Waarom China Amerikaanse schulden met staatsobligaties koopt

China heeft de afgelopen decennia gestaag US Treasury-effecten opgebouwd. Vanaf mei 2019 bezit de Aziatische natie $ 1, 11 biljoen, of ongeveer 5%, van de Amerikaanse staatsschuld van $ 22 biljoen, wat meer is dan enig ander buitenland

Terwijl de handelsoorlog tussen de twee economieën escaleert, zoeken leiders aan beide kanten naar extra financieel arsenaal. Sommige analisten en beleggers vrezen dat China deze Treasurys als vergelding zou kunnen dumpen en dat deze bewapening van haar belangen de rentetarieven zou verhogen, wat de economische groei zou kunnen schaden.

De vraag is of China - 's werelds grootste productiehub en een exportgestuurde economie met een snelgroeiende bevolking - probeert de Amerikaanse markten te' afkopen 'door zijn schuldaccumulatie, of is er sprake van gedwongen acceptatie? Dit artikel bespreekt het bedrijf achter de voortdurende Chinese aankoop van Amerikaanse schulden.

Chinese economie

China is vooral een productiehub en een exportgestuurde economie. Uit handelsgegevens van het US Census Bureau blijkt dat China sinds 1985 een groot handelsoverschot met de VS heeft. Dit betekent dat China meer goederen en diensten aan de VS verkoopt dan de VS aan China. Chinese exporteurs ontvangen Amerikaanse dollars (USD) voor hun goederen die naar de VS worden verkocht, maar ze hebben Renminbi (RMB of yuan) nodig om hun werknemers te betalen en lokaal geld op te slaan. Ze verkopen de dollars die ze via export ontvangen om RMB te krijgen, wat het aanbod in USD verhoogt en de vraag naar RMB verhoogt.

De centrale bank van China (People's Bank of China - PBOC) heeft actieve interventies uitgevoerd om deze onbalans tussen de Amerikaanse dollar en de yuan op lokale markten te voorkomen. Het koopt de beschikbare overtollige Amerikaanse dollars van de exporteurs en geeft hen de vereiste yuan. PBOC kan indien nodig yuan afdrukken. In feite creëert deze interventie van de PBOC een schaarste aan Amerikaanse dollars, waardoor de USD-tarieven hoger blijven. China accumuleert dus USD als forex-reserves.

Waarom koopt China Amerikaanse staatsobligaties ">

Zelfcorrigerende valutastroom

De internationale handel waarbij twee valuta's betrokken zijn, heeft een zelfcorrigerend mechanisme. Stel dat Australië een tekort op de lopende rekening heeft, dat wil zeggen dat Australië meer importeert dan exporteert (scenario 1). De andere landen die goederen naar Australië verzenden, ontvangen Australische dollars (AUD), dus er is een enorm aanbod van AUD op de internationale markt, waardoor de AUD in waarde daalt ten opzichte van andere valuta's.

Deze daling in AUD zal de Australische export echter goedkoper en duurder maken. Geleidelijk zal Australië meer gaan exporteren en minder importeren, vanwege de lager gewaardeerde valuta. Dit zal uiteindelijk het oorspronkelijke scenario omkeren (scenario 1 hierboven). Dit is het zelfcorrigerende mechanisme dat regelmatig voorkomt in de internationale handel en forexmarkten, met weinig of geen tussenkomst van een autoriteit.

De behoefte van China aan een zwakke Renminbi

China's strategie is om door export geleide groei te handhaven, wat het helpt bij het genereren van banen en het in staat stelt om, door een dergelijke voortdurende groei, zijn grote bevolking productief betrokken te houden. Omdat deze strategie afhankelijk is van de export (meestal naar de VS), vereist China RMB om een ​​lagere valuta te hebben dan de USD en dus goedkopere prijzen te bieden.

Als de PBOC stopt met interfereren - op de eerder beschreven manier - zou de RMB zichzelf corrigeren en in waarde waarderen, waardoor de Chinese export duurder wordt. Het zou leiden tot een grote werkloosheidscrisis door het verlies van exportactiviteiten.

China wil zijn goederen concurrerend houden op de internationale markten, en dat kan niet gebeuren als de RMB het op prijs stelt. Daarom houdt het de RMB laag in vergelijking met de USD met behulp van het beschreven mechanisme. Dit leidt echter tot een enorme opstapeling van USD als forexreserves voor China.

PBOC Strategie en Chinese inflatie

Hoewel andere arbeidsintensieve, exportgestuurde landen zoals India vergelijkbare maatregelen nemen, doen ze dit slechts in beperkte mate. Een van de belangrijkste uitdagingen die voortvloeit uit de geschetste aanpak is dat deze leidt tot een hoge inflatie.

China heeft een strakke, door de staat gedomineerde controle over zijn economie en is in staat om de inflatie te beheren via andere maatregelen zoals subsidies en prijscontroles. Andere landen hebben niet zo'n hoog niveau van controle en moeten toegeven aan de marktdruk van een vrije of gedeeltelijk vrije economie. Bovendien kan China, als een sterke natie, elke politieke druk van andere importerende landen weerstaan, wat meestal niet haalbaar is in het geval van andere landen. Japan moest bijvoorbeeld toegeven aan de eisen van de VS in de jaren tachtig, toen het probeerde de JPY-tarieven te verlagen ten opzichte van de USD.

Gebruik van USD-reserves in China

China heeft vanaf juli 2019 ongeveer US $ 3.103 biljoen. Net als de VS exporteert het ook naar andere regio's zoals Europa. De euro vormt de tweede grootste tranche van Chinese forexreserves. China moet zulke enorme voorraden investeren om ten minste het risicovrije tarief te verdienen. Met triljoenen Amerikaanse dollars heeft China de Amerikaanse .Teaseas gevonden om de veiligste beleggingsbestemming voor Chinese forex-reserves te bieden.

Er zijn meerdere andere investeringsbestemmingen beschikbaar. Met eurovoorraden kan China overwegen te investeren in Europese schulden. Mogelijk kunnen zelfs Amerikaanse dollarvoorraden worden geïnvesteerd om relatief betere rendementen te behalen uit Euro-schulden.

China erkent echter dat stabiliteit en veiligheid van investeringen voorrang hebben op al het andere. Hoewel de eurozone nu ongeveer 18 jaar bestaat, is deze nog steeds onstabiel. Het is zelfs niet zeker of de Eurozone (en Euro) op de middellange tot lange termijn zullen blijven bestaan. Een activaswap (Amerikaanse schuld in euro-schuld) wordt daarom niet aanbevolen, vooral in gevallen waarin het andere actief als risicovoller wordt beschouwd.

Andere beleggingscategorieën zoals onroerend goed, aandelen en schatkist van andere landen zijn veel riskanter in vergelijking met Amerikaanse schulden. Forex reserve geld is geen extra geld om weg te worden gegokt in risicovolle effecten bij gebrek aan hogere rendementen.

Een andere optie voor China is om de dollars elders te gebruiken. De dollars kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt om landen in het Midden-Oosten te betalen voor olievoorraden. Maar ook die landen zullen de dollars moeten investeren die ze ontvangen. Als gevolg van de acceptatie van de dollar als internationale handelsvaluta, bevindt elk dollaraanbod zich uiteindelijk in de forexreserve van een land, of in de veiligste investering - Amerikaanse staatsobligaties.

Nog een reden voor China om continu US Treasurys te kopen, is de gigantische omvang van het Amerikaanse handelstekort met China. Het maandelijkse tekort ligt rond de $ 25-35 miljard, en met zoveel geld zijn Treasurys waarschijnlijk de best beschikbare optie voor China. Het kopen van US Treasurys verbetert de geldhoeveelheid en kredietwaardigheid van China. Het verkopen of ruilen van dergelijke Treasurys zou deze voordelen ongedaan maken.

Impact van China dat Amerikaanse schulden koopt

Amerikaanse schuld biedt de veiligste hemel voor Chinese forex-reserves, wat feitelijk betekent dat China leningen aan de VS aanbiedt, zodat de VS de goederen die China produceert, kunnen blijven kopen.

Zolang China dus een exportgestuurde economie heeft met een enorm handelsoverschot met de VS, zal het US dollars en Amerikaanse schulden blijven opstapelen. Chinese leningen aan de VS, door de aankoop van Amerikaanse schulden, stellen de VS in staat Chinese producten te kopen. Het is een win-win situatie voor beide landen, waarbij beide profiteren. China krijgt een enorme markt voor zijn producten en de VS profiteren van de economische prijzen van Chinese goederen. Naast hun welbekende politieke rivaliteit zijn beide naties (vrijwillig of onwillig) opgesloten in een staat van onderlinge afhankelijkheid waarvan beide profiteren en die waarschijnlijk zullen voortduren.

USD als reservevaluta

In feite koopt China de huidige 'reservevaluta'. Tot de 19e eeuw was goud de wereldwijde standaard voor reserves. Het werd vervangen door het Britse pond sterling. Vandaag zijn het de US Treasurys die als de veiligste worden beschouwd.

Afgezien van de lange geschiedenis van het gebruik van goud door meerdere landen, biedt de geschiedenis ook gevallen waarin veel landen enorme reserves aan Britse ponden (GBP) hadden in het tijdperk na de Tweede Wereldoorlog. Deze landen waren niet van plan hun GBP-reserves uit te geven of in het VK te investeren, maar hielden het Britse pond puur als veilige reserves aan. Toen die reserves werden verkocht, werd het VK echter geconfronteerd met een valutacrisis. De economie verslechterde als gevolg van het overaanbod van zijn valuta, wat leidde tot hoge rentetarieven. Zal hetzelfde met de VS gebeuren als China besluit zijn Amerikaanse schuldposities te lossen?

Welnu, het is vermeldenswaard dat het heersende economische systeem na het WO II-tijdperk het VK verplichtte een vaste wisselkoers te handhaven. Vanwege die beperkingen en het ontbreken van een flexibel wisselkoerssysteem, heeft de verkoop van de GBP-reserves door andere landen ernstige economische gevolgen voor het VK veroorzaakt. Aangezien de Amerikaanse dollar echter een variabele wisselkoers heeft, is elke verkoop door een land met enorme Amerikaanse schuld- of dollarreserves zullen leiden tot aanpassing van de handelsbalans op internationaal niveau. De ontladen VS-reserves door China zullen ofwel eindigen met een ander land of terugkeren naar de VS.

De gevolgen voor een dergelijke lossing voor China zouden slechter zijn. Een overaanbod van Amerikaanse dollars zou leiden tot een daling van de USD-tarieven, waardoor de RMB-waarderingen hoger zouden worden. Het zou de kosten van Chinese producten verhogen, waardoor ze hun concurrentiële prijsvoordeel verliezen. China is misschien niet bereid om dat te doen, omdat het weinig economisch zinvol is.

Als China (of een ander land dat een handelsoverschot heeft met de VS) stopt met het kopen van US Treasurys of zelfs zijn Amerikaanse forex-reserves begint te dumpen, zou zijn handelsoverschot een handelstekort worden - iets wat geen exportgerichte economie zou willen, zoals ze zouden doen als gevolg daarvan slechter af zijn.

De aanhoudende zorgen over het toegenomen bezit van China van US Treasurys of de angst voor Beijing om ze te dumpen zijn niet gewenst. Zelfs als zoiets zou gebeuren, zouden de dollars en schuldbewijzen niet verdwijnen. Ze zouden andere kluizen bereiken.

Risicoperspectief voor de VS.

Hoewel deze voortdurende activiteit ertoe heeft geleid dat China crediteur van de VS werd, is de situatie voor de VS misschien niet zo slecht. Gezien de gevolgen die China zou ondervinden van de verkoop van zijn Amerikaanse reserves, zal China (of een andere natie) waarschijnlijk afzien van dergelijke acties. Zelfs als China zou doorgaan met de verkoop van deze reserves, kunnen de VS, als vrije economie, zoveel dollars drukken als nodig is. Het kan ook andere maatregelen nemen, zoals Quantitative Easing (QE). Hoewel het drukken van dollars de waarde van zijn valuta zou verlagen, waardoor de inflatie zou toenemen, zou het eigenlijk ten gunste van de Amerikaanse schuld werken. De reële aflossingswaarde zal evenredig dalen met de inflatie - iets goeds voor de schuldenaar (VS), maar slecht voor de schuldeiser (China).

Hoewel het begrotingstekort van de VS is toegenomen, blijft het risico dat de VS in gebreke blijven met zijn schuld vrijwel nul (tenzij een politiek besluit daartoe wordt genomen). In feite is het mogelijk dat de VS China niet nodig heeft om voortdurend zijn schuld te kopen; China heeft eerder de VS meer nodig om zijn voortdurende economische welvaart te verzekeren.

Risicoperspectief voor China

Aan de andere kant moet China zich zorgen maken over het lenen van geld aan een land dat ook de onbeperkte autoriteit heeft om het in elk bedrag af te drukken. Hoge inflatie in de VS zou nadelige gevolgen hebben voor China, omdat de reële aflossingswaarde aan China zou worden verlaagd in het geval van hoge inflatie in de VS Willens of onwillig, zal China de Amerikaanse schuld moeten blijven kopen om prijsconcurrentievermogen voor zijn export op internationaal niveau.

Het komt neer op

Geopolitieke realiteiten en economische afhankelijkheden leiden vaak tot interessante situaties in de mondiale arena. China's voortdurende aankoop van Amerikaanse schulden is zo'n interessant scenario. Het blijft zorgen baren dat de VS een netto-schuldenland worden, vatbaar voor de eisen van een crediteurenland. De realiteit is echter niet zo somber als het lijkt, want dit type economische regeling is in feite een win-win voor beide landen.