Waarom u de bèta moet afleveren wanneer u WACC-berekeningen maakt

Bedrijven en investeerders beoordelen de gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC) om het rendement te evalueren dat een onderneming moet behalen om aan al haar kapitaalverplichtingen te voldoen, inclusief die van crediteuren en aandeelhouders. Beta is van cruciaal belang voor WACC-berekeningen, waar het helpt de kosten van eigen vermogen te "wegen" door rekening te houden met risico's. WACC wordt berekend als:

WACC = (gewicht van het eigen vermogen) x (kosten van het eigen vermogen) + (gewicht van de schuld) x (kosten van de schuld).

Omdat echter niet alle kapitaalverplichtingen schulden (en dus wanbetalings- of faillissementsrisico) met zich meebrengen, vereisen vergelijkingen tussen verschillende verplichtingen een bètaberekening die is ontdaan van de impact van schulden. Dit proces wordt de bèta-unlevering genoemd.

Wat is Levered Beta?

De bèta voor aandelen is de volatiliteit van de aandelen van een bedrijf in vergelijking met de bredere markt. Een bèta van 2 betekent in theorie dat de aandelen van een bedrijf twee keer zo volatiel zijn als de bredere markt. Het nummer dat wordt weergegeven op de meeste financiële sites, zoals Yahoo! of Google Finance, is de levered beta.

Levered beta heeft twee risicocomponenten: zakelijk en financieel. Bedrijfsrisico omvat bedrijfsspecifieke kwesties, terwijl het financiële risico verband houdt met schulden of leverage. Als het bedrijf nul schulden heeft, dan zijn levered en levered beta hetzelfde.

Maak de Beta ongedaan

WACC-berekeningen bevatten bèta en levered bèta, maar dit gebeurt in verschillende fasen bij de berekening. Unlevered beta toont de volatiliteit van het rendement zonder financiële hefboomwerking. Bèta zonder leveringen staat bekend als bèta voor activa, terwijl bèta met hefbomen bekend staat als bèta voor aandelen. Beterloze bèta wordt berekend als:

Unlevered beta = Levered beta / [1 + (1 - Belastingtarief) * (Schuld / Eigen vermogen)]

Niet-leverde bèta is in wezen de niet-leverde gewogen gemiddelde kosten. Dit is wat de gemiddelde kosten zouden zijn zonder schulden of leverage te gebruiken. Om rekening te houden met bedrijven met verschillende schulden en kapitaalstructuur, is het noodzakelijk om de bèta af te schrijven. Dat nummer wordt vervolgens gebruikt om de kost van het eigen vermogen te bepalen.

Om de niet-leverde bèta te berekenen, moet een belegger een lijst met vergelijkbare bedrijfs-bèta's verzamelen, het gemiddelde nemen en opnieuw gebruiken op basis van de kapitaalstructuur van het bedrijf die ze analyseren.

Bèta opnieuw leveren

Na het vinden van een bèta zonder lever, herleeft WACC bèta vervolgens naar de echte of ideale kapitaalstructuur. De ideale kapitaalstructuur speelt een rol bij het kopen van het bedrijf, wat betekent dat de kapitaalstructuur zal veranderen. Het opnieuw leveren van de bèta gaat als volgt:

Levered beta = Unlevered beta * [1 + (1 - Belastingtarief) * (Schuld / Eigen vermogen)]

In zekere zin hebben de berekeningen alle kapitaalverplichtingen voor een onderneming uit elkaar gehaald en vervolgens weer in elkaar gezet om de relatieve impact van elk onderdeel te begrijpen. Hierdoor kan het bedrijf de kosten van eigen vermogen begrijpen, waaruit blijkt hoeveel rente het bedrijf moet betalen per dollar financiering. WACC is zeer nuttig bij het bepalen van de haalbaarheid van toekomstige kapitaaluitbreiding.

Voorbeeld zonder bèta

Bedrijf ABC wil zijn eigen vermogenskosten berekenen. Het bedrijf is actief in de bouwsector, op basis van een lijst met vergelijkbare bedrijven, de gemiddelde bèta is 0, 9. De vergelijkbare bedrijven hebben een gemiddelde schuldquote van 0, 5. Bedrijf ABC heeft een schuldquote van 0, 25 en een belastingtarief van 30%.

De niet-leverde bèta wordt als volgt berekend:

0, 67 = 0, 9 / [1 + (1 - 0, 3) * (0, 5)]

Vervolgens berekenen we de bèta met hefboom met behulp van de bèta zonder hefboom en de schuldquote van het bedrijf:

0.79 = 0.67 * [1 + (1 - 0.3) * (0.25)]

Nu zou het bedrijf het geheven bètacijfer hierboven gebruiken, samen met de risicovrije rente en de marktrisicopremie, om de vermogenskosten te berekenen.