Waarom wordt Jersey van het Verenigd Koninkrijk als een belastingparadijs beschouwd?

Jersey, een eiland van 45 vierkante kilometer voor de kust van Frankrijk, valt onder de Britse monarchie maar behoudt volledige financiële en politieke autonomie. Het eiland heeft zijn autonomie en singuliere constitutionele relatie met Groot-Brittannië gebruikt om eeuwenlang een zekere mate van fiscale onafhankelijkheid te handhaven, en de winstbewuste mensen maken al bijna even lang gebruik van de belastingwetten van Jersey.

Al in de late zeventiende eeuw trok Jersey de aandacht van Britse functionarissen als een hub voor internationale smokkel, maar Groot-Brittannië slaagde er niet in om de regering van het eiland ten val te brengen.

Belangrijkste leerpunten

• Jersey wordt al in de 17e eeuw gebruikt voor internationale smokkel.
• Rijke Britten hebben rijkdom verplaatst of overgedragen vanwege het gebrek aan belastingen.
• Inwoners van Jersey betalen inkomstenbelastingtarieven van 20%.

Jersey verwierf voor het eerst een reputatie als belastingparadijs in de jaren 1920, toen rijke Britten naar het eiland begonnen te verhuizen, of, in veel gevallen, gewoon hun rijkdom naar het eiland overdroegen om te profiteren van het gebrek aan rijkdom en successierechten.

In 1928 introduceerde de regering van Jersey een inkomstenbelasting van 2, 5%. Onder de Duitse bezetting van de Kanaaleilanden werd de inkomstenbelasting verhoogd tot 20%, waar deze blijft, maar het eiland heeft nog steeds geen erfbelasting, rijkdom, vennootschapsbelasting of vermogenswinstbelasting. Terwijl deposito's van rijke individuen de schatkist van de natie vulden, bracht de onthulling dat bijna elke belasting in Jersey kon worden vermeden het bankbedrijf op het eiland tot rust, waardoor een van de meest populaire offshore-bestemmingen voor Amerikaanse dollars, roebels, yen en andere wereldwijde valuta's.

Individuele belastingen op Jersey

Met betrekking tot offshore-accounts is geen registratie van trustaccounts vereist bij de bedrijven die individuele financiële rekeningen op het eiland beheren. Terwijl de Jersey Financial Services Commission (JFSC) beweert dat de trusts te maken hebben met strikte regelgeving met betrekking tot fondsbronnen, eigendom, begunstigden en anti-witwasbepalingen, omgeven hoge maatregelen van privacy de rekeningen.

JFSC-ambtenaren die samenwerkingsovereenkomsten zijn aangegaan die openbaarmaking met de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk bevorderen, stellen dat de vertrouwelijkheid van de trusts overeenkomt met de normen die aan andere financiële rekeningen worden toegekend. Om belastingfraude of het witwassen van geld te bestrijden, hebben banken belangrijke documentatie nodig over de herkomst en aard van deposito's, zoals verkoopcontracten van onroerend goed of zakelijke transacties en een bewijs van inkomsten van werkgevers.

Inkomstenbelastingtarieven van 20% zijn van toepassing op vermogende particulieren die hun woonplaats in Jersey vestigen. Die potentiële bewoners, voor wie een beperkt aantal mogelijkheden beschikbaar is, moeten jaarlijks minimaal £ 125.000, of ongeveer $ 167, 250, bijdragen en voldoen aan de minimale inkomensvereisten van £ 625.000, of ongeveer $ 836, 250. Inkomen dat het minimum overschrijdt, is onderworpen aan een extra belasting van 1%.

Jersey vennootschapsbelastingstructuur

In 2008 heeft Jersey alle belastingen afgeschaft voor bedrijven die zaken doen op het eiland, met uitzondering van financiële dienstverleners, die worden belast tegen 10%, en nutsbedrijven, verhuur en ontwikkelingsprojecten, die allemaal worden belast tegen 20%.

Vanaf 2019 hadden 27 banken, met deposito's van ongeveer $ 155 miljard, een vergunning om in Jersey te opereren. Onder de banken die zaken doen in Jersey zijn Citibank, de Amerikaanse consumentendivisie van Citigroup Inc. (NYSE: C), en Credit Suisse Group AG (NYSE: CS), de in Zürich gevestigde multinationale financiële dienstverlener.

Veel bewoners van het Kanaaleiland werken op het gebied van financiële dienstverlening. Er worden geen belastingen geheven op vermogenswinsten of kapitaaloverdrachten, maar in juni 2011 werd een belasting van 5% op goederen en diensten ingevoerd. Bovendien is een zegelrecht van maximaal 9% van toepassing op de overdracht van onroerend goed binnen de landsgrenzen en individuele parochies heffen onroerende voorheffing.