Waarom deze industrieën gevoelig zijn voor corruptie

Corruptie is een probleem over de hele wereld. De bestuursorganisatie van het voetbal, de Fédération Internationale de Football Association, of de FIFA, is slechts één voorbeeld, met negen functionarissen en vijf executives onder beschuldiging van racketeering en witwassen van geld, naast andere aanklachten. In dit artikel zullen we kijken naar een aantal industrieën die consistent hoog scoren op corruptie-indexen en waarom ze zo'n probleem hebben.

Extractieve industrieën

Mijnbouw, olie en gas - algemeen bekend als de winningsindustrieën - leiden onvermijdelijk tot een corruptieprobleem vanwege de aard van het bedrijf. Extractiebedrijven zoeken over de hele wereld naar waardevolle stortingen om op te graven en te verkopen. Om dit te doen, moeten ze de vergunningen krijgen om hun zoekopdracht uit te voeren en vervolgens de rechten beveiligen om de aanbetaling op te graven. Dit betekent dat er verschillende functionarissen op nationaal, regionaal en lokaal niveau zijn die het verkrijgen van een aanbetaling min of meer moeilijk kunnen maken - het opzetten van een principaal-agentprobleem. In dit geval kan het extractiebedrijf ervoor kiezen steekpenningen te betalen om toegang te krijgen tot de aanbetaling.

Afhankelijk van de aanbetaling zijn de steekpenningen waarschijnlijk een fractie van de winst die het bedrijf verwacht te realiseren, dus het is economisch zinvol. De ambtenaren hebben in het algemeen de taak om op te letten voor het algemeen belang en ervoor te zorgen dat de aanbetaling wordt geëxtraheerd op een manier die ecologisch en economisch verantwoord is, zodat het smeergeld ook kan worden gebruikt om hen te overtuigen om tijdens het extractieproces de andere kant op te kijken. Dit betekent dat het grote publiek geen echte waarde krijgt van de exploitatie van de minerale rijkdom en dat er ecologische en economische verliezen blijven bestaan, terwijl de ambtenaar en het winningsbedrijf de winst halen.

Bouw

De bouw heeft een zeer gelijkaardig probleem met de hoofdagent als de winningsindustrieën. De grootste bouwprojecten ter wereld zijn meestal infrastructuurprojecten die door overheden worden aanbesteed. Deze projecten worden toegewezen via een biedproces waarbij bedrijven biedingen indienen om te worden beoordeeld door een paar belangrijke ambtenaren.

In theorie garandeert concurrerend bieden dat het bedrijf dat het beste werk kan doen tegen de laagste prijs, het contract krijgt. Nogmaals, het is echter economisch zinvol voor marginale bedrijven om de leden van het selectiecomité te betalen om een ​​lucratief bouwcontract te winnen. Erger nog, corruptie in het biedproces leidt vaak tot meer duistere praktijken waarbij deze bedrijven bezuinigen, te veel betalen, enzovoort. Dit is hoe kritieke infrastructuur zoals scholen en ziekenhuizen uiteindelijk worden gebouwd met beton dat je kunt kraken met trappen en loodgieters zonder ventilatie.

Transport en opslag

De meeste corruptie-indexen gebruiken de classificaties van de Verenigde Naties voor economische activiteiten. Dus "transport en opslag" verwijst naar land-, zee- en luchtvervoer en omvat pijpleidingen. Het verkeer van goederen is natuurlijk sterk gereguleerd om ervoor te zorgen dat illegale goederen - zoals gedefinieerd door de landen waar ze doorheen worden verplaatst - niet doorheen komen. De inspectie van goederen wordt uitgevoerd door ambtenaren en agenten die belast zijn met het handhaven van de wet voor het algemeen belang.

In tegenstelling tot de vorige twee sectoren waar corruptie op het niveau van de besluitvorming binnensijpelde, zijn transport en opslag rijp voor corruptie op het niveau van de handhaving. In situaties die te maken hebben met illegale goederen, zijn de mensen die de goederen via douane of andere handhavingsstructuren proberen te verplaatsen, meestal georganiseerde misdaad in plaats van formele organisaties. Er zijn echter situaties waarin bedrijven ook betrokken raken bij corruptie en omkoping, met name wanneer omkoping de inklaring of de afgifte van een import- / exportcertificaat kan versnellen.

Informatie en communicatie (en financiën)

Er zijn veel situaties waarin het onderdrukken van of toegang tot informatie ertoe leidt dat een persoon of organisatie geld naar het probleem gooit. Politieke kringen zijn vol met lekken en onderdrukking, hoewel niet allemaal worden gemotiveerd door contant geld. Voor beleggers is het echter vooral corruptie rond de informatie en communicatie in de financiële sector.

In de financiële sector is informatie geld, vooral als het niet openbaar is, en instellingen en beleggers niet boven betalen om ervan te profiteren. Er zijn natuurlijk consequenties. Handelend op niet-openbare informatie heeft Martha Stewart niet zo lang geleden in de gevangenis gezet. Het verbergen van informatie voor het publiek leidde tot de ondergang van Enron en het accountantskantoor Arthur Andersen.

Het komt neer op

We hebben in dit artikel enkele van de slechtste industrieën bekeken, maar corruptie is als het leven, in die zin dat het vrijwel overal bestaat waar de omstandigheden gunstig zijn. Als een paar mensen de macht of informatie krijgen toevertrouwd die waardevol is voor een andere entiteit die niet boven de regels staat, is de kans groot dat corruptie binnendringt. Die entiteit kan betalen om de beslissing, goedkeuring of informatie te krijgen die ze nodig heeft om in de nabije toekomst een grotere winst te realiseren. De corrupte entiteit wint, de agent wordt betaald en het publiek als geheel verliest.