beide bureaus. In 1918 bijvoorbeeld financierde de overheid huizen gebouwd voor werknemers in industrieën die bijdragen aan de inspanningen van de Eerste Wereldoorlog.

Het mandaat van HUD is om toezicht te houden op verschillende federale huisvestingsprogramma's ter bevordering van eerlijke en gelijke huisvesting. In het kader van het strategisch plan 2014-2018 van HUD is het overkoepelende doel van de afdeling "de mogelijkheid voor alle Amerikanen uit te breiden." Om dit doel te bereiken, is HUD van plan de Amerikaanse huizenmarkt te versterken; zorg voor voldoende, betaalbare huurwoningen; de levenskwaliteit van mensen verbeteren door hun huisvesting te verbeteren; en versterk gemeenschappen. Sinds de huisvestingscrisis heeft HUD geprobeerd om worstelende huiseigenaren weer op de been te helpen door middel van verhindering, betaalbare huisvesting en revitalisering van de gemeenschap. HUD houdt ook toezicht op de Federal Housing Administration (FHA), die het Congres in 1934 heeft opgericht. De FHA staat vooral bekend om zijn hypotheekverzekeringsprogramma, waarmee huizenkopers een FHA-woninglening kunnen krijgen wanneer ze niet in aanmerking komen voor een conventionele hypotheek vanwege een lage credit score, lage aanbetaling of geschiedenis van faillissement of afscherming. (L14)

HUD houdt toezicht op verschillende programma's en regels waar u misschien van heeft gehoord. De Fair Housing Act, aangenomen in 1968, regelt het grootste deel van de woningmarkt en verbiedt discriminatie op basis van ras, kleur, nationale afkomst, religie, geslacht, familiale status of handicap wanneer een woning wordt verhuurd of verkocht of wanneer een huiszoeker een hypotheek aanvraagt. (L10) Het Community Development Block Grant-programma verleent subsidies aan buurten die overeenkomen de middelen te gebruiken op een manier die vooral ten goede komt aan inwoners met een laag of gemiddeld inkomen, die sloppenwijken of plaag voorkomen of elimineren, of die urgente gemeenschapsproblemen aanpakken, zoals herstel na natuurrampen, die de gezondheid en het welzijn van de bewoners bedreigen. (L15)

Er is ook het Housing Choice Voucher-programma, gewoonlijk sectie 8 genoemd, dat gezinnen met een laag inkomen, ouderen en gehandicapten helpt bij het betalen van huurwoningen die voldoen aan of hoger zijn dan de minimale gezondheids- en veiligheidsnormen. (L9) Huur hoeft niet te worden gelokaliseerd in gesubsidieerde huisvestingsprojecten en lokale woningcorporaties zijn verantwoordelijk voor de distributie van de vouchers. (L9)

Hoe HUD communities helpt

HUD zegt dat het de dakloosheid van veteranen sinds 2010 met 24% heeft verminderd, 3, 9 miljoen gezinnen heeft geholpen huizen te kopen in de afgelopen vijf jaar en meer dan 450.000 gezinnen heeft geholpen om marktafscherming te voorkomen in 2013. HUD heeft ook een aantal casestudies ontwikkeld om programma's te benadrukken die het als successen beschouwt .

In Portland, Oregon, droeg HUD $ 3, 3 miljoen bij aan de financiering van Bud Clark Commons, een LEED Platinum-gecertificeerde ontwikkeling van acht verdiepingen met zowel tijdelijke als permanente huisvesting voor daklozen. Het complex huisvest ook diensten voor case-management om daklozen te helpen problemen zoals geestesziekten, chemische verslavingen en werkloosheid te overwinnen. Sinds de opening in 2011 heeft het Lagerhuis meer dan 7.000 daklozen gediend, 3.600 verbonden met sociale voorzieningen en 350 in permanente huisvesting geplaatst. Het grootste deel van de financiering van de ontwikkeling kwam van belastingverhogende financiering en lage inkomensbelastingkredieten van de stad Portland, maar de financiering van HUD vulde de gaten.

HUD heeft ook bijgedragen aan de financiering van een Anchorage, Alaska, revitalisatieprogramma dat in 2004 is gestart in een oudere wijk met de naam Mountain View. HUD verstrekte $ 1, 7 miljoen aan leninggaranties en $ 1, 5 miljoen aan subsidies voor economische ontwikkeling voor het Mountain View Service Center, onderdeel van een commercieel restauratieproject voor corridors. De bevolking van de wijk is toegenomen en de omzet van bewoners is gedaald in de 10 jaar sinds het begin van het project. Het gemiddelde gezinsinkomen is met ongeveer 33% gestegen en het percentage afgestudeerden op de middelbare school is verbeterd.

Een derde succesverhaal komt uit El Paso, Texas, waar ongeveer $ 11 miljoen van de $ 14 miljoen werd gebruikt om een ​​betaalbare woningbouw van 73 eenheden voor senioren met zeer lage inkomens te creëren. De Paisano Green Community beschikt over nul netto energieverbruik, LEED Platinum-certificering en gemiddelde maandelijkse energiekosten van $ 18, 30 per appartement en $ 21, 11 per herenhuis ondanks het dessertklimaat van El Paso, waar de zomerhoogtes halverwege de jaren 90 zijn en de winter dieptepunten in de '30.

Kritieken op HUD

Een primaire kritiek op HUD komt van organisaties en personen die een beperkte overheid ondersteunen. Ze zeggen dat overheidsprogramma's vaak niet werken zoals bedoeld (L5) en dat de activiteiten van HUD het best worden overgelaten aan lokale overheden en de particuliere sector. Ze hebben ook kritiek op de hoeveelheid middelen die de belastingbetaler HUD gebruikt. (L4) Volgens het Cato Institute zal een vrije markt en een beperkte overheid georiënteerde openbare beleidsonderzoeksorganisatie gevestigd in Washington, DC, (L12) HUD "$ 42 miljard uitgeven in 2014, of ongeveer $ 341 voor elk Amerikaans huishouden." jaar 2015 bedraagt ​​het budgetverzoek van HUD $ 46, 66 miljard, waarvan 84% verwacht dat het departement zal uitgeven aan huurhulp, sociale woningbouw en hulp bij daklozen.

Naast brede kritiek op het bureau, zijn er ook kritieken op individuele HUD-programma's. Op sommige locaties is er zoveel vraag naar sectie 8-vouchers dat er lange wachtlijsten zijn; wachtlijsten kunnen zelfs worden gesloten in gebieden met een zeer hoge vraag. En hoewel het programma deelnemers toelaat om beschikbare woningen te huren, zijn in de praktijk hun keuzes vaak ernstig beperkt en zijn de opties ongewenst. Critici voegen eraan toe dat vouchers uit sectie 8 de neiging hebben gezinnen met een laag inkomen te concentreren in arme buurten. Omdat HUD de waarde van zijn vouchers soms te laag instelt voor de omstandigheden op de lokale woningmarkt, zijn weinig verhuurders bereid de vouchers te accepteren. Sommigen van degenen die het systeem misbruiken. Het programma legt ook jaarlijkse huisveiligheidsinspecties op aan verhuurders die huurders verhuren aan sectie 8 en staat erom bekend dat ze verhuurders enkele maanden te laat betalen.

Volgens het Cato Institute heeft HUD ook subsidie ​​verstrekt die is misbruikt, heeft het onnodige subsidies gegeven aan ontwikkelaars op kosten van de belastingbetaler en heeft het een aantal incidenten meegemaakt met betrekking tot wanbeheer, politieke manipulatie, corruptie en fraude. Het Cato Institute zegt ook dat de druk van HUD op Fannie Mae en Freddie Mac om leningen aan risicovolle kredietnemers te vergemakkelijken, heeft bijgedragen aan de recente huisvestingscrisis.

Het komt neer op

Zoals bij alle overheidsdiensten, heeft HUD aanhangers die denken dat zijn middelen goed worden besteed en zijn programma's effectief zijn, en het heeft lasteraars die denken dat zijn middelen verkeerd zijn toegewezen en zijn programma's onnodig en in het slechtste geval schadelijk zijn. Er zijn voorbeelden uit de praktijk van mensen die zijn geholpen en mensen die schade hebben geleden door de regels en programma's. Uiteindelijk is het moeilijk om slechts één entiteit de schuld te geven of te prijzen wanneer zoveel factoren de huisvesting in de Verenigde Staten beïnvloeden.