Waar verwijst "pistolen en boter" naar?

Wapens en boter verwijst in het algemeen naar de dynamiek van de toewijzingen van een federale overheid aan defensie versus sociale programma's bij het nemen van een budget. Beide gebieden kunnen van cruciaal belang zijn voor de economie van een land. Afhankelijk van de wereldwijde veiligheidsomgeving kan defensie voorrang krijgen op sociaal, met name in tijden van oorlog. Oorlogstijden kunnen een aanzienlijk effect hebben op de economie en de maatschappelijke ontwikkeling van een land.

Oorsprong en gebruik

De term kanonnen en boter is door de geschiedenis heen gekoppeld aan de uitdagingen van oorlog en de onderhandelingen over defensie-uitgaven. Het gebruik ervan varieerde van geweren en boter, geweren versus boter en geweren of boter. Velen volgen de betekenis van de uitdrukking tot het begin van de Eerste Wereldoorlog en het protesterende ontslag van minister van Buitenlandse Zaken William Bryan. Bryan was sterk gekant tegen de hoge kosten en risico's van nitraten voor pistoolpoeder. Zijn ontslag werd gevolgd door de National Defense Act van 1916, die probeerde te helpen bij het identificeren van een nitraatproductielocatie in Alabama die anders de nationale defensie-inspanningen in oorlogstijd en chemische bemesting zou dienen.

Door de jaren heen hebben politici de uitdrukking geweren en boter ontwikkeld voor gebruik op alle gebieden van budgettaire budgettering waar een aanzienlijke wisselwerking bestaat tussen defensie en sociaal. Over het algemeen gebruiken politici vaak argumenten van 'wapens of boter' om standpunten te formuleren over nationale prioriteiten die van invloed zijn op de economie van een land.

Fiscale budgettering van de overheid

De Verenigde Staten zijn van oudsher de wereldleider in defensie-uitgaven. De uitgaven voor defensie piekten tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen de VS 716 miljard dollar aan militaire uitgaven rapporteerden, vergeleken met ongeveer 414 miljard dollar door de Duitsers. De allocaties van Rusland aan militairen klommen in de omgeving van na de Tweede Wereldoorlog en kwamen bijna overeen met de uitgaven van de VS tot het einde van de jaren 80, toen de uitgaven van Rusland afnamen en de VS verlieten om wereldleider te blijven.

Elk jaar zijn de president van de Verenigde Staten en het Congres betrokken bij het vaststellen van de budgettaire begroting die loopt van oktober tot september. De president presenteert zijn budgetplan ongeveer anderhalf jaar van tevoren, gevolgd door grote debatten in de Tweede Kamer en de Senaat over het definitieve budget.

Het Amerikaanse budget is hoofdzakelijk onderverdeeld in twee categorieën: verplicht en discretionair. De verplichte categorie is algemeen afgestemd op boter, terwijl discretionair defensie omvat en wordt geassocieerd met wapens. Verplichte uitgaven omvatten subsidiabiliteitsprogramma's die de gezondheid van de burgers van de natie helpen ondersteunen. Bij verplichte uitgaven houdt de overheid rekening met programma's als sociale zekerheid, medicijnen, Medicaid, hulp bij huisvesting en welzijn. Bij de uitgaven voor discretionaire defensie wijst de overheid middelen toe aan de nationale veiligheid via het ministerie van Defensie, het ministerie van Buitenlandse Zaken en Binnenlandse Veiligheid. In 2018 en 2019 besteedden de VS 15% van het budget aan defensie, respectievelijk $ 622 miljard en $ 644 miljard. Dit in vergelijking met ongeveer 62% voor verplichte programma's in 2019.

In het algemeen hebben toewijzingen aan boterprogramma's in de verplichte categorie in het algemeen een groter precedent in vredestijd. Defensie-uitgaven kunnen echter een aanzienlijke toename van oorlog of verhoogde veiligheid vereisen, waardoor fondsen uit belangrijke sociale programma's kunnen worden getrokken.

Grafische economische representaties en overwegingen

Bij het bespreken van kanonnen versus boteruitgaven zijn er een aantal belangrijke economische concepten die ook vaak parallel worden beschouwd. Een klassiek voorbeeld is de productiemogelijkheidgrens (PPF), die de relatie definieert tussen de productie van goederen met inachtneming van de opportuniteitskosten. De PPF kan worden gebruikt bij het bestuderen van uitgaven voor pistolen en boter. De curve definieert de maximale niveaus die kunnen worden gebruikt voor verdediging versus sociaal. In de onderstaande curve toont de grafiek een hypothetische grafische weergave.

In deze grafiek zou de maximale financiering voor boter 1.000 pond boter en nul kanonnen produceren. Omgekeerd kan maximale financiering voor kanonnen 200 kanonnen en nul pond boter produceren. Bij het plotten van de curve op verschillende toewijzingspunten, geeft de weergave het saldo weer dat optreedt bij het gelijktijdig gebruiken van fondsen voor zowel boter als pistolen met een beperkt bedrag van de totale beschikbare financiering.